Pomnik Rozstrzelanych Zakładników z Nowego Sącza

Pomnik Rozstrzelanych Zakładników z Nowego Sącza
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Miejscowość

Wrocław

Miejsce

Aleja Juliusza Słowackiego

Typ obiektu

rzeźba plenerowa (w pierwotnej koncepcji pomnik)

Projektant

Władysław Hasior

Fundator

Muzeum Architektury we Wrocławiu

Data budowy

1966

Data odsłonięcia

1971

Położenie na mapie Wrocławia
Mapa konturowa Wrocławia, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik Rozstrzelanych Zakładników z Nowego Sącza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Pomnik Rozstrzelanych Zakładników z Nowego Sącza”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Rozstrzelanych Zakładników z Nowego Sącza”
Ziemia51°06′32,9″N 17°02′32,9″E/51,109139 17,042472

Pomnik Rozstrzelanych Zakładników z Nowego Sącza – żelbetowa rzeźba plenerowa przy Alei Juliusza Słowackiego we Wrocławiu.

Historia

Rzeźba pełniąca obecnie jedynie funkcje dekoracyjne jest w rzeczywistości modelem w skali 1:2[1] pomnika poświęconego pamięci zakładników rozstrzelanych w czasie okupacji hitlerowskiej w Nowym Sączu, autorstwa Władysława Hasiora. Rzeźba została wykonana w latach 1966-1968, autor otrzymał za nią nagrodę ministra kultury. Do realizacji pomnika jednak nie doszło, w wyniku sprzeciwu miejscowych władz, początkowo sposób przedstawienia postaci interpretowano jako nawiązanie do ukrzyżowania Chrystusa i dlatego projekt został odrzucony. Później, w roku 1975, gdy planowane było na nowo ustawienie pomnika, płonący ogień stanowiący nieodłączny element dzieła interpretowany był jako ukryty symbol partyzanta walczącego z systemem komunistycznym - Józefa Kurasia ps. Ogień[2]. W roku 1971 rzeźba została zakupiona przez Muzeum Architektury we Wrocławiu i ustawiona w miejscu w którym stoi do dziś. W latach 70, w dniu Wszystkich Świętych, pracownicy muzeum zapalali płomienie na pomniku, za pomocą specjalnie przygotowanego do tego paliwa. Później jednak tradycja zanikła, ostatni raz odpalenie płomieni miało miejsce w roku 2003.

Opis

Kompozycja rzeźbiarska składa się z czterech elementów. Cztery rzeźby przypominające kształtem postacie ludzkie miały symbolizować męczeństwo zamordowanych zakładników. Każda z czterech rzeźb posiada specjalne koryto, w którym umieszczane miało być paliwo służące do odpalania płomienia. Płonący stale płomień miał być symbolem pamięci o zamordowanych zakładnikach.

Bibliografia

Przypisy

  1. "Płonący pomnik" - artykuł Pawła Fąfary
  2. Hasior wciąż niezrozumiany - artykuł w Gazecie Krakowskiej
  • p
  • d
  • e
Pomniki we Wrocławiu
Przed 1945 r.
Nieistniejące
Zachowane
Rekonstrukcje
Po 1945 r.
Pomniki
Płyty i głazy pamiątkowe
Fontanny
Rzeźby plenerowe
Nieistniejące

Herb Wrocławia