Pomrów wielki
| Limax maximus[1] | |||||
| Linnaeus, 1758 | |||||
 | |||||
| Systematyka | |||||
| Domena | eukarionty | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||||
| Typ | mięczaki | ||||
| Gromada | ślimaki | ||||
| Podgromada | Heterobranchia | ||||
| Rząd | trzonkooczne | ||||
| Rodzina | pomrowiowate | ||||
| Rodzaj | Limax | ||||
| Gatunek | pomrów wielki | ||||
| |||||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3] | |||||
 najmniejszej troski | |||||
| |||||
| |||||
Pomrów wielki (Limax maximus) – gatunek ślimaka z rodziny pomrowiowatych (Limacidae). Wraz z pomrowiem czarniawym są największymi z polskich ślimaków nagich[4]. Jest gatunkiem inwazyjnym.
- Budowa
- Ciało o zmiennej barwie, z charakterystycznymi plamami. Osiąga długość do 20 cm[4][5]. Nie wytwarza zewnętrznej muszli.
- Występowanie
- Pochodzi z południowo-zachodniej Europy. W Polsce jest gatunkiem zawleczonym. Występuje na całym terytorium kraju. W ostatnich latach wzrasta jego liczebność. Jest zaliczany do gatunków szkodliwych. W uprawach rolnych, szczególnie w szklarniach, tunelach foliowych i w przechowalniach może wyrządzać duże szkody. W naturalnym środowisku nie ma wrogów, którzy mogliby w wystarczający sposób redukować jego populację.
- Biotop
- Można go spotkać w zaroślach, lasach, parkach, ogrodach, ale także w pobliżu domów, tuneli foliowych i szklarni. Zamieszkuje tereny podmokłe, ukrywa się w trawach i różnego rodzaju zacienionych miejscach. Unika miejsc suchych i nasłonecznionych. Szczególnie lubi miejsca z rozkładającą się materią organiczną.
- Tryb życia
- Odżywia się rozkładającą się materią organiczną oraz grzybami. Występuje też u niego zjawisko kanibalizmu[6].
- Rozród
- Jest jajorodny i jest obojnakiem. Może rozmnażać się samodzielnie, bez udziału innego osobnika jako hermafrodyta. Zwykle jednak dochodzi do zapłodnienia krzyżowego pomiędzy dwoma osobnikami. Kopulujące ślimaki (każdy z nich jest hermafrodytą) wykonują charakterystyczny „taniec”, wisząc przy tym na wytworzonych przez siebie pasmach śluzu[5]. Jaja składa w wilgotnym podłożu.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Limax maximus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ MolluscaBase eds., Limax maximus Linnaeus, 1758, [w:] MolluscaBase [online] [dostęp 2024-04-21] (ang.).
- ↑ Limax maximus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ a b Fauna Polski – charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. III. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2008, s. 404. ISBN 978-83-88147-09-8.
- ↑ a b Mięczaki. W: Krzysztof Pabis, Radomir Jaskuła, Michał Grabowski, Anna Drozd: Polska. Owady i inne bezkręgowce. Encyklopedia ilustrowana. Marek Szokalski (redaktor), Joanna Wywiał (redakcja), Agnieszka Ewa Zygmunt (korekta), Marek Szokalski (dobór fotografii). Carta Blanca, 2010, s. 85. ISBN 978-83-7705-003-3. (pol.).
- ↑ Limax maximus Linnaeus, 1758. [w:] Gatunki obce w Polsce [on-line]. Instytut Ochrony Przyrody PAN. [dostęp 2011-12-23]. (pol.).
- SNL: boakjølsnegl
