Ponikło wielołodygowe
 | |||
| Systematyka[1][2] | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | rośliny | ||
| Podkrólestwo | |||
| Nadgromada | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Nadklasa | okrytonasienne | ||
| Klasa | Magnoliopsida | ||
| Nadrząd | liliopodobne (≡ jednoliścienne) | ||
| Rząd | wiechlinowce | ||
| Rodzina | ciborowate | ||
| Rodzaj | ponikło | ||
| Gatunek | ponikło wielołodygowe | ||
| Nazwa systematyczna | |||
| Eleocharis multicaulis (Sm.) Desv. Observ. Pl. Angers 74 1818 | |||
| |||
| |||
Ponikło wielołodygowe (Eleocharis multicaulis) – gatunek byliny z rodziny ciborowatych (turzycowatych). Tworzy własny zespół Eleocharitetum multicaulis.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w Europie, północnej Afryce i Makaronezji[3]. W Polsce występuje na kilku stanowiskach na Pomorzu i Dolnym Śląsku[4].
Morfologia
- Łodyga
- Obła, do 50 cm wysokości.
- Kwiaty
- Zebrane w jajowatopodługowaty kłos o długości 6-13 mm. Słupek z trzema znamionami. Przysadki tępe na szczycie[5].
- Owoc
- Trójkanciasty, gładki orzeszek.
Biologia i ekologia
Bylina, hemikryptofit. Rośnie na brzegach zbiorników wodnych, w obniżeniach międzywydmowych i na wilgotnych wrzosowiskach. Kwitnie w lipcu i sierpniu. Gatunek charakterystyczny zespołu Eleocharitetum multicaulis[6].
Zagrożenia i ochrona
Roślina objęta w Polsce ścisłą ochroną gatunkową.
Kategorie zagrożenia gatunku:
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Czerwonej listy roślin i grzybów Polski (2006)[7]: E (wymierający); 2016: EN (zagrożony)[8].
- Kategoria zagrożenia w Polsce według Polskiej czerwonej księgi roślin[9]: EN (endangered, zagrożony).
Przypisy
- ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-11-12] (ang.).
- ↑ Eleocharis multicaulis na eMonocot [dostęp 2013-10-28].
- ↑ M. Herbichowa, B. Jackowiak 2001. Ponikło wielołodygowe. s. 480-482. W: Polska Czerwona Księga Roślin, Kraków 2001. ISBN 83-85444-85-8.
- ↑ W. Szafer, S. Kulczyński, B. Pawłowski Rośliny polskie. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1969.
- ↑ WładysławW. Matuszkiewicz WładysławW., Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2001, ISBN 83-01-13520-4, OCLC 749271059 .
- ↑ Red list of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda, Zbigniew Szeląg (red.). Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera, Polska Akademia Nauk, 2006. ISBN 83-89648-38-5.
- ↑ Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K.: Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, 2016. ISBN 978-83-61191-88-9.
- ↑ Zarzycki K., Kaźmierczakowa R., Mirek Z.: Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Wyd. III. uaktualnione i rozszerzone. Kraków: Instytut Ochrony Przyrody PAN, 2014. ISBN 978-83-61191-72-8.
Identyfikatory zewnętrzne:
