Prawo telekomunikacyjne

Ten artykuł od 2021-03 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Prawo telekomunikacyjne – polskie prawo zawarte w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800, z późn. zm.) oraz w innych ustawach.

Cel i zakres ustawy

Celem ustawy jest stworzenie warunków dla:

• wspierania równoprawnej i skutecznej konkurencji w zakresie świadczenia usług telekomunikacyjnych;
• rozwoju i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej;
• zapewnienia ładu w gospodarce numeracją, częstotliwościami oraz zasobami orbitalnymi;
• zapewnienia użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług telekomunikacyjnych
• zapewnienia neutralności technologicznej.

Ustawa określa:

• zasady wykonywania i kontroli działalności telekomunikacyjnej polegającej na świadczeniu usług telekomunikacyjnych, dostarczaniu sieci telekomunikacyjnych lub udogodnień towarzyszących;
• prawa i obowiązki przedsiębiorców telekomunikacyjnych;
• prawa i obowiązki użytkowników i użytkowników urządzeń radiowych;
• warunki podejmowania i wykonywania działalności polegającej na dostarczaniu sieci i udogodnień towarzyszących oraz świadczeniu usług telekomunikacyjnych, w tym sieci i usług służących rozpowszechnianiu lub rozprowadzaniu programów radiofonicznych i telewizyjnych;
• warunki regulowania rynków telekomunikacyjnych;
• warunki świadczenia usługi powszechnej;
• warunki ochrony użytkowników usług;
• warunki gospodarowania częstotliwościami, zasobami orbitalnymi oraz numeracją;
• warunki przetwarzania danych w telekomunikacji i ochrony tajemnicy telekomunikacyjnej;
• zadania i obowiązki na rzecz obronności, bezpieczeństwa państwa oraz bezpieczeństwa i porządku publicznego, w zakresie telekomunikacji;
• wymagania, jakim powinny odpowiadać urządzenia radiowe i telekomunikacyjne urządzenia końcowe;
• funkcjonowanie administracji łączności, jej współdziałanie z innymi organami krajowymi oraz instytucjami Unii Europejskiej w zakresie regulacji telekomunikacji.

Znaczenie ustawy

Ustawa wdraża pakiet dyrektyw Wspólnot Europejskich stanowiących unijne ramy prawne sieci i usług łączności elektronicznej (ich wykaz zmieszczono również w tekście Ustawy):

1) dyrektywa 2002/21/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

2) dyrektywa 2002/20/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usługi łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

3) dyrektywa 2002/19/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz ich łączenia (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

4) dyrektywa 2002/22/WE z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i praw użytkowników odnoszących się do sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 108 z 24.04.2002);

5) dyrektywa 2002/58/WE z dnia 12 lipca 2002 r. w sprawie przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 201 z 31.07.2002);

6) dyrektywa 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej (Dz. Urz. WE L 249 z 17.09.2002);

7) dyrektywa 2014/53/UE z dnia 16 kwietnia 2014 r. w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich dotyczących udostępniania na rynku urządzeń radiowych i uchylającej dyrektywę 1999/5/UE (Dz. Urz. UE L 153 z 22.05.2014, str. 62);

8) dyrektywa 89/336/EWG z dnia 3 maja 1989 r. o zbliżeniu praw państw członkowskich dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej (Dz. Urz. L 139 z 23.05.89).

Ustawa tworzy również wyspecjalizowany urząd administracji rządowej zajmujący się sprawami telekomunikacji – Urząd Komunikacji Elektronicznej.

Prawo telekomunikacyjne wchodzi w skład prawa nowych technologii.

Historia

Historyczna lista aktów prawnych tworzących prawo telekomunikacyjne w Polsce (dekrety, ustawy i ważniejsze zmiany):

• Dekret Rady Regencyjnej o tymczasowej organizacji Władz Naczelnych w Królestwie Polskiem (Dz.U. z 1918 r. nr 1, poz. 1)
• Dekret o utworzeniu Ministerstwa Poczt i Telegrafów (Dz.U. z 1919 r. nr 13, poz. 142)
• Dekret o tymczasowych przepisach pocztowych (Dz.U. z 1919 r. nr 17, poz. 222)
• Ustawa z 27 maja 1919 r. o państwowej wyłączności poczty, telegrafu i telefonu (Dz.U. z 1919 r. nr 44, poz. 310)
• Ustawa z 3 czerwca 1924 r. o poczcie, telegrafie i telefonie (Dz.U. z 1924 r. nr 58, poz. 584)
• Dekret z 11 marca 1955 r. o łączności (Dz.U. z 1955 r. nr 12, poz. 71)
• Ustawa z 31 stycznia 1961 r. o łączności (Dz.U. z 1961 r. nr 8, poz. 48)
• Ustawa z 15 stycznia 1984 r. o łączności (Dz.U. z 1984 r. nr 54, poz. 275)
• Ustawa z 23 listopada 1990 r. o łączności z 1990 r. – wielokrotnie nowelizowana (Dz.U. z 1990 r. nr 86, poz. 504), m.in.:
  • nowelizacja z 1995 r. (Dz.U. z 1995 r. nr 60, poz. 310)
  • nowelizacja z 1998 r. (Dz.U. z 1998 r. nr 150, poz. 984)
• Ustawa z 21 lipca 2000 r. Prawo telekomunikacyjne – wielokrotnie nowelizowana (Dz.U. z 2000 r. nr 73, poz. 852).
• Ustawa z 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne – obowiązująca, wielokrotnie nowelizowana (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800)

Inne ustawy

• Ustawa z 7 maja 2010 r. o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych (Dz.U. z 2024 r. poz. 604) określająca:
  • formy i zasady wspierania inwestycji telekomunikacyjnych, w tym związanych z sieciami szerokopasmowymi;
  • zasady działalności w zakresie telekomunikacji jednostek samorządu terytorialnego oraz podmiotów wykonujących zadania z zakresu użyteczności publicznej;
  • zasady dostępu do infrastruktury telekomunikacyjnej, i innej infrastruktury technicznej, finansowanych ze środków publicznych;
  • prawa i obowiązki inwestorów, właścicieli, użytkowników wieczystych nieruchomości, osób, którym przysługuje spółdzielcze prawo do lokalu, zarządców nieruchomości oraz lokatorów, w szczególności w zakresie dostępu do nieruchomości, w celu zapewnienia warunków świadczenia usług telekomunikacyjnych;
  • zasady lokalizowania regionalnych sieci szerokopasmowych oraz innej infrastruktury telekomunikacyjnej.
• Ustawa z 30 czerwca 2011 r. o wdrożeniu naziemnej telewizji cyfrowej (Dz.U. z 2016 r. poz. 649) określająca:
  • sposób wdrożenia naziemnej telewizji cyfrowej;
  • obowiązki operatora multipleksu I i operatora multipleksu II;
  • obowiązki nadawców: Telewizji Polskiej S.A., Telewizji Polsat S.A., TVN S.A., Polskich Mediów S.A., Telewizji Puls Sp. z o.o., rozpowszechniających w dniu wejścia w życie ustawy program telewizyjny w sposób analogowy drogą rozsiewczą naziemną, oraz ministra właściwego do spraw łączności – w zakresie kampanii informacyjnej o telewizji cyfrowej.

Pojęcia prawne wprowadzone w ustawie Prawo telekomunikacyjne

Linki zewnętrzne

• Ustawa z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2004 r. nr 171, poz. 1800, z późn. zm.)
• Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy – Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. z 2024 r. poz. 34)
• Dyrektywa 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa) (PDF)
• Dyrektywa 2002/20/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie zezwoleń na udostępnienie sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa o zezwoleniach) (PDF)
• Dyrektywa 2002/19/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie dostępu do sieci łączności elektronicznej i urządzeń towarzyszących oraz wzajemnych połączeń (dyrektywa o dostępie) (PDF)
• Dyrektywa 2002/22/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników (dyrektywa o usłudze powszechnej) (PDF)
• Dyrektywa 2002/58/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 lipca 2002 r. dotycząca przetwarzania danych osobowych i ochrony prywatności w sektorze łączności elektronicznej (dyrektywa o prywatności i łączności elektronicznej) (PDF)
• Dyrektywa 2006/24/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 marca 2006 r. w sprawie zatrzymywania generowanych lub przetwarzanych danych w związku ze świadczeniem ogólnie dostępnych usług łączności elektronicznej lub udostępnianiem publicznych sieci łączności oraz zmieniająca dyrektywę 2002/58/WE (PDF)
• Dyrektywa Komisji 2002/77/WE z dnia 16 września 2002 r. w sprawie konkurencji na rynkach sieci i usług łączności elektronicznej (PDF)