Prefektura Kumamoto

Prefektura Kumamoto
Nazwa japońska
Kanji

熊本県

Transkrypcja Hepburna

Kumamoto-ken

prefektura
Ilustracja
Dolina Nangō widziana z przełęczy Takamori
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Japonia

Wyspa

Kiusiu

Region

Kiusiu

Siedziba

Kumamoto

Kod ISO 3166-2

JP-43

Gubernator

Ikuo Kabashima

Powierzchnia

7 409 km²

Populacja (2018[1])
• liczba ludności


1 798 000

• gęstość

243 os./km²

Plan
Plan
Symbole japońskie
Drzewo

cynamonowiec kamforowy (Cinnamomum camphora)

Kwiat

goryczka (Gentiana scabra
var. buergeri)

Ptak

skowronek zwyczajny (Alauda arvensis)

Położenie na mapie
Położenie na mapie
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Prefektura Kumamoto (jap. 熊本県 Kumamoto-ken) – prefektura na wyspie Kiusiu (Kyūshū), w Japonii. Jej stolicą jest miasto Kumamoto[1].

Prefektura Kumamoto rozciąga się wzdłuż zachodniego wybrzeża Kiusiu. Graniczy z: prefekturą Fukuoka na północy, prefekturą Ōita na północnym wschodzie, prefekturą Miyazaki na wschodzie i południowym wschodzie oraz prefekturą Kagoshima na południu. Jej zachodnie wybrzeża oblewają wody zatok: Ariake-kai, Shimabara-wan, Yatsushiro-kai (Shiranui-kai), które wychodzą na Morze Wschodniochińskie[1].

Wyspy Amakusa

Około 60 km na południowy zachód od miasta Kumamoto usytuowana jest grupa wysp o nazwie Amakusa, składająca się (w granicach prefektury) z trzech dużych wysp (Oyano, Kami, Shimo) i setek mniejszych.

W XVI wieku dotarli tu pierwsi europejscy misjonarze, którzy przez wiele lat prowadzili swoją działalność krzewienia chrześcijaństwa, pozyskując znaczny procent mieszkańców i miejscowego daimyō, zanim religia ta została zakazana we wczesnym okresie Edo (1603–1868) przez siogunat Tokugawa. Na wyspach nadal znajduje się wiele muzeów i kościołów, które ukazują to religijne dziedzictwo. Główne wyspy są połączone ze sobą i Kiusiu mostami, a promy zapewniają połączenia z mniejszymi wyspami[2].

W okresie Edo chłopi żyjący na wyspach Amakusa cierpieli głód, byli surowo traktowani, zmuszani do płacenia wysokich podatków i prześladowani z powodu wyznawanego przez nich chrześcijaństwa. W proteście dołączyli do chłopów z pobliskiego półwyspu Shimabara i wystąpili przeciwko swemu daimyō w latach 1637–1638. Powstanie zostało nazwane rebelią Shimabara, ponieważ toczyła się ona głównie na półwyspie. Bunt został stłumiony przez siogunat i zakończył się śmiercią kilkudziesięciu tysięcy rebeliantów, misjonarze zostali wydaleni z Japonii oraz przeprowadzono rozprawę z praktykującymi chrześcijanami w całym kraju, zwłaszcza w regionach Amakusa i Shimabara, gdzie religia ta była szeroko zakorzeniona.[2].

Ci, którzy nadal praktykowali swoją wiarę chrześcijańską na tym obszarze, „ukryci chrześcijanie”, ukrywali ją pod przykryciem buddyzmu. Obrazy Matki Boskiej przypominały buddyjską Kannon, a krucyfiksy były wyryte z tyłu posągów buddyjskich lub ukryte w innych przedmiotach. Chrześcijanie zmienili także swoje modlitwy tak, aby przypominały śpiewy buddyjskie. Władze przeprowadzały coroczne kontrole mające na celu wykorzenienie chrześcijan. Jedną z metod sprawdzenia było skłonienie do deptania świętych obrazów (fumi-e). Chrześcijanie, którzy odmówili tego, byli torturowani, dopóki nie wyrzekli się swojej wiary lub nie zostali skazani na śmierć[2].

Kurokawa Onsen

Kurokawa Onsen to jedno z atrakcyjnych japońskich miast z gorącymi źródłami, usytuowane około 20 km na północ od góry Aso. W krajobrazie miasta dominują naturalne kolory i materiały, drewniane budynki, ryokany, publiczne łaźnie, kąpieliska na świeżym powietrzu (rotenburo), gliniane mury, kamienne schody i przepływająca przez nie rzeka[3].

Minamata

Miasto Minamata, położone w południowej części prefektury, wzdłuż wybrzeża zatoki Shiranui z widokiem na wyspy Amakusa. Zyskało złą sławę światową w latach 50. XX wieku w wyniku katastrofy zatrucia rtęcią tysięcy mieszkańców, spowodowanej zrzutem trujących ścieków do zatoki Minamata przez lokalną fabrykę. W ostatnich dekadach Minamata odbudowała swoją reputację, stając się modelowym miastem ekologicznym i promując programy recyklingu i ochrony środowiska. W granicach miasta znajdują się dwa kurorty z gorącymi źródłami: Yunotsuru Onsen i Yunoko Onsen[4].

Galeria

  • Zamek Kumamoto
  • Amakusa Rozario-kan Christian Museum w Amakusa
    Amakusa Rozario-kan Christian Museum w Amakusa
  • Jezioro i tama Hikawa
    Jezioro i tama Hikawa
  • Góra Ichifusa (1721 m) na granicy z pref. Miyazaki
    Góra Ichifusa (1721 m) na granicy z pref. Miyazaki
  • Aso (1 592 m) – największy, czynny wulkan w Japonii
    Aso (1 592 m) – największy, czynny wulkan w Japonii

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c 日本地図. Tokyo: Seibido Shuppan, 2018, s. 228, 229. ISBN 978-4-415-11272-5.
  2. a b c Amakusa. japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-05-17]. (ang.).
  3. Aso. japan-guide.com, 2021. [dostęp 2021-05-17]. (ang.).
  4. Minamata. japan-guide. com, 2021. [dostęp 2021-05-18]. (ang.).

Linki zewnętrzne

  • Informacje biura podróży dot. prefektury (ang.)
  • Oficjalna strona prefektury (ang.)
  • p
  • d
  • e
Prefektura Kumamoto

Miasta
Dzielnice Kumamoto
  • Chūō
  • Higashi
  • Kita
  • Minami
  • Nishi
Powiaty

Flaga prefektury Kumamoto

Kontrola autorytatywna (prefektura):
  • ISNI: 0000000404696885
  • VIAF: 136049754
  • LCCN: n81042380
  • GND: 4389002-7
  • NDL: 00256732
  • BnF: 119813388
  • CiNii: DA01732285
  • J9U: 987007557206105171
  • WorldCat: lccn-n81042380
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: place/Kumamoto-prefecture-Japan
  • Catalana: 0036080