Programowanie genetyczne

Programowanie genetyczne, GP (ang. genetic programming) – zautomatyzowana metoda mająca na celu tworzenie programów komputerowych w oparciu o ogólną definicję problemu. Innymi słowy programowanie genetyczne pozwala, w oparciu o wysokopoziomową definicję mówiącą co ma być zrobione, automatycznie stworzyć program, który owo zagadnienie rozwiąże.

Po raz pierwszy programowanie genetyczne zostało przedstawione w pracy Nichaela L. Cramera w 1985 r.[1] Nieco później zostało ponownie wynalezione przez Jürgena Schmidhubera w 1987 r.[2] Po raz trzeci GP zostało odkryte i opisane przez Johna Kozę w książce zatytułowanej Genetic Programming: On the Programming of Computers by Means of Natural Selection (1992). Koza silnie zaangażował się w tematykę GP i napisał na ten temat wiele artykułów i książek, a tym samym spopularyzował tę metodę na świecie.

Przypisy

  1. Nichael L. Cramer. A Representation for the Adaptive Generation of Simple Sequential Programs. „Proceedings of an International Conference on Genetic Algorithms and Their Applications”, s. 183-7, 1985. [dostęp 2011-07-02]. (ang.). 
  2. D.D. Dickmanns D.D., J.J. Schmidhuber J.J., A.A. Winklhofer A.A., Der genetische Algorithmus: Eine Implementierung in Prolog, 1987 [dostęp 2011-07-02]  (ang. • niem.).
Kontrola autorytatywna (termin informatyczny):
  • LCCN: sh96010308
  • BnF: 135090447
  • BNE: XX5089305
  • J9U: 987007534726605171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: topic/genetic-programming