Przylgowiec
| Thyroptera | |||
| Spix, 1823[1] | |||
 Przedstawiciel rodzaju – przylgowiec trójbarwny (Th. tricolor), okaz z Muzeum Historii Naturalnej w Lejdzie | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | ssaki | ||
| Podgromada | żyworodne | ||
| Infragromada | |||
| Rząd | nietoperze | ||
| Podrząd | mroczkokształtne | ||
| Nadrodzina | Noctilionoidea | ||
| Rodzina | przylgowcowate | ||
| Rodzaj | przylgowiec | ||
| Typ nomenklatoryczny | |||
| Thyroptera tricolor Spix, 1823 | |||
| Synonimy | |||
| | |||
| Gatunki | |||
| |||
| |||
| |||
Przylgowiec[6] (Thyroptera) – rodzaj ssaków latających z rodziny przylgowcowatych (Thyropteridae).
Zasięg występowania
Rodzaj obejmuje gatunki występujące w Ameryce Środkowej i Południowej[7][8][9].
Charakterystyka
Długość ciała (bez ogona) 38,4–56 mm, długość ogona 24,6–35 mm, długość ucha 7,9–14 mm, długość tylnej stopy 3,9–7 mm, długość przedramienia 32,2–41 mm; masa ciała 3,4–6 g[8][10]. Nietoperze te są niewielkie, u podstawy ich zredukowanych kciuków znajdują się dobrze wykształcone, okrągłe przyssawki (przylgi), umożliwiające im przyczepianie się do gładkich powierzchni. Przylgorękie wykorzystują, jako kryjówki dzienne, wewnętrzną stronę zwiniętych, młodych liści roślin z rodziny helikoniowatych. Ich pokarmem są owady i inne stawonogi, w znacznym stopniu zbierane z roślinności.
Systematyka
Rodzaj zdefiniował w 1823 roku niemiecki przyrodnik Johann Baptist von Spix w publikacji swojego autorstwa dotyczącej nowych gatunków małp i nietoperzy obserwowanych i odłowionych podczas wyprawy w głąb Brazylii w latach 1817–1820[1]. Na gatunek typowy Spix wyznaczył (oznaczenie monotypowe) przylgowca trójbarwnego (T. tricolor).
Etymologia
- Thyroptera (Thyropterus, Thiroptera, Thyreoptera): gr. θυρεος thureos ‘duża, podłużna tarcza’, od θυρα thura ‘drzwi’; -πτερος -pteros ‘-skrzydły’, od πτερον pteron ‘skrzydło’[11].
- Hyonycteris: gr. ὑς hus, ὑος huos ‘świnia, wieprz’; νυκτερις nukteris, νυκτεριδος nukteridos ‘nietoperz’[12]. Gatunek typowy (oznaczenie monotypowe): Hyonycteris discifera H. Lichtenstein & W. Peters, 1855.
Podział systematyczny
Do rodzaju należą następujące gatunki[13][10][7][6]:
- Thyroptera devivoi Gregorin, E. Goncalves, B.K. Lim & Engstrom, 2006 – przylgowiec skryty
- Thyroptera discifera (H. Lichtenstein & W. Peters, 1855) – przylgowiec honduraski
- Thyroptera lavali Pine, 1993 – przylgowiec tajemniczy
- Thyroptera tricolor Spix, 1823 – przylgowiec trójbarwny
- Thyroptera wynneae Velazco, Gregorin, Voss & Simmons, 2014
Uwagi
Przypisy
- ↑ a b J.B. von Spix: Simiarum et Vespertilionum Brasiliensium species novae ou Histoire Naturelle des espècies nouvelles de singes et de chauves - souris observées et recueillies pendant le voyage dans l’interieur du Brésil exécuté par ordre de S M Le Roi de Bavière dans les années 1817, 1818, 1819, 1820. Monachii: Typis Francisci Seraphi Hybschmanni, 1823, s. 61. (fr.).
- ↑ Ch.L. Bonaparte: Saggio di una distribuzione metodica degli animali vertebrati. Roma: Antonio Boulzaler, 1831, s. 15. (wł.).
- ↑ R.-P. Lesson: Nouveau Tableau du Règne Animal: Mammifères. Paris: Arthus Bertrand, 1842, s. 19. (fr.).
- ↑ F.-J. Cantraine. Notice sur une nouvelle espèce du genre Thyroptera Spix. „Bulletin de l’Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique”. 12, s. 489, 1845. (fr.).
- ↑ M.H.C. Lichtenstein & W.C.H. Peters. Über Hyonycteris, eine neue Gattung von Flederthieren aus Puerto Cabello. „Bericht über die zur Bekanntmachung geeigneten Verhandlungen der Konigl.Preuss.Akademie der Wissenschaften zu Berlin”. Aus dem Jahre 1854, s. 335, 1854. (niem.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 110. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ a b C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 2: Eulipotyphla to Carnivora. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 158. ISBN 978-84-16728-35-0. (ang.).
- ↑ a b T. Lee: Family Thyropteridae (Disk-winged Bats). W: D.E. Wilson & R.A. Mittermeier (redaktorzy): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 9: Bats. Barcelona: Lynx Edicions, 2019, s. 422–423. ISBN 978-84-16728-19-0. (ang.).
- ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Genus Thyroptera. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-01-28]. (ang.).
- ↑ a b Class Mammalia. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 491–492. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 679.
- ↑ Palmer 1904 ↓, s. 338.
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. [w:] ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) [on-line]. American Society of Mammalogists. [dostęp 2023-01-09]. (ang.).
Bibliografia
- T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 1–984, 1904. (ang.).
- Thyropteridae. Animal Diversity Web. [dostęp 2010-05-21]. (ang.).
- New Bat Species Discovered by Museum Researchers. American Museum of Natural History. [dostęp 2014-03-28]. (ang.).
