Pseudophryne pengilleyi
| Pseudophryne pengilleyi[1] | |||
| (Wells i Wellington, 1985) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | eukarionty | ||
|---|---|---|---|
| Królestwo | zwierzęta | ||
| Typ | strunowce | ||
| Podtyp | kręgowce | ||
| Gromada | płazy | ||
| Rząd | |||
| Podrząd | Neobatrachia | ||
| Rodzina | żółwinkowate | ||
| Rodzaj | Pseudophryne | ||
| Gatunek | Pseudophryne pengilleyi | ||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| |||
| |||
Pseudophryne pengilleyi – gatunek płaza bezogonowego z rodziny żółwinkowatych.
Morfologia
Gatunek jest zbliżony wyglądem do gatunku Pseudophryne corroboree. Jego skóra jest szorstka na grzbiecie i gładka po brzusznej stronie ciała. Ubarwienie składa się z intensywnie żółtych i czarnych elementów[3]. Przedstawiciele Pseudophryne pengilleyi osiągają rozmiary od 25 do 30 cm[4].
Występowanie
Jest to gatunek endemiczny dla Australii. Stwierdzono istnienie dwóch populacji tego gatunku na zachód od Canberry. Pierwsza z nich występuje w górach Brindabella, a druga w niewielkim oddaleniu, w górach Bogong i Fiery. Pseudophryne pengilleyi pojawiają się na wysokościach od 850 do 1840 m[4]. Preferują górskie lasy, łąki i wrzosowiska[5].
Rozmnażanie
Rozród odbywa się od stycznia do marca na obszarach bagiennych. Samice składają od 16 do 40 małych jajeczek o średnicy 6-10 mm. Larwy wykluwają się jesienią bądź późną zimą, kiedy długie deszcze lub roztopy powodują podniesienie się poziomu wód[5]. Kijanki przeobrażają się po 7-9 miesiącach od wyklucia, zazwyczaj w okresie od grudnia do wczesnego lutego. Młode dojrzewają w 2-3 roku życia. Pseudophryne pengilleyi żyją ok. 9 lat[4].
Status
Populacja tego gatunku zmniejsza się. Przyczyna tego zjawiska nie jest znana. Według niektórych hipotez spadająca liczba osobników wiąże się ze zmianą warunków pogodowych i rozwojem czynników chorobotwórczych[5].
Przypisy
- ↑ Pseudophryne pengilleyi, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Pseudophryne pengilleyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Harold Cogger: Reptiles and Amphibians of Australia. Csiro Publishing, 2014, s. 108. ISBN 978-0-643-10977-3.
- ↑ a b c Pseudophryne pengilleyi. Australian Government. Department of the Environment. [dostęp 2014-09-03]. (ang.).
- ↑ a b c Jean-MarcJ.M. Hero Jean-MarcJ.M. i inni, Pseudophryne pengilleyi, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2014-09-03] (ang.).
