Puszcza Drawska – puszcza w północno-zachodniej Polsce, na terenie województwzachodniopomorskiego, lubuskiego i wielkopolskiego. Ciągnie się pasmem na południe od jezior Lubie i Drawsko do ujścia Drawy do Noteci. Od północy i wschodu ograniczona jest Pojezierzem Drawskim i Pojezierzem Wałeckim, zaś od strony zachodniej znajdują się: Pojezierze Ińskie, Pojezierze Choszczeńskie i Pojezierze Dobiegniewskie. Od południa zamknięta Kotliną Gorzowską. W przeszłości części tego kompleksu nazywano także Puszczą Zarzęcicką (w okolicach Drawska Pomorskiego) oraz Puszczą Polską (na południe od jeziora Drawsko). Nazwa puszczy pochodzi od rzeki Drawy przecinającej lasy puszczy. Ze względu na położenie przeważnie w pasie sandrów Równiny Drawskiej dominują tu siedliska borowe z domieszką gatunków liściastych.
Obszar siedliskowy Natura 2000 „Jezioro Lubie i Dolina Drawy”
Obszar siedliskowy Natura 2000 „Uroczyska w Puszczy Drawskiej”
Turystyka
Popularne miejsce organizacji spływów kajakowych – głównie Drawa i Płociczna. Wzdłuż rzek wyznaczono miejsca postojowe dla kajaków i miejsca biwakowania. Szlaki piesze i rowerowe koncentrują się wokół parku narodowego i na południu Puszczy. Pozostała część, ze względu na większe odległości między miejscowościami, bardziej atrakcyjna dla turystyki rowerowej i konnej. Liczne czyste jeziora o różnej wielkości.
Zobacz multimedia związane z tematem: Puszcza Drawska
Bibliografia
Ryszard Zaręba: Puszcze, bory i lasy Polski. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1981. ISBN 83-09-00372-2.brak strony w książce
Czesław Piskorski "Pomorze Zachodnie, mały przewodnik" Wyd. Sport i Turystyka Warszawa 1980 s. 223 ISBN 83-217-2292-X
