Quilombo
Quilombo – osada zakładana przez zbiegłych niewolników pochodzenia afrykańskiego (maronów) na terenie Brazylii, w czasach kolonialnych[1].
Ulokowane były w trudno dostępnych miejscach, w głębi lądu, zwykle zamieszkane przez niewielką społeczność, liczącą kilkadziesiąt osób. Utrzymywały się głównie z rolnictwa i rozbójnictwa. Największa z nich, Quilombo dos Palmares, rozrosła się do 20 000 mieszkańców w 1690 roku[1].
Szacuje się, że w XVII i XVIII wieku na terenie całego kraju istniało ponad 5000 tego typu społeczności. Ponad 3500 przetrwało do dnia dzisiejszego. Do uchwalenia konstytucji z 1988 roku, w której uznano prawa własności ziemskiej tych społeczności, miały one charakter nieformalny[2].
Nazwa quilombo wywodzi się z języka kimbundu, używanego w Angoli, w którym słowo kilombo oznacza obóz wojskowy bądź schronisko dla podróżnych[3].
 | Zobacz multimedia związane z tematem: Quilombo |
