Równanie Nernsta

Równanie Nernsta – podstawowa zależność elektrochemiczna wyrażająca równowagowy potencjał elektrody ${\displaystyle E}$ względem jej potencjału standardowego ${\displaystyle E^{0}}$ i stężenia substancji biorących udział w procesie elektrodowym.

Ogólna postać równania^[1][2]:

${\displaystyle E=E^{0}+{\frac {RT}{zF}}\ln {\frac {a_{\mbox{ox}}}{a_{\mbox{red}}}}}$

dla temperatury 298 K i roztworów na tyle rozcieńczonych, że współczynnik aktywności jonów w nich zawartych jest z dobrym przybliżeniem równy 1 upraszcza się do:

${\displaystyle E=E^{0}+{\frac {0{,}05917}{z}}\log {\frac {[{\mbox{ox}}]}{[{\mbox{red}}]}}}$

gdzie:

${\displaystyle R}$ – stała gazowa równa 8,314 J·K⁻¹ mol⁻¹,

${\displaystyle T}$ – temperatura wyrażona w kelwinach,

${\displaystyle z}$ – liczba elektronów wymienianych w reakcji połówkowej,

${\displaystyle a}$ – aktywność molowa indywiduów chemicznych biorących udział w reakcji elektrodowej,

${\displaystyle F}$ – stała Faradaya równa 96485 C·mol⁻¹,

${\displaystyle [\mathrm {red} ]}$ – stężenie molowe formy zredukowanej,

${\displaystyle [\mathrm {ox} ]}$ – stężenie molowe formy utlenionej,

współczynnik 0,05917 ma wymiar V.

Zobacz też

• równanie Nernsta-Einsteina
• Walther Nernst

Przypisy