RAF Syerston

RAF Syerston
Ilustracja
Wieża kontroli lotów w 2006
Herb bazy
Państwo

 Wielka Brytania

Kraj

 Anglia

Miejscowość

Syerston
hr. Nottinghamshire

Kod taktyczny

YN lub YM[1]

Rodzaj bazy

baza lotnicza

Typ bazy

operacyjna
szkoleniowa

Historia
Używana od

29 listopada 1940[a]

Używana do

19 lipca 1941

Dane taktyczne
Stacjonujące jednostki

Dywizjony: 304, 305

Bazująca broń

Vickers Wellington

Użytkownicy
Polskie Siły Powietrzne
Położenie na mapie Nottinghamshire
Mapa konturowa Nottinghamshire, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „RAF Syerston”
Położenie na mapie Wielkiej Brytanii
Mapa konturowa Wielkiej Brytanii, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „RAF Syerston”
Położenie na mapie Anglii
Mapa konturowa Anglii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „RAF Syerston”
Ziemia53°01′24″N 000°54′42″W/53,023333 -0,911667

RAF Syerston – baza lotnicza RAF znajdująca się koło miejscowości Syerston, ok. 8 km wzdłuż szosy A46 na południowy zachód od Newark-on-Trent (hrabstwo Nottinghamshire). Podczas II wojny światowej była wykorzystywana jako baza bombowców, w tym polskich dywizjonów 304 i 305. Czynna do dzisiaj jako baza szkolenia szybowcowego[2][3].

Historia bazy

Polskie dywizjony bombowe

Baza została zbudowana w ramach programu strategii wykorzystania bombowców w konfliktach zbrojnych. Formalnie baza została otwarta 1 grudnia 1940, ale nie wszystkie budynki były ukończone oraz brakowało części wyposażenia. Została podporządkowana Dowództwu 2 Grupy Bombowej (RAF Bomber Command)[2][4].

Już od 26 listopada do bazy przybył zespół techniczny Dywizjonu 304 z oficerem technicznym lotniska F/Lt M.Kaczanowskim. Angielskim dowódcą bazy był ppłk. Sanderson [5]. Samoloty Vickers Wellington dywizjonu 304 oraz 305 przyleciały 4 grudnia 1940. Dnia 27 stycznia 1941 Król Jerzy VI i królowa matka odwiedzili oba dywizjony[6]. Po intensywnych szkoleniach oba dywizjony zgłosiły 22 i 23 kwietnia 1941 gotowość bojową i rozpoczęły działania operacyjne od zbombardowania zbiorników z paliwem w porcie Rotterdamm. W kolejnych operacjach bombardowania celów w Niemczech odnotowały straty w załogach. W dniu 28 czerwca 1941 do bazy przybył Inspektor PSP gen. Stanisław Ujejski w towarzystwie AVM R.D.Oxalanda, aby wręczyć pierwsze w tych dywizjonach Krzyże Walecznych[7]. W drugiej połowie lipca 1941 dywizjony zostały przebazowane na lotnisko RAF Lindholme[8].

Baza Grupy Bombowej

W lipcu 1941 do bazy przybyła Eskadra 408 lotnictwa kanadyjskiego Royal Canadian Air Force (RCAF) latająca na Handley Page Hampdenach. Od grudnia 1941 do 5 maja 1942 baza została zamknięta dla budowy betonowych pasów startowych oraz hangarów. Po otwarciu stała się bazą 5 Grupy Bombowej. Przybyły dwie eskadry 61 i 106 wyposażone w bombowce Avro Lancaster. Ich regularnym celem były zakłady badawczo-rozwojowe w Peenemunde, gdzie testowano rakiety V1 i V2[3].

Okres szkolenia załóg

Od 17 listopada 1943 baza służyła szkoleniu załóg bombowców, od stycznia 1944 była znana jako 5 Lancaster Finishing School. Od listopada 1943 do lipca 1944 odbywały się również loty szkoleniowe bombardowań i strzelania z udziałem kilku Wellingtonów, Spitfireów, Hawker Hurricanenów oraz kilku samolotów holowniczych Martinet. Od 1 kwietnia 1945 w bazie stacjonowała eskadra nr 49, która po wykonaniu jednego lotu bojowego została przeniesiona do bazy RAF Mepal 28 września 1945.

Wykorzystanie powojenne

Od 25 października 1945 baza została przypisana do Grupy Transportowej (RAF Transport Command) dla jednostki szkoleniowej na samolotach Dakota, Halifax oraz szybowcach Horsa, funkcjonującej do 5 stycznia 1948. Od 1 lutego 1948 baza została przejęta przez Flying Training Command i w kolejnych latach z bazy korzystały różne jednostki szkolenia lotniczego, aż do 16 stycznia 1970[3].

W styczniu 1975 do bazy została przeniesiona centralna szkoła latania - Central Flying School RAF (CFS) oraz Ochotnicza Eskadra Szybowców 634 oraz 644. W 2014 zorganizowano Central Gliding School (CGS), szkołę szkolenia szybowcowego. W gestii CFS jest zespół egzaminacyjny oraz nadzór Red Arrows, Zespół Akrobacyjny Królewskich Sił Powietrznych Wielkiej Brytanii[4]. W 1997 wszystkie budynki z wyjątkiem wieży kontroli lotów, H-bloku oraz dwóch hangarów, zostały rozebrane[1].

Zobacz

Uwagi

  1. ↑ Okres używania bazy przez jednostki PSP

Przypisy

  1. ↑ a b Control tower, RAF Syerston [online] [dostęp 2019-11-21]  (ang.).
  2. ↑ a b Sturtivant 1994 ↓.
  3. ↑ a b c Archive Station History [online] [dostęp 2019-11-21] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-04]  (ang.).
  4. ↑ a b RAF website, RAF Syerston [online] [dostęp 2019-11-21]  (ang.).
  5. ↑ Iszkowski 2018 ↓, s. 51.
  6. ↑ Konarski 2005 ↓, s. 6.
  7. ↑ Król 1982 ↓, s. 24.
  8. ↑ Mroczkowski i Olejko 2011 ↓, s. 215,268.

Bibliografia

  • RayR. Sturtivant RayR., The Squadrons of the Fleet Air Arm, Air-Britain (Historians) Ltd, 1994, ISBN 0-85130-223-8 .
  • WacławW. Król WacławW., U-booty poszły na dno, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1978 .
  • MariuszM. Konarski MariuszM., Dywizjon 304 Polskich Sił Powietrznych, Sandomierz: Stratus, 2005, s. 98, ISBN 83-89450-18-6 .
  • KrzysztofK. Mroczkowski KrzysztofK., AndrzejA. Olejko AndrzejA., Nocnych Lotów Świadectwa, Acta Aeronautica, Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie, 2011, ISBN 978-83-931259-1-3 .
  • ŁukaszŁ. Jaśkiewicz ŁukaszŁ., 304 Dywizjon Bombowy "Ziemi Śląskiej im.ks. Józefa Poniatowskiego, NapoleonV, 2013, ISBN 978-83-78890-38-6 .
  • JerzyJ. Iszkowski JerzyJ., Dywizjon 304, Wacław Iszkowski, 2018, ISBN 978-83-947963-4-1 .