Rachów (Ukraina)

Rachów

Рахів

Widok Rachowa


Herb	Flaga

Państwo

Ukraina

Obwód

zakarpacki

Rejon

rachowski

Data założenia

1477

Prawa miejskie

1958

Powierzchnia

5,68 km²

Wysokość

430 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności

15 621^[1]

Nr kierunkowy

+380 3132

Kod pocztowy

90600

Położenie na mapie obwodu zakarpackiego

Położenie na mapie Ukrainy

48°03′13″N 24°12′58″E/48,053611 24,216111

Multimedia w Wikimedia Commons

Informacje w Wikipodróżach

Strona internetowa

Rachów (ukr. Рахів, rus. Рахово, ros. Рахов, rum. Rahău, węg. Rahó, słow. Rachov, jidysz Rachew lub Rachyw) – miasto powiatowe w obwodzie zakarpackim Ukrainy. Leży na wysokości 430 m n.p.m., na południowych stokach Beskidów Połonińskich, w dolinie Cisy, u zbiegu tworzących ją Czarnej i Białej Cisy, między pasmami Świdowca i Czarnohory.

Według ukraińskiego spisu powszechnego Rachów jest zamieszkany głównie przez Ukraińców (w tym Rusinów) (76%), liczni są Węgrzy (12%), Rosjanie (5%) i Rumuni.

Przez miasto przebiega droga regionalna R03 z Mukaczewa do Stanisławowa i równoległa do niej linia kolejowa Delatyn – Diłowe, na której znajduje się tu stacja kolejowa Rachów. 19 km na południe od miasta znajduje się kolejowe przejście graniczne Diłowe – Valea Viseului. W mieście działają zakłady meblarskie, oprócz tego produkuje się wodę mineralną.

W mieście znajduje się siedziba władz karpackiego rezerwatu biosfery.

Historia

Rachów został założony prawdopodobnie przez Hucułów z Galicji. Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1447^[2]. Miasto należało do Królestwa Węgier i dzieliło losy Rusi Zakarpackiej.

Podczas budowy kolei w latach 1885–1887 wiedeńscy inżynierowie wyznaczyli w okolicy miasta geograficzny środek Europy v 47°56'3" N, 24°11'30" E. W miejscu tym ustawiono dwumetrowy betonowy obelisk z napisem: Locus Perennis Dilicentissime cum libella librationis quae est in Austria et Hungaria confectacum mensura gradum meridionalium et paralleloumierum Europeum. MD CCC LXXXVII^[3].

Podczas I wojny światowej profesor Tomáš Garrigue Masaryk przebywał tam w latach 1917–1918, co upamiętnia tablica pamiątkowa w hotelu Ukraina^[4].

W okresie międzywojennym stało się ośrodkiem turystyki i było znane jako „huculski Paryż”^[3].

Od 10 października 1946 roku zaczęto wydawać gazetę^[5]. W 1958 Rachów uzyskał prawa miejskie^[6]^[7]. W 1989 liczyło 15 812 mieszkańców^[7]^[8].

Miasta partnerskie

Przypisy

↑ Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.32
↑ StefanS. Wojciechowski StefanS., Lubelskie TowarzystwoL.T. Naukowe Lubelskie TowarzystwoL.T., Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, Warszawa: PWN, 1986, ISBN 83-01-05651-7, OCLC 180543621 [dostęp 2020-08-04] .
↑ ^a ^b W poszukiwaniu złotego środka. [online], www.national-geographic.pl [dostęp 2020-08-04] (pol.).
↑ Preclík, Vratislav. Masaryk a legie (Masaryk and legions), váz. kniha, 219 pages, first issue vydalo nakladatelství Paris Karviná, Žižkova 2379 (734 01 Karvina, Czech Republic) ve spolupráci s Masarykovým demokratickým hnutím (in association with Masaryk Democratic Movement, Prague), 2019, ISBN 978-80-87173-47-3, str. 35–53, 106–107, 111–112, 124–125, 128, 129, 132, 140–148, 184–199.
↑ № 2756. «Заря Раховщины» // Летопись периодических и продолжающихся изданий СССР 1986 – 1990. Часть 2. Газеты. М., «Книжная палата», 1994. стр.361
↑ Рахов // Советский энциклопедический словарь. редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. 4-е изд. М., «Советская энциклопедия», 1986. стр.1106
↑ ^a ^b Рахов // Большой энциклопедический словарь (в 2-х тт.). / редколл., гл. ред. А. М. Прохоров. том 2. М., "Советская энциклопедия", 1991. стр.246
↑ Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу