Rachunek sumienia
 | Zobacz też: inne znaczenia. |
Rachunek sumienia – w katolicyzmie, introspektywna analiza aksjologiczna (ocena moralna własnego postępowania, myślenia itd.) mająca miejsce zwłaszcza przed przystąpieniem do sakramentu pojednania; pierwszy z warunków dobrej spowiedzi[1].
Historia
Praktykowanie rachunku sumienia mogło być przejęte przez pierwszych chrześcijan od filozofów starożytnych. Było zalecane m.in. przez Senekę, Epikteta, Plutarcha i Galena[2].
Rachunek sumienia odgrywa fundamentalną rolę w rozeznaniu własnej sytuacji pod kątem rozwoju moralnego lub duchowego. W chrześcijaństwie stanowi nieodzowny fundament ciągłego nawracania swojej osoby w kierunku pełnej wiary.
Jak podaje Katechizm Kościoła Katolickiego: "Najbardziej do rachunku sumienia nadają się teksty, których należy szukać w Dekalogu i w katechezie moralnej Ewangelii i Listów Apostolskich: w Kazaniu na Górze i pouczeniach apostolskich"[1].
Codzienny rachunek sumienia
Wielu świętych praktykowało i zachęcało do praktykowania codziennego rachunku sumienia. Dzięki niemu człowiek ma szansę codziennie rzucać wyzwanie swoim słabościom i podejmować drobne, konkretne postanowienia.
Codzienny rachunek sumienia powinien być krótki (2-5 min), szczery i zakończony aktem żalu za grzechy oraz podjęciem postanowienia.
Przypisy
- ↑ a b Katechizm Kościoła Katolickiego 1454
- ↑ Heller 2017 ↓, s. 61.
Bibliografia
- Michał Heller: Jak być uczonym. Kraków: CC Press, 2017. ISBN 978-83-7886-315-1.
Linki zewnętrzne
 | Zobacz kolekcję cytatów o rachunku sumienia w Wikicytatach |
 | Zobacz hasło rachunek sumienia w Wikisłowniku |
- pawelwpawel: Rachunek Sumienia – strona w całości poświęcona przygotowaniu do spowiedzi i nie tylko. Rachunek Sumienia – poradnik. [dostęp 2014-11-28]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-12-22)]. (pol.).
- Spowiedź święta
- Przygotowanie się do spowiedzi: rachunek sumienia
