Radźputowie

Ten artykuł od 2009-11 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Radźputowie (także radżputowie; ang. radjputs; राज्पुत, dosłownie królewscy synowie) – członkowie indyjskich rodów rycerskich zamieszkujący środkowe i północne Indie – dawną Radźputanę.

Współcześni radźputowie uważają się najczęściej niesłusznie za potomków indoaryjskich wojowników. Należą do warny kszatrijów i różnią się obecnie między sobą pod względem statusu społecznego.

Radźputowie zyskali znaczenie polityczne w IX–X w., bowiem księstwa radźpuckie były jedną z głównych przeszkód całkowitego opanowania Indii przez muzułmanów. Po ugruntowaniu się władzy muzułmańskiej zachowali niezależność w twierdzach Radźputany oraz w środkowej części Indii. W latach 1568–69 mogolski cesarz Akbar opanował twierdzę Ćitor oraz Ranthambhor we wschodnim Radżastanie i narzucił zwierzchność wszystkim księstwom radźpuckim oprócz Mewaru.

Po upadku imperium Mogołów radźputowie zostali zdominowani przez Marathów. Od 1818 roku narzucili im zwierzchność Brytyjczycy. W 1947 roku, po uzyskaniu przez Indie niepodległości, księstwa radźpuckie zostały połączone w granicach stanu Radżastan.

Linki zewnętrzne

• radźputowie, [w:] Encyklopedia PWN [dostęp 2020-12-06] .