Rada Najwyższa ZSRR

Ten artykuł od 2012-06 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rada Najwyższa ZSRR (ros. Верховный Совет СССР) – najwyższy organ władzy ustawodawczej ZSRR, a w latach 1939–1991, najwyższa władza ustawodawcza w okresach pomiędzy sesjami Zjazdu Rad. Do 1936 jej funkcje pełnił Ogólnorosyjski Centralny Komitet Wykonawczy Rad.

Rada Najwyższa ZSRR wybierała Prezydium Rady Najwyższej – najwyższy kolegialny organ władzy państwowej (tj. głowa państwa w ZSRR) podlegający Radzie Najwyższej. Formowała również Radę Ministrów ZSRR, wybierała członków Sądu Najwyższego i mianowała prokuratora generalnego. Jako jedyne ciało posiadało prawo wnoszenia zmian do konstytucji ZSRR.

W jej skład wchodziły dwie izby:

• Izba Związku – reprezentacja ludności ZSRR, jeden deputowany przypadał na 300 tys. mieszkańców
• Izba Narodowości – przedstawicielstwo poszczególnych republik związkowych ZSRR, każdy z podmiotów federacji wysyłał 32 deputowanych.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Deputowani do Rady Najwyższej ZSRR.