Ray Parker Jr.

Ray Parker Jr.
Ilustracja
Parker na ceremonii otrzymania gwiazdy w Alei Gwiazd w Los Angeles (2013)
Imię i nazwisko

Ray Erskine Parker Jr.

Data i miejsce urodzenia

1 maja 1954
Detroit, Michigan, USA

Instrumenty

gitara, śpiew

Gatunki

R&B, pop

Zawód

muzyk, piosenkarz, autor tekstów, producent muzyczny, aktor

Aktywność

Od 1963

Wydawnictwo

Arista, Geffen, MCA, Atlantic

Powiązania

Raydio, Jerry Knight, Stevie Wonder, Barry White, Cheryl Lynn, Michael Henderson

Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ray Erskine Parker Jr. (ur. 1 maja 1954 w Detroit) – amerykański muzyk, piosenkarz, autor tekstów, producent muzyczny i aktor. W swojej karierze solowej skomponował utwór tytułowy do filmu komediowego Ghostbusters (1984) o tej samej nazwie. Był też głównym wokalistą w zespole Raydio oraz współpracował z Barrym White’em[1][2].

Dzieciństwo

Urodził się w Detroit (stan Michigan) jako syn Venolii Parker i Ray Parkera Sr. Miał dwójkę rodzeństwa: brata Opeltona i siostrę Barbarę[3][4].

W Angel Elementary School nauczyciel muzyki, Alfred T. Kirby, zainspirował go, by został w przyszłości muzykiem – w wieku 6 lat zaczął grać na klarnecie. Poszedł dlatego też do 10. klasy w Cass Tech High School. W 1971 ukończył Northwestern High School, znajdującą się w Detroit. Przystąpił później do Lawrence Technological University.

Kariera

Początki i Raydio

W 1974 Parker wystąpił w filmie „Uptown Saturday Night” (pol. „Sobotnia noc”) jako gitarzysta[5].

W połowie lat 70. był sidemanem w grupie muzycznej The Love Unlimited Orchestra Barry’ego White’a, przed założeniem swojego zespołu Raydio w 1977[5]. Pisał piosenki i pracował dla The Carpenters, Rufus & Chaka Khan, Arethy Franklin, Stevie’a Wondera, Leona Haywooda, Temptations, The Spinners, Boza Scaggsa, Rhythm Heritage, Gladys Knight i The Pips[5].

Kariera solowa

Po rozwiązaniu grupy Raydio w 1981, Parker rozpoczął swoją karierę solową, w trakcie której jego 40 utworów zdobyło znaczną popularność, m.in. singel „The Other Woman” (4. miejsce w kategorii pop w 1982) oraz (szczególnie) utwór „Ghostbusters” z 1984[5].

„Ghostbusters” jest utworem tytułowym filmu Pogromcy duchów, w którym główne role zagrali Bill Murray i Dan Aykroyd. Singel utrzymywał 1. miejsce w Billboard Hot 100 przez pierwsze trzy tygodnie oraz także 1. miejsce w liście Black Singles. Kawałek został nominowany do nagrody Akademii za najlepszą piosenkę oryginalną w 1984, jednakże przegrał z utworem autorstwa Stevie’a Wondera „I Just Called to Say I Love You”, który znalazł się w filmie Kobieta w czerwieni[5].

W latach 80. wystąpił jako gość specjalny w sitcomie Gimme a Break!, w którym rolę główną grała Nell Carter.

Kontrowersje

Parker został oskarżony o plagiat melodii z utworu „I Want a New Drug” (zdobył 6. miejsce w Billboard Hot 100) grupy Huey Lewis & the News, wydanego 6 miesięcy wcześniej od kawałka „Ghostbusters”. Ugoda sądowa nastąpiła w 1995, która zakazała im ostatecznie ujawniać jakichkolwiek informacji, jakie nie zostały uwzględnione w komunikacie prasowym[5][6]. Powrócono do sprawy w 2001, kiedy Parker pozwał Lewisa za jego komentarze (dot. sprawy sądowej ugodzonej w 1995) w programie „Behind The Music”. Ostatecznie nie są znane wyniki tego procesu[7].

Dyskografia

Ray Parker Jr. na festiwalu Montreux Jazz w 2009.

Raydio

Rok Tytuł Pozycja w liście przebojów Certyfikat
US[8] US R&B[9] AUS[10] CAN[11] SWE[12]
1978 Raydio 27 45 43 29 – USA: złota płyta[13]
1979 Rock On 45 4 65 42 – USA: złota płyta[13]
1980 Two Places at the Same Time 33 6 – – 40 USA: złota płyta[13]
1981 A Woman Needs Love 13 1 – – – USA: złota płyta[13]
„–” oznacza, że album nie był notowany.

Kariera solowa

Rok Tytuł Pozycja w liście przebojów
US[14] Top R&B/Hip-Hop Albums[15]
1982 „The Other Woman” 11 1
1983 „Woman Out of Control” 45 18
1985 „Sex and The Single Man” 65 48
1987 „After Dark” 86 27
1991 „I Love You Like You Are” – 97
2006 „I’m Free” – –
„–” oznacza, że singel nie był notowany.

Przypisy

  1. ↑ DaleD. Kawashima DaleD., Special Interview with Ray Parker Jr., Renowned Artist/Writer/Producer of “Ghostbusters” And Many Other Classic Hit Songs [online], Songwriter Universe, 18 grudnia 2016  (ang.).
  2. ↑ MeredithM. Alloway MeredithM., Past and Present Combine at the Tribeca Film Fest’s Salute to Clive Davis [online], Vanity Fair, 20 kwietnia 2017  (ang.).
  3. ↑ Ray Parker Jr. Net Worth [online], Hot Celebs Wiki, 24 kwietnia 2019  (ang.).
  4. ↑ Ray Parker [online], Los Angeles Music Awards  (ang.).
  5. ↑ a b c d e f KeithK. Jones KeithK., Ray Parker Jr. – Biography [online], last.fm, 11 listopada 2011  (ang.).
  6. ↑ TeriT. Vanhorn TeriT., Ray Parker Jr. suing Huey Lewis over ‘Ghostbusters’ comment [online], MTV News, 23 marca 2001  (ang.).
  7. ↑ StacyS. Conradt StacyS., Was the Ghostbusters Theme Stolen from Huey Lewis? [online], Mental Floss, 31 października 2013  (ang.).
  8. ↑ Raydio Chart History – Billboard 200 [online], Billboard  (ang.).
  9. ↑ Raydio Chart History – Top R&B/Hip-Hop Albums [online], Billboard  (ang.).
  10. ↑ David Kent: Australian Charts Book 1970–1992. Turramurra: Australian Chart Book, 1993. ISBN 0-646-11917-6.
  11. ↑ RPM Weekly – Raydio [online], Library and Archives Canada, 22 lipca 2014  (ang.).
  12. ↑ Swedishcharts – Raydio [online], Swedish Charts Portal  (ang.).
  13. ↑ a b c d Gold & Platinum [online], Recording Industry Association of America  (ang.).
  14. ↑ Ray Parker Jr. – Billboard 200 [online], Billboard  (ang.).
  15. ↑ Ray Parker Jr. – Top R&B/Hip-Hop Albums [online], Billboard  (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):