Reinhold Smyczek

Reinhold Smyczek
kapitan kapitan
Data urodzenia

18 sierpnia 1918

Data śmierci

18 maja 1994

Przebieg służby
Siły zbrojne

Polskie Siły Zbrojne

Jednostki

1 Dywizja Pancerna

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (front zachodni)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Komandorski Orderu Zasługi RP

Reinhold W. Smyczek (ur. 18 sierpnia 1918, zm. 18 maja 1994) – polski oficer, działacz emigracyjny.

Życiorys

Urodził się 18 sierpnia 1918[1]. Podczas II wojny światowej w stopniu podporucznika był żołnierzem 1 Dywizji Pancernej służąc w 10 kompanii saperów[1]. Później awansowany do stopnia kapitana[1][2].

Po wojnie pozostał na emigracji w Stanach Zjednoczonych. Zamieszkiwał w Old Bridge w hrabstwie Middlesex w stanie New Jersey[3].

Zmarł 18 maja 1994[1]. Został pochowany na cmentarzu przy Narodowym Sanktuarium Matki Bożej Częstochowskiej w Doylestown[1].

Ordery i odznaczenia

  • Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari[4][1]
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (19 marca 1986, za zasługi położone w pracy niepodległościowej i na rzecz Skarbu narodowego)[5]
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (15 sierpnia 1981)[6]
  • Krzyż Komandorski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej – pośmiertnie (26 lipca 1994, za wybitne zasługi w walce o niepodległość Rzeczypospolitej Polskiej oraz w działalności polonijnej i kombatanckiej)[7]

Przypisy

  1. a b c d e f Reinhold W. Smyczek. locateancestors.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  2. The Pulaski Cadets. pulaskicadets.org, 2015-04-18. s. 10. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  3. Smyczek. locateancestors.com. [dostęp 2017-06-23]. (ang.).
  4. Lista nazwisk osób odznaczonych Orderem Virtuti Militari. stankiewicze.com. [dostęp 2017-06-22].
  5. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 12, Nr 1 z 19 marca 1986. 
  6. Błędnie podana tożsamość Romuald Smyczek, zob. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 13, Nr 3 z 31 grudnia 1981. 
  7. M.P. z 1994 r. nr 56, poz. 476.