Remigiusz Bierzanek

Remigiusz Bierzanek

Państwo działania	Polska
Data i miejsce urodzenia	10 października 1912 Opatów
Data i miejsce śmierci	24 listopada 1993 Warszawa
Profesor zwyczajny doktor nauk prawnych
Specjalność: ochrona praw człowieka, prawo humanitarne, prawo międzynarodowe, współczesne stosunki międzynarodowe
Alma Mater	Uniwersytet Warszawski
Doktorat	1939 – prawo Uniwersytet Warszawski
Habilitacja	1945
Profesura	1948
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet Warszawski, Uniwersytet Łódzki, Wyższa Szkoła Ekonomiczna w Łodzi
Poseł na Sejm PRL II i III kadencji
Okres spraw.	1957–1965
Odznaczenia

Remigiusz Bierzanek (ur. 10 października 1912 w Opatowie, zm. 24 listopada 1993 w Warszawie) – polski specjalista z zakresu prawa międzynarodowego publicznego, profesor nauk prawnych, poseł na Sejm PRL II i III kadencji.

Życiorys

W latach 1932–1936 studiował prawo i ekonomię w Poznaniu i Warszawie. Stopień naukowy doktora prawa uzyskał w 1939 na podstawie napisanej pod kierunkiem Cezarego Berezowskiego dysertacji Krytyka orzecznictwa Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w zakresie ochrony mniejszości. Karierę nauczyciela akademickiego, rozpoczętą w 1938 na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego przerwał wybuch II wojny światowej. W 1945 otrzymał stopień docenta na podstawie rozprawy habilitacyjnej Emigracja międzynarodowa jako zagadnienie prawne. W latach 1946–1947 na Uniwersytecie Łódzkim kierował Katedrą Prawa Międzynarodowego Publicznego; w latach 1956–1957 pełnił obowiązki dziekana Wydziału Prawa Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Łodzi, w latach 1948–1952 był jej rektorem. Od 1968 do końca życia związany był z Uniwersytetem Warszawskim, w latach 1968–1973 był dyrektorem Instytutu Nauk Politycznych UW, a w latach 1980–1981 dziekanem Wydziału Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW.

Opublikował wiele monografii oraz kilkadziesiąt artykułów w czasopismach krajowych i zagranicznych. W latach 1955–1957 przetłumaczył z łaciny na język polski dzieła Hugo Grocjusza De iure belli ad pacis libri tres i Mare liberum. Był członkiem Stałego Trybunału Arbitrażowego w Hadze (od 1979 do śmierci), prezesem Polskiego Towarzystwa Przyjaciół ONZ (1971–1985), prezesem polskiej Grupy International Law Asssociation(inne języki) (1969–1980). Członek Ogólnopolskiego Komitetu Frontu Jedności Narodu w 1958^[1]. W latach 1957–1965 był posłem na Sejm PRL z okręgów Łódź-Bałuty i Łódź-Polesie. Był członkiem Rady Naczelnej Towarzystwa Łączności z Polonią Zagraniczną „Polonia” oraz członkiem Zarządu i Prezesem Polskiego Czerwonego Krzyża.

Jego zainteresowania badawcze obejmowały takie zagadnienia jak: teoria stosunków międzynarodowych, historia prawa międzynarodowego, prawo morza, prawo spółdzielcze, ochrona praw człowieka, prawo humanitarne, prawo międzynarodowe.

Został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy^[2], Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 10-lecia Polski Ludowej (1955)^[3], Odznaką Honorową PCK i honorową odznaką Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego.

Został pochowany na terenie cmentarza Szpitala Tworkowskiego w Pruszkowie.

Przypisy

Bibliografia

• EwaE. Busse-Turczyńska EwaE., Profesor dr hab. Remigiusz Bierzanek [online], wnpism.uw.edu.pl [dostęp 2023-05-15] [zarchiwizowane z adresu 2022-01-08] .
• Prof. zw. dr Remigiusz Bierzanek, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2023-05-15] .

Linki zewnętrzne

• Witold Stankiewicz, Jak żyjący Remigiusz Henryk Bierzanek znalazł się na liście ofiar katyńskich (Glosa do pracy Czesława Madajczyka, Dramat katyński, Warszawa 1989)
• Profil na stronie Biblioteki Sejmowej