Ricardo Bochini

Ricardo Bochini

Data i miejsce urodzenia	25 stycznia 1954 Zárate
Wzrost	168 cm
Pozycja	pomocnik
Kariera juniorska
Lata Klub 1971–1972 Independiente
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole 1972–1991 Independiente 653 (105) 2007 Sportivo Barracas 1 (0) W sumie: 654 (105)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole 1973–1986  Argentyna 28 (0)
↑ Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.
Dorobek medalowy
Mistrzostwa Świata w piłce nożnej złoto Meksyk 1986
Multimedia w Wikimedia Commons

Ricardo Enrique Bochini (ur. 25 stycznia 1954 w Zárate) – były argentyński piłkarz grający jako ofensywny pomocnik.

Obdarzany przydomkiem El Bocha.

Kariera klubowa

Bochini jest jednym z symboli Indepediente. W klubie z Avellanedy grał w latach 1972-1991. W tym okresie rozegrał 653 ligowe mecze i strzelił 106 goli. Z Indepediente czterokrotnie był mistrzem Argentyny, czterokrotnie sięgał po Copa Libertadores (1973, 1974, 1975, 1984), a dwa razy wywalczył Puchar Interkontynentalny (1973, 1984).

Szesnaście lat po zakończeniu kariery, Sportivo Barracas grający ówcześnie w piątej lidze, zdecydował się zatrudnić Bochiniego, by rozegrał oficjalny mecz, który miał być ukoronowaniem jego kariery^[1]. 27 lutego 2007, rozegrał kilka minut w meczu.

Kariera reprezentacyjna

Mimo niepodważalnej pozycji w Indepediente, w reprezentacji Argentyny pojawiał się epizodycznie. W kręgu zainteresowania kolejnych selekcjonerów znajdował się już od połowy lat 70., jednak w kadrze na mistrzostwa świata znalazł się dopiero w 1986. W turnieju w Meksyku zagrał 4 minuty w półfinałowym meczu z Belgią, co dało mu tytuł mistrza świata. Łącznie w kadrze rozegrał 28 spotkań (1973-1986).

Styl gry

Pomimo słabych warunków fizycznych, Bochini charakteryzował się wysokim wyskokiem. Chociaż nie był ponadprzeciętnym strzelcem, to jeśli już strzelał, zwykle miało to miejsce w ważnych spotkaniach. Był uważany za jednego z najlepszych rozgrywających lat 80., często pomagając kolegom z drużyny, ze względu na boiskową inteligencję, przegląd pola, wizję oraz dokładne podania. W Argentynie, używana się wyrażenia pase bochinesco^[2], w odniesieniu do precyzyjnego, przecinającego linię obrony, podania do napastnika, w celu wyprowadzenia go jeden na jednego przeciwko bramkarzowi. Bochini stał się mistrzem gry na pozycji nr 10 – zawsze gotowy do podania, potrafił utrzymywać się przy piłce i opóźniać podanie na tak długo, dopóki zawodnik, którego chce obsłużyć podaniem, nie osiągnie idealnej pozycji do strzału^[3]. Taki styl gry nazywa się la pausa^[3].

Sukcesy

Klubowe

Independiente

• Primera División: Nacional 1977, Nacional 1978, Metropolitano 1983, 1988–89
• Copa Libertadores: 1972, 1973, 1974, 1975, 1984
• Copa Interamericana : 1972, 1974, 1975
• Puchar Interkontynentalny: 1973, 1984

Reprezentacyjne

Argentyna

• Złoty medal Mistrzostw Świata: 1986

Indywidualne

• Piłkarz roku w Argentynie: 1983
• Trzecie miejsce w plebiscycie na piłkarz roku w Ameryce Południowej: 1983
• Drużyna roku Argentyny Południowej: 1989

Przypisy