Rimas Kurtinaitis

Rimas Kurtinaitis
Ilustracja
Trener
Data i miejsce urodzenia

15 maja 1960
Kowno

Obywatelstwo

Litwa

Wzrost

196 cm

Masa ciała

94 kg

Kariera
Aktywność

1981–2002

Draft

1982
niewybrany

Kariera klubowa
Lata Kluby Wyst.
1981–1983 CSKA Moskwa (Rosja)
1983–1989 Žalgiris Kowno (Litwa)
1989–1992 Hagen (Niemcy)
1992 Žalgiris Kowno (Litwa)
1992 Peñas Huesca (Hiszpania)
1993 Townsville Suns (Australia)
1993–1995 Real Madryt
1995–1996 Žalgiris Kowno (Litwa)
1996–1997 Élan Chalon (Francja)
1989–1992 Forum Valladolid
1997–1998 Atletas (Litwa)
1998–1999 Lietuvos Rytas Wilno (Litwa)
2001–2002 BK Kijów (Ukraina)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
2002–2006 BC Gala Baku (Azerbejdżan)
2002–2006 Męska kadra Azerbejdżanu
2006 PBC Ural Great (Rosja)
2006–2007 BC Sakalai (Litwa)
2007–2008 Śląsk Wrocław
2008 Prokom Trefl Sopot (asystent)
2008–2010 Lietuvos Rytas Wilno (Litwa)
2010–2011 VEF Ryga (Łotwa)
2011–2016 Chimki Moskwa (Rosja)
2016 Pallacanestro Cantù (Włochy)
2017–2019 Lietuvos Rytas Wilno (Litwa)
2019–2021 Chimki Moskwa (Rosja)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  ZSRR
Igrzyska olimpijskie
złoto Seul 1988 Koszykówka
Mistrzostwa świata
srebro Hiszpania 1986 Koszykówka
Mistrzostwa Europy
złoto RFN 1985 koszykówka
brąz Jugosławia 1989 koszykówka
Reprezentacja  Litwa
Igrzyska olimpijskie
brąz Barcelona 1992 Koszykówka
brąz Atlanta 1996 Koszykówka
Mistrzostwa Europy
srebro Grecja 1995 koszykówka
Multimedia w Wikimedia Commons

Rimas Kurtinaitis (ur. 15 maja 1960 w Kownie) – litewski koszykarz występujący na pozycji rzucającego obrońcy, po zakończeniu kariery zawodniczej trener koszykarski. Trzykrotny medalista olimpijski.

W przeszłości pełnił funkcję trenera Śląska Wrocław oraz asystenta trenera reprezentacji Litwy. Z powodzeniem prowadził zespół Lietuvosu Rytas Wilno. Wygrał z nim Puchar Europy i finał Ligi Bałtyckiej.

Uchodzi za jednego z najlepszych europejskich koszykarzy lat 80. Był specjalistą od rzutów za trzy punkty. Grał m.in. w CSKA Moskwa, z Žalgirisem Kowno zdobywał tytuły mistrza Związku Radzieckiego (1985, 1986, 1987). Z reprezentacją ZSRR był mistrzem świata w 1982 (srebro w 1986), zdobywał medale mistrzostw Europy oraz złoty medal olimpijski w Seulu. W 1989 jako jedyny w historii zawodnik spoza NBA wziął udział w Meczu Gwiazd NBA – startował w konkursie rzutów za trzy punkty obok m.in.: Reggie'ego Millera, Dereka Harpera i Dale'a Ellisa. Z wynikiem dziewięciu punktów zajął dziewiąte miejsce.

W 1989 został zawodnikiem niemieckiego Brandt Hagen. W 1993 krótko grał w lidze australijskiej, a następnie w hiszpańskiej lidze ACB, w barwach Realu Madryt (1993-1995, mistrzostwo Hiszpanii w 1994). W latach 90. występował także w klubach litewskich i francuskich. Sukcesy odnosił również z reprezentacją Litwy. Dwukrotnie wywalczył brązowy medal igrzysk olimpijskich (IO 92 i IO 96), w 1995 został wicemistrzem Europy.

Był ministrem sportu na Litwie. Jako pierwszy trener prowadził m.in.: reprezentację Azerbejdżanu i rosyjski zespół Ural Great Perm. Szkoleniowcem Śląska został w grudniu 2007.

15 marca 2016 został zwolniony ze stanowiska głównego trenera w klubie Chimek Moskwa[1].

21 stycznia 2019 został po raz drugi w karierze trenerem Chimek Moskwa[2]. 15 stycznia 2021 został zwolniony przez klub[3].

Osiągnięcia

Zawodnicze

Klubowe
  • Mistrz:
  • 4-krotny wicemistrz ZSRR (1983, 1984, 1988–1989)[4]
  • Zdobywca Pucharu:
    • ZSRR (1982)
    • Interkontynentalnego (1986)[4]
  • Finalista Pucharu Saporty (1985)
  • Brązowy medalista mistrzostw Hiszpanii (1995)
  • 4. miejsce podczas rozgrywek Euroligi (1983)
Indywidualne
Reprezentacja

Trenerskie

Odznaczenia

Przypisy

  1. BC Khimki, Kurtinaitis part ways. nba.com. [dostęp 2016-03-15]. (ang.).
  2. Coach Kurtinaitis comes back to Khimki, ex Rytas. eurobasket.com. [dostęp 2019-01-21]. (ang.).
  3. Official statement: Khimki and Rimas Kurtinaitis part ways [online], bckhimki.com [dostęp 2021-03-03]  (ang.).
  4. a b c d e f g Rimas Kurtinaitis – bckhimki.ru. bckhimki.ru. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  5. NBA & ABA All-Star Game Contest Winners. basketball-reference.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  6. a b The coach: Rimas Kurtinaitis. eurocupbasketball.com. [dostęp 2014-07-02]. (ang.).
  7. a b c d e f g Rimas Kurtinaitis – euroleague.net. euroleague.net. [dostęp 2015-06-26]. (ang.).
  8. Rimas Kurtinaitis named Coach of the Year. vtb-league.com. [dostęp 2014-07-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (24 kwietnia 2014)]. (ang.).
  9. VTB United League first Hall of Fame class. eurohoops.net. [dostęp 2021-06-22]. (ang.).
  10. a b c Apdovanotų asmenų duomenų bazė. prezidente.lt. [dostęp 2012-03-17]. (lit.).

Linki zewnętrzne

  • Profil trenerski na eurobasket.com (ang.)
  • Profil koszykarski na eurobasket.com (ang.)
  • Profil na imdb.com (ang.)
  • Profil na realgm.com (ang.)
  • Profil na interbasket.net (ang.)
  • Profil na filmweb.pl (pol.)
  • Statystyki olimpijskie na sports-reference.com. sports-reference.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-02-26)]. (ang.)
  • Profil na fiba.com (ang.)
  • p
  • d
  • e

Litwa

  • p
  • d
  • e
Zdobywcy tytułu MVP meczu gwiazd ligi litewskiej
  • p
  • d
  • e
Liderzy strzelców finałów Pucharu Saporty
  • p
  • d
  • e
Według
liczby punktów
  • 1967: Sarodnick
  • 1968: Sarodnick
  • 1969: Knopke
  • 1970: Knopke
  • 1971: Tomasek
  • 1972: Wade
  • 1973: Ecker
  • 1974: Schofield
  • 1975: Curran
  • 1976: Smith
  • 1977: Simonovic
  • 1978: Frontzek
  • 1979: De Witt
  • 1980: Britton
  • 1981: Hardy
  • 1982: Pappert
  • 1983: Kämpf
  • 1984: Richardson
  • 1985: Jackel
  • 1986: Timm
  • 1987: Jackel
  • 1988: Hills
  • 1989: Gray
  • 1990: Kurtinaitis
Według
średniej punktów
  • 1991: Wendt
  • 1992: Wendt
  • 1993: Wendt
  • 1994: Babkow
  • 1995: Thompson
  • 1996: Dawson
  • 1997: Williams
  • 1998: Gatlin
  • 1999: Nowitzki
  • 2000: Garrett
  • 2001: Best
  • 2002: Collins
  • 2003: McKie
  • 2004: McKie
  • 2005: Ewodo
  • 2006: Wiśniewski
  • 2007: Allen
  • 2008: Black
  • 2009: Westley
  • 2010: Copeland
  • 2011: Wood
  • 2012: Brown
  • 2013: White
  • 2014: Adams
  • 2015: Kennedy
  • 2016: Fogg
  • 2017: Morgan
  • 2018: Scrubb
  • 2019: Cummings
  • 2020: Eatherton
  • 2021: Michalak
  • 2022: Shorts
  • 2023: Russell
  • W latach 1967–1990 lider strzelców był wyłaniany na podstawie łącznej sumy zdobytych punktów, od 1991 na podstawie średniej.
  • p
  • d
  • e
Zwycięzcy konkursu rzutów za 3 punkty niemieckiej ligi BBL
  • 1987: Wichary
  • 1988: nie rozegrano
  • 1989: Wheeler
  • 1990: Wheeler
  • 1991: Kurtinaitis
  • 1992: Nürnberger
  • 1993: Koch
  • 1994: Montgomery
  • 1995: Koch
  • 1996: Schmidt
  • 1997: Gatlin
  • 1998: Taylor
  • 1999: Collier
  • 2000: nie rozegrano
  • 2001: Hansen
  • 2002: Hartung (A)
  • 2003: Ergün (A)
  • 2004: Maile
  • 2005: Gabsys
  • 2006: Penberthy
  • 2007: Jacobsen
  • 2008: Gallup
  • 2009: Jeanty
  • 2010: Rochestie
  • 2011: Burtschi
  • 2012: Zavackas
  • 2013: Mallet
  • 2014: Harris
  • 2015: Brembly
  • 2016: Günther
  • 2017: Thompson
  • 2018:
  • 2019: Guenther
  • (A) – amator
  • p
  • d
  • e
  • 2014: Kurtinaitis
  • 2015: Itudis
  • 2016: Karasiow
  • 2017: Itudis
  • 2018: Itudis
  • 2019: Rajkoviḱ
  • 2020: nie wybrano
  • 2021: Pascual
  • p
  • d
  • e
Trenerzy koszykarzy Śląska Wrocław
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • VIAF: 2241154260423624480009
  • WorldCat: viaf-2241154260423624480009
Identyfikatory zewnętrzne:
  • Olympedia: 6464