Robert Carlisle Giffen

Robert C. Giffen
Ilustracja
Vice Admiral Vice Admiral
Data i miejsce urodzenia

29 czerwca 1886
West Chester

Data i miejsce śmierci

10 grudnia 1962
Annapolis

Przebieg służby
Lata służby

1907–1946

Siły zbrojne

 US Navy

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
II wojna światowa
• operacja Torch
• wojna na Pacyfiku

Odznaczenia
Krzyż Marynarki Wojennej (Stany Zjednoczone) Medal Marynarki Wojennej za Wybitną Służbę (Stany Zjednoczone) Medal Zwycięstwa (międzyaliancki) Medal Kampanii Amerykańskiej (USA) Medal Kampanii Europy-Afryki-Bliskiego Wschodu (USA) Medal Kampanii Azji-Pacyfiku (USA) Medal Zwycięstwa w II Wojnie Światowej (USA)
Multimedia w Wikimedia Commons

Robert Carlisle Giffen (ur. 29 czerwca 1886 w West Chester, zm. 10 grudnia 1962 w Annapolis) – amerykański wojskowy, wiceadmirał United States Navy, uczestnik rejsu Wielkiej Białej Floty oraz obu wojen światowych.

Życiorys

Do Akademii Marynarki Wojennej wstąpił w 1903. Ukończył ją cztery lata później. Otrzymał przydział na pancernik USS „Virginia”, na którym w latach 1907–1909 uczestniczył w wokółziemskim rejsie Wielkiej Białej Floty. Po powrocie służył na pokładach różnych jednostek, był członkiem drużyny strzeleckiej US Navy. W latach 1913–1915 pracował w Washington Navy Yard, następnie służył na niszczycielu USS „Wainwright”.

Po przystąpieniu Stanów Zjednoczonych do działań I wojny światowej dowodził niszczycielem USS „Trippe”, wysłanym na wody europejskie, dołączonym do 6. Dywizjonu Pancerników (6th Battle Squadron) i oddanym pod komendę brytyjską w składzie Grand Fleet. W połowie 1918 objął dowództwo na niszczycielu USS „Schley”, operującym w rejonie Gibraltaru i na Morzu Śródziemnym do sierpnia 1919.

W okresie międzywojennym Robert pełnił różne stanowiska we flocie, zarówno liniowe, jak i sztabowe. Był m.in. wykładowcą w Akademii Marynarki Wojennej, dowódcą kanonierki USS „Sacramento” i lekkiego krążownika USS „Savannah”. W 1940 uzupełniał wykształcenie w Naval War College, później objął stanowisko w Biurze Szefa Operacji Morskich. W marcu 1941 został dowódcą dywizjonu krążowników, uczestniczących w Patrolach Neutralności na Oceanie Atlantyckim.

26 marca 1942, będąc już w randze kontradmirała (Rear Admiral), odpłynął w składzie Task Force 39 do Europy. Następnego dnia, po tragicznej śmierci dowódcy zespołu, kontradmirała Johna Wilcoxa, który wypadł za burtę flagowego pancernika USS „Washington” i zaginął w morzu, jako najstarszy stopniem objął dowodzenie jednostkami, które wkrótce dołączyły do Home Fleet w bazie Scapa Flow[1]. Na czele TF 39 brał udział w operacji Torch w Afryce Północnej. W latach 1943–1944 uczestniczył w działaniach na Pacyfiku: bitwie koło wyspy Rennell, walkach o na Aleuty, Wyspy Gilberta i Wyspy Marshalla. W maju 1944 awansował do stopnia wiceadmirała (Vice Admiral) i został dowódcą 10. Dystryktu Morskiego oraz komendantem Caribbean Sea Frontier, z kwaterą główną w San Juan.

Został emerytowany w 1946. Zmarł 10 grudnia 1962 w Annapolis.

Przypisy

  1. Winston Jordan, Man Overboard!. usswashington.com. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-03-09)]. [dostęp 2011-09-13]

Bibliografia

  • Vice Admiral Robert C. Giffen, USN (1886-1962). Naval History and Heritage Command. [dostęp 2011-09-13].
Kontrola autorytatywna (osoba):