Robert Pullen

Robert Pullen
Kardynał prezbiter
Kraj działania

Anglia

Data i miejsce urodzenia

1080
Sherborne lub Exeter

Data i miejsce śmierci

1146
Rzym lub Viterbo

Kanclerz Świętego Kościoła Rzymskiego
Okres sprawowania

1145-1146

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Kreacja kardynalska

1144
Lucjusz II

Kościół tytularny

Santi Silvestro e Martino ai Monti

Robert Pullen (ur. w 1080, zm. we wrześniu 1146) – angielski średniowieczny filozof i teolog oraz pierwszy w historii kardynał pochodzący z Anglii.

Życiorys

Urodził się w południowo-zachodniej Anglii w szlacheckiej rodzinie i po otrzymaniu wstępnej edukacji w swoim kraju udał się na studia teologiczne do Paryża. Należał do uczniów Guillaume de Champeaux oraz Piotra Abelarda, z tym, że w późniejszym czasie zdystansował się od poglądów tego drugiego. Uzyskał tytuł magistra. W 1113 został archidiakonem w Exeter. Od 1133 przez kilka lat był wykładowcą na uniwersytecie w Oxfordzie; jego wykłady przyniosły mu sławę wybitnego teologa. Król Anglii Henryk I Beauclerc oferował mu nawet biskupstwo ale odmówił. W 1134 został archidiakonem w Rochester. Po roku 1135 opuścił ogarniętą wówczas wojną domową Anglię i wyjechał do Paryża, a następnie, około roku 1143 przybył do Rzymu. Papież Lucjusz II w grudniu 1144 mianował go kardynałem prezbiterem Santi Silvestro e Martino ai Monti, a w styczniu 1145 kanclerzem Stolicy Apostolskiej. Obydwie te funkcje piastował aż do śmierci w Viterbo we wrześniu 1146.

Jego najbardziej znanym dziełem teologicznym jest Sententiarum Logicarum Libri VIII, w dużej mierze wymierzone przeciwko doktrynie jego byłego nauczyciela Abelarda. Oprócz tego napisał też komentarze do ksiąg biblijnych i zbiory kazań.

Bibliografia

  • The Cardinals of the Holy Roman Church
  • BBKL. bautz.de. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-06-29)].
  • J. M. Brixius, Die Mitglieder des Kardinalkollegiums von 1130-1181, Berlin 1912, s. 52-53 nr 9
  • p
  • d
  • e
Angielscy kardynałowie
Kardynałowie do XX wieku
Zmarli kardynałowie (XX-XXI wiek)
Żyjący kardynałowie
bez uprawnień elektorskich
  • Michael Fitzgerald (2019)
Żyjący kardynałowie elektorzy
  • w nawiasach podano daty kreacji kardynalskich
  • p
  • d
  • e
do 1378
Schizma
Obediencja rzymska (1378-1415)
  • Renoul de Monteruc (1378-1382)
  • Francesco Moricotti (1382-1394)
  • Bartolomeo Francesco de la Capra (1394-1405)
  • Angelo Acciaioli (1405-1408)
  • Niccolò de Vincione (1409-1413)
  • Rotherius de Balhorn (1413-1415)
Obediencja awiniońska (1378-1423)
  • Jacques de Mantenay (1385-1391)
  • Jean de Brogny (1391-1408)
  • Jean de Costa (1408-1409)
  • Guigo Flandrin (1409-1418)
Po Soborze w Pizie (1409)
Kardynałowie kanclerze 1908-1973
Kontrola autorytatywna (osoba):