Roberto Gualtieri
 | |||
| Data i miejsce urodzenia | 19 lipca 1966 | ||
|---|---|---|---|
| Zawód, zajęcie | polityk, historyk | ||
| Partia | Partia Demokratyczna | ||
| |||
Roberto Gualtieri (ur. 19 lipca 1966 w Rzymie) – włoski polityk, historyk, nauczyciel akademicki, poseł do Parlamentu Europejskiego VII, VIII i IX kadencji, deputowany krajowy, w latach 2019–2021 minister gospodarki i finansów, od 2021 burmistrz Rzymu.
Życiorys
Z wykształcenia historyk, prowadzi wykłady na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza. Specjalizuje się w historii XX wieku, a także procesie integracji europejskiej. Wydał kilka książek poświęconych głównie Unii Europejskiej i włoskiej lewicy. Pełni funkcję wiceprezesa Fundacji Instytutu Gramsciego, koordynuje działania Fundacji Italianieuropei, pracuje też w różnych czasopismach naukowych.
Od 2001 należał do Demokratów Lewicy. Należał do inicjatorów zjednoczenia włoskich partii lewicy i centrum, wchodził w skład komisji „mędrców” powołanej przez Romano Prodiego, która napisała manifest nowego ugrupowania, powstałej w 2007 Partii Demokratycznej.
W wyborach w 2009 z listy PD uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego VII kadencji. Przystąpił do grupy Postępowego Sojuszu Socjalistów i Demokratów, Komisji Spraw Konstytucyjnych oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o europarlamentarną reelekcję. Mandat deputowanego utrzymał także w 2019 (dzięki decyzji Pietra Bartolo, który zdecydował się posłować z innego okręgu, zwalniając miejsce dla Roberta Gualtieriego)[1].
5 września 2019 objął urząd ministra gospodarki i finansów w nowo powołanym drugim rządzie Giuseppe Contego[2][3]. W marcu 2020 w wyborach uzupełniających uzyskał mandat posła do Izby Deputowanych[4]. 13 lutego 2021 zakończył pełnienie funkcji ministra.
W październiku 2021 był kandydatem centrolewicy na urząd burmistrza Rzymu, został wybrany na to stanowisko w drugiej turze głosowania[5].
Wybrane publikacje
- Togliatti e la politica estera italiana. Dalla Resistenza al Trattato di pace, Rzym 1995
- Introduzione alla storia contemporanea. L’Europa nel mondo del XX secolo, Rzym 2001
- Il Pci nell'Italia repubblicana, Rzym 2001
- L'8 settembre dei partiti, Rzym 2003
- De Gasperi e l'Europa, Rzym 2004
- L'Italia dal 1943 al 1992. Dc e Pci nella storia della Repubblica, Rzym 2006
- L'Unione europea e il governo della globalizzazione (wspólnie z Ferruccio Pastore), Bolonia 2008
- Una moderna democrazia europea. L'Italia e la sfida delle riforme istituzionali (współautor: Franco Bassanini), Florencja 2009
Przypisy
- ↑ Europee: Il PD Bartolo opta per le „Isole” favorendo il romano Gualtieri e la Sardegna resta senza europarlamentari. admaioramedia.it, 30 maja 2019. [dostęp 2019-06-12]. (wł.).
- ↑ Governo, Conte annuncia i ministri: Gualtieri all'Economia, Lamorgese all'Interno, Di Maio agli Esteri. Fraccaro sottosegretario alla presidenza dopo lite tra il premier e il capo politico M5S. repubblica.it, 4 września 2019. [dostęp 2019-09-05]. (wł.).
- ↑ Cerimonia di giuramento del Governo Conte. quirinale.it, 5 września 2019. [dostęp 2019-09-05]. (wł.).
- ↑ Il ministro dell’Economia Roberto Gualtieri è stato eletto alla Camera alle elezioni suppletive a Roma. ilpost.it, 2 marca 2020. [dostęp 2020-03-02]. (wł.).
- ↑ Lorenzo D’Albergo: Roberto Gualtieri eletto nuovo sindaco di Roma: da Bruxelles al Campidoglio passando per via XX Settembre, chi è il successore di Raggi. repubblica.it, 18 października 2021. [dostęp 2021-10-18]. (wł.).
Bibliografia
- Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2019-06-12].
- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2019-06-12]. (wł.).
- p
- d
- e
Drugi rząd Giuseppe Contego (2019–2021)
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
