Roch Stebnowski

Roch Stebnowski
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

16 sierpnia 1894
Horodenka

Data i miejsce śmierci

28 lipca 1967
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

c. k. Obrona Krajowa
Wojsko Polskie

Jednostki

KRU Kościerzyna

Stanowiska

komendant RU

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Medal Niepodległości

Roch Stebnowski (ur. 16 sierpnia 1894 w Horodence, zm. 28 lipca 1967 w Warszawie) – major piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys

Urodzony 16 sierpnia 1894 w Horodence jako syn Józefa[1]. W czasie I wojny światowej walczył w szeregach cesarsko-królewskiego Pułku Strzelców Nr 32. Na stopień podporucznika rezerwy został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1917[2].

Do sierpnia 1924 był przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kamionka Strumiłowa na stanowisku I referenta, pozostając oficerem nadetatowym 43 pułku piechoty w Dubnie, a następnie został przeniesiony do 29 pułku piechoty w Kaliszu[3][4][5]. 18 lutego 1928 został mianowany na stopień majora ze starszeństwem z 1 stycznia 1928 i 16. lokatą w korpusie oficerów piechoty[6][7]. W kwietniu tego roku został wyznaczony na stanowisko dowódcy I batalionu 29 pp[8][9]. W grudniu 1929 został przesunięty na stanowisko obwodowego komendanta Przysposobienia Wojskowego[10][11]. W czerwcu 1934 został przeniesiony z 29 pp do Powiatowej Komendy Uzupełnień Kościerzyna na stanowisko komendanta[12]. 1 września 1938 dowodzona przez niego jednostka została przemianowana na Komendę Rejonu Uzupełnień Kościerzyna, a zajmowane przez niego stanowisko otrzymało nazwę „komendant rejonu uzupełnień”. W 1939 roku w dalszym ciągu pełnił służbę na tym stanowisku[13].

Zmarł 28 lipca 1967[14]. Razem z żoną Zofią (1900–1974) spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 54-5-1)[15].

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Wojskowe Biuro Historyczne [online], wbh.wp.mil.pl [dostęp 2021-07-19] .
  2. ↑ Ranglisten 1918 ↓, s. 131, 345.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 251, 411, 1466.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 81 z 22 sierpnia 1924 roku, s. 459.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 194, 355.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 21 lutego 1928 roku, s. 45.
  7. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20, w marcu 1939, w tym samym stopniu i starszeństwie, zajmował 3. lokatę.
  8. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 9 z 26 kwietnia 1928 roku, s. 133.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 45, 181.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 405.
  11. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 31, 559.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 159.
  13. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 850.
  14. ↑ Stebnowski Roch data śmierci 28.07.1967 www.nekrologi-baza.pl [online] [dostęp 2021-07-19]  (pol.).
  15. ↑ Cmentarz Stare Powązki: ROCH STEBNOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2020-05-31] .
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 16 z 23 kwietnia 1921 roku, s. 813.
  17. ↑ Karczewski 1928 ↓, s. 29.
  18. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 20.
  19. ↑ M.P. z 1933 r. nr 63, poz. 81 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  20. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 13 z 11 listopada 1933 roku, s. 285.

Bibliografia

  • Ranglisten der K. K. Landwehr und der K. K. Gendarmerie 1918. Wiedeń: 1918.
  • Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2020-03-31].
  • Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
  • Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
  • Rocznik Oficerski 1928. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1928.
  • Rocznik Oficerski 1932. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1932.
  • Leon Karczewski: Zarys historji wojennej 57-go pułku piechoty wielkopolskiej. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.