Rogownictwo

Ten artykuł od 2012-12 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Rogownictwo – określenie rzemiosła, podobnie jak rogowiarstwo i rogodziejstwo. Źródeł tego słowa można szukać zarówno wśród surowca, w którym rogownik (rogodziej, rzadziej używane – rogowiarz) pracuje, lub efektów jego pracy. W pierwszym przypadku chodzi o wykonywanie różnych przedmiotów z pochew rogowych (nazywanych powszechnie "rogami" lub "rogiem") – czyli stwardniałym wytworem naskórka (występuje m.in. u bydła, kóz). W drugim przypadku – o wyroby, którymi są naczynia – "rogi do picia" i instrumenty muzyczne – "rogi do grania". Do tej grupy można zaliczyć także kubki i kufle z rogu.

Osobnym rzemiosłem, choć również związanym z tym surowcem jest tabacznictwo – wyrób tabakierek.