Rolnictwo w Beninie

Uprawa bawełny w Beninie

Rolnictwo w Beninie – gałąź gospodarki Beninu.

Czynniki fizycznogeograficzne

Oueme w pobliżu ujścia

Agroklimat

Benin leży nad Zatoką Gwinejską, w strefie monsunów. Średnia temperatura powietrza najchłodniejszego miesiąca (stycznia) wynosi ponad 20 °C natomiast najcieplejszego (lipca) ponad 25 °C. Powoduje to, że okres wegetacyjny trwa cały rok[1]. Temperatura minimalna nie spada poniżej 10 °C, natomiast maksymalna jest nie wyższa niż 40 °C[2]. Wysoka temperatura w połączeniu z dużym nasłonecznieniem stwarza korzystne warunki do rozwoju biomasy.

Wilgotność względna latem jest bardzo wysoka[3]. Opady są wysokie, szczególnie latem, natomiast zimy są bardziej suche[4]. Opady w Zachodniej Afryce mają jednak charakter ulew, które są niekorzystne dla rolnictwa. Opadom zazwyczaj towarzyszą burze i wiatr[5].

Gleby

W Beninie występują gleby bogate w żelazo[6].

Gleby czerwone są zazwyczaj kwaśne, ciężkie i mają niską bonitację. Humus jest niemalże w całości mineralizowany, stąd uprawa rolnicza wymaga intensywnego nawożenia[7]. Najlepsze gleby ferralitowe mają 2-3% humusu. Niestety gleby te podczas pory suchej tworzą twardą skorupę[8]. Gleby czerwonobrunatne mają odczyn kwaśny, zbliżony do obojętnego, a lokalnie nawet lekko alkaliczny. Ich właściwości są zbliżone do czerwono-burych i burych. Gleby te nadają się pod uprawę nawet roślin po odpowiednim nawożeniu i – w razie potrzeby – irygacji[9].

Hydrologia

Najdłuższą rzeką Beninu jest Oueme[10]. Północna część kraju znajduje się w zlewni Nigru. Na południu występują duże tereny zabagnione[11]

Czynniki pozaprzyrodnicze

Poziom rozwoju społeczno-ekonomicznego

Benin jest jednym z biedniejszych krajów świata. Według CIA Benin w 2011 był 199 państwem według PKB per capita na mieszkańca. W przeciwieństwie do większości państw regionu kraj nie wydobywa ropy naftowej i musi importować energię[12].

Urbanizacja i uprzemysłowienie

Odsetek ludności miejskiej według CIA w 2010 wynosił 42%[13].

Agropolityka

Zgodnie z planami z grudnia 2010 rząd Beninu chce przejść z rolnictwa towarowego (bawełna) na produkcję żywności (ryż) i współpracę z FAO. Plan zakładał podwojenie zbiorów ryżu wysokiej jakości w 2011[14].

Produkcja

Produkcja roślinna

Rośliny okopowe

Główną rośliną okopową mającą największe znaczenie w wyżywieniu mieszkańców Beninu jest maniok. Jego zbiory w 2010 wyniosły 4,1474 mln ton[15]. Maniok jest rośliną, która potrafi dostosować się do różnych warunków klimatycznych i glebowych, stąd może być uprawiana wszędzie, gdzie nie można uprawiać roślin mających wyższe wymagania np. kukurydzy[16]. Uprawa tej rośliny powoduje redukcje ubóstwa[17], gdyż maniok jest intensywnie użytkowany w kuchni. Z korzenia (bulwy) robi się mąkę, z której robione jest pieczywo, a liście są używane jak warzywo[18].

Drugie miejsce zajmuje pochrzyn, jego zbiory wyniosły w 2010 2,3899 mln ton. Ze względu na większą wartość bulwy wartość zbioru jest tylko nieco mniejsza niż manioku[15].

Zboża

Największy udział w plonach wśród zbóż ma kukurydza zwyczajna, której zbiory w 2010 wynosiły 1,2359 mln ton. Następnymi pod względem zbiorów zbożami są ryż 162,2 tys. ton i sorgo 127,5 tys. ton[15].

Rośliny strączkowe

Rośliny strączkowe mają małe znaczenie w produkcji rolnej. Zbiory fasoli wyniosły 162,5 tys. ton[15]

Rośliny przemysłowe

Na terenie Beninu uprawia się palmę oleistą[19] i bawełnę[20].

Produkcja zwierzęca

Krowy w Beninie

Produkcja zwierzęca w Beninie ma mniejszą rolę niż roślinna. Największe pogłowie ma bydło zebu, hodowane w sposób uczuciowy. Bydło to jest słabej jakości, gdyż liczy się liczba trzymanych osobników. Krowy stanowią formę pieniądza. Ich posiadanie wiąże się z rangą społeczną. Zabicie takiego zwierzęcia jest uważane za szaleństwo, porównywalne z paleniem banknotów w państwach rozwiniętych. Chów bydła jest wysoce ekstensywny, rola rolnika ogranicza się w zasadzie do przepędzenia stad z jednego pastwiska na inne oraz budowy zagród dla zwierząt na noc[21]. Bydło to nie daje praktycznie mleka[22]. Benin posiada jeden z najwyższych na kontynencie współczynników pogłowia bydła na ha upraw[23].

Problemy rolnictwa

Głównym problemem rolnictwa w Beninie są choroby przenoszone przez muchy tse-tse, które ograniczają liczebność stad[22]. Istotnym problemem są również wahania stanu wód i susze[24].

Przypisy

  1. Martyn 1995 ↓, s. 188.
  2. Martyn 1995 ↓, s. 189.
  3. Martyn 1995 ↓, s. 190.
  4. Martyn 1995 ↓, s. 192.
  5. Martyn 1995 ↓, s. 208.
  6. Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 482.
  7. Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 205.
  8. Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 206.
  9. Uziak i Klimowicz 2002 ↓, s. 207.
  10. Encyklopedia Audiowizualna Britannica Geografia I. Warszawa: Kurpisz, 2006, s. 54.
  11. Atlas 2005 ↓, s. 94.
  12. CIA - The World Factbook. [dostęp 2012-03-28]. (ang.).
  13. CIA - The World Factbook. [dostęp 2012-03-28]. (ang.).
  14. IRIN Africa - BENIN: Life after cotton - Benin - Economy - Food Security - Governance. [dostęp 2012-03-28]. (ang.).
  15. a b c d FAOSTAT. [w:] FAO [on-line]. [dostęp 2012-04-10]. (ang.).
  16. Parkes 2011 ↓, s. 1.
  17. Parkes 2011 ↓, s. 2.
  18. Parkes 2011 ↓, s. 17-18.
  19. Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 353-354.
  20. Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 356-357.
  21. Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 275-276.
  22. a b Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 483.
  23. Falkowski i Kostrowicki 2001 ↓, s. 367.
  24. Ghana : Country Studies - Federal Research Division, Library of Congress. [dostęp 2012-03-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-12-12)]. (ang.).

Bibliografia

  • Atlas Świata. Bielsko-Biała: Pascal, 2005, s. 241. ISBN 83-7304-381-0. (pol.).
  • Jerzy Falkowski, Jerzy Kostrowicki: Geografia rolnictwa świata. Warszawa: PWN, 2001, s. 515. ISBN 83-01-13580-8. (pol.).
  • Danuta Martyn: Klimat kuli ziemskiej. Warszawa: PWN, 1995, s. 359. ISBN 83-01-11845-8. (pol.).
  • Elizabeth Yaa Parkes: Assessment of genetic diversity, combining ability, stability and farmer preference of cassava germplasm in Ghana. Bloemfontein: University of the Free State Bloemfontein, 2011, s. 204. (ang.).
  • Stanisław Uziak, Zbigniew Klimowicz: Elementy geografii gleb i gleboznawstwa. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, 2002, s. 254. ISBN 83-227-1671-0. (pol.).
  • p
  • d
  • e
Rolnictwo w Afryce
  • Algieria
  • Angola
  • Benin
  • Botswana
  • Burkina Faso
  • Burundi
  • Czad
  • Demokratyczna Republika Konga
  • Dżibuti
  • Egipt
  • Erytrea
  • Etiopia
  • Gabon
  • Gambia
  • Ghana
  • Gwinea
  • Gwinea Bissau
  • Gwinea Równikowa
  • Kamerun
  • Kenia
  • Komory
  • Kongo
  • Lesotho
  • Liberia
  • Libia
  • Madagaskar
  • Malawi
  • Mali
  • Maroko
  • Mauretania
  • Mauritius
  • Mozambik
  • Namibia
  • Niger
  • Nigeria
  • Republika Południowej Afryki
  • Republika Środkowoafrykańska
  • Republika Zielonego Przylądka
  • Rwanda
  • Senegal
  • Seszele
  • Sierra Leone
  • Somalia
  • Suazi
  • Sudan
  • Sudan Południowy
  • Tanzania
  • Togo
  • Tunezja
  • Uganda
  • Wybrzeże Kości Słoniowej
  • Wyspy Świętego Tomasza i Książęca
  • Zambia
  • Zimbabwe
Terytoria niesamodzielne
  • Ceuta
  • Madera
  • Majotta
  • Melilla
  • Reunion
  • Sahara Zachodnia
  • Sokotra
  • Wyspy Kanaryjskie
  • Wyspa Świętej Heleny, Wyspa Wniebowstąpienia i Tristan da Cunha

Afryka