Rotograwiura

Portret Karola Darwina wykonany techniką rotograwiury
Schemat zespołu drukującego rotograwiurowego

Rotograwiura – przemysłowa odmiana druku wklęsłego stosowana do druku najwyższych nakładów[1], szczególnie kolorowych czasopism oraz opakowań. Stanowi ulepszoną formę światłodruku[1]. Formą drukową jest tutaj metalowy cylinder[1] z wygrawerowanym mechanicznie lub wykonanym techniką adresową obrazem. Farba wklęsłodrukowa gromadzi się w wykonanych na powierzchni cylindra zagłębieniach (kałamarzykach). Forma drukarska (cylinder) zanurzona jest w kałamarzu z farbą. W trakcie obracania się nadmiar farby jest zbierany (za pomocą noża zbierającego – tzw. rakla) z powierzchni niedrukującej zanim podłoże drukowe zetknie się z cylindrem i przyjmie farbę z wgłębień. Podłoże (papier, folia), na którym ma odbić się drukowany obraz, dociskane jest do cylindra za pomocą presera. Cylindry wklęsłodrukowe wykonane są z miedzi lub stali pokrytej miedzią. Tych ostatnich używa się przy druku banknotów, znaczków pocztowych i druków biurowych.

Przypisy

  1. a b c StefanS. Kozakiewicz StefanS. (red.), Słownik terminologiczny sztuk pięknych, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1969, s. 306 .

Zobacz też

  • druk, poligrafia.
Kontrola autorytatywna (grawiura):
  • LCCN: sh85115503
  • NDL: 00562639
  • BnF: 15956141r
  • BNCF: 24648
  • J9U: 987007546160405171
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: topic/rotogravure-printing, topic/heliogravure-process
  • Universalis: heliogravure
  • Catalana: 0140193, 0234293