Ryszard Marek Groński

Ryszard Marek Groński

Ryszard Marek Groński, 2007
Data i miejsce urodzenia	20 lutego 1939 Łańcut
Data śmierci	24 grudnia 2018
Narodowość	polska
Dziedzina sztuki	literatura: satyra, liryka
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Ryszard Marek Groński (ur. 20 lutego 1939 w Łańcucie, zm. 24 grudnia 2018^[1]) – polski pisarz dla dorosłych i dla dzieci, dziennikarz („Szpilki”, „Polityka”, „NIE”), satyryk, poeta, z wykształcenia historyk.

Życiorys

Ukończył Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Łodzi^[2]. Współpracował z tygodnikiem „Szpilki” i z warszawskimi kabaretami literackimi, m.in. Szpakiem, Wagabundą, Dudkiem, Pod Egidą. Jest autorem wierszy satyrycznych, powieści, książek dla dzieci, współautorem spektakli dla teatrów muzycznych, m.in. musicalu „Machiavelli”. Był kierownikiem literackim warszawskiego Teatru Syrena, gdzie pokazano jego sztukę „Won!” w reżyserii Barbary Borys-Damięckiej.

Pisał felietony w „Polityce” oraz pod pseudonimem w „NIE”^[3]. Jego styl charakteryzuje częste nawiązywanie do wierszy, kabaretów, czy nawet prostych dowcipów, które służą opisowi bieżących wydarzeń politycznych, społecznych i kulturalnych.

Jest pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera G dod.-urnowy-5)^[4].

Twórczość

Dla dzieci i młodzieży

• Bardzo zajęte psy (1988)
• Ciesz się powoli! Wybór tekstów satyrycznych (1971)
• Drewniane konie (1971)
• Gdyby zabrakło nam jesieni (1980)
• Karabiny w pałacu (1975)
• Katar żyrafy (1974)
• Kiedy tramwaje idą spać (1973)
• Kłębuszek snu (2000)
• Kolorowy koncert (1971; według L. Kuźmina)
• Kropla deszczu na dłoni (1972, kryminał)
• Latający talerzyk (1973)
• Miasteczko nad morzem (1978)
• Niezwykłe zdarzenie (1975)
• Po co właściwie trzymać psa? (1987)
• Słońca w trawie (1974)
• Tych kilka bajek, które znam (1982)
• Wierszyki o literach (1976)
• Nos (?)
• Dorośli są zamyśleni (?)

Dla dorosłych

• Wiersze satyryczne: Kołysanka na bębnie (1970), Tak swojo mi (1973), Satyra kłamie! (1983), Kabareciarz. Tekst i polityka. (1989)
• Opracowania z zakresu historii satyry: Od Siedmiu Kotów do Owcy. Kabaret 1946-1968 (1971), Od Stańczyka do STS-u. Satyra polska l. 1944-1965 (1973), Alfabet polskiej rozrywki (1974; z Witoldem Fillerem i Jerzym Wittlinem), Jak w przedwojennym kabarecie (1978), Ryszard Marek Groński przedstawia – Kabaret Hemara (1989)
• Machiavelli (musical; z Antonim Marianowiczem; muzyka Jerzego Wasowskiego)
• Puszka z Pandorą (1991), Jak żyć w postkomunizmie (1992), Jeż na kaktusie (2003)
• Sztuki teatralne: Party (2003), Won! (2006)

Przypisy