Sławosz Uznański

Sławosz Uznański

Sławosz Uznański (2023)
Data i miejsce urodzenia	12 kwietnia 1984 Łódź
Zawód, zajęcie	inżynier, naukowiec, astronauta
Tytuł naukowy	doktor
Edukacja	Université de Nantes, Université d’Aix-Marseille
Alma Mater	Politechnika Łódzka
Pracodawca	ESA
Multimedia w Wikimedia Commons

Sławosz Uznański (ur. 12 kwietnia 1984^[1] w Łodzi) – polski inżynier, naukowiec i astronauta projektowy Europejskiej Agencji Kosmicznej^[2].

Wczesne życie i edukacja

Pochodzi z Łodzi^[3][4]. Absolwent VIII LO im. Adama Asnyka w Łodzi^[5][6]. W 2008 roku ukończył z wyróżnieniem studia magisterskie na Politechnice Łódzkiej oraz studia magisterskie na Université de Nantes i w tym samym roku otrzymał również dyplom inżynierski na École Polytechnique de l'Université de Nantes^[7]. W 2011 roku uzyskał z wyróżnieniem^[8] stopień doktora na Université d’Aix-Marseille za pracę dotyczącą konstrukcji odpornych na promieniowanie kosmiczne^[7]. Prócz języka ojczystego posługuje się biegle językiem angielskim oraz francuskim^[9].

Kariera zawodowa

Podczas studiów doktoranckich pracował jako inżynier ds. efektów promieniowania w STMicroelectronics w Crolles we Francji, koncentrując się na odpornych na promieniowanie europejskich technologiach cyfrowych CMOS do zastosowań kosmicznych^[9]. Od 2014 roku był również wolontariuszem recenzującym wiele komercyjnych projektów satelitarnych, takich jak konstelacja ICEYE, a także polskie misje kosmiczne, takie jak PW-SAT2, HyperSat i EagleEye^[9]. W 2019 roku pełnił funkcję eksperta technicznego i ewaluatora w ramach unijnego programu finansowania badań naukowych i innowacji Horizon 2020, dokonując przeglądu i oceny europejskich technologii kosmicznych dla Europejskiej Agencji Wykonawczej ds. Badań Naukowych (REA)^[9].

Autor książki na temat efektów promieniowania w układach elektronicznych i współautor ponad 50 artykułów naukowych. Prowadził wykłady dotyczące projektowania systemów kosmicznych na międzynarodowych szkołach inżynierskich i był recenzentem wielu projektów satelitów komercyjnych^[8].

CERN

W 2011 roku dołączył do Europejskiej Organizacji Badań Jądrowych (CERN) w Genewie w Szwajcarii. Do jego obowiązków należało m.in. prowadzenie kampanii testów radiacyjnych w obiektach testowych ESA w celu kwalifikacji komponentów i systemów elektronicznych do użytku w kosmosie i w akceleratorach^[9]. Specjalizował się w projektowaniu elektroniki pracującej w akceleratorach, projektował m.in. system sterowania mocą Wielkiego Zderzacza Hadronów (LHC)^[7].

W 2013 roku został mianowany kierownikiem projektu i starszym inżynierem ds. niezawodności systemów elektronicznych. Był odpowiedzialny za stworzenie odpornego na promieniowanie systemu sterowania konwerterem mocy, który od 2017 roku stanowi kluczową część LHC^[9].

W latach 2018–2020 był inżynierem odpowiedzialnym za całodobową pracę i optymalne funkcjonowanie Wielkiego Zderzacza Hadronów^[2][9].

ESA

Wziął udział w rekrutacji do Europejskiego Korpusu Astronautów, rozpoczętej przez Europejską Agencję Kosmiczną (ESA) w marcu 2021 roku. Spośród 22,5 tys. osób, w tym 549 z Polski, ESA wybrała 17 astronautów, w tym 11 rezerwistów, którzy w razie potrzeby mogą być powołani do korpusu podstawowego. Uznański znalazł się w tej drugiej grupie^[7].

28 czerwca 2023 roku działające przy premierze Centrum GovTech poinformowało, że Uznański, jako drugi Polak w historii, poleci w kosmos^[10]. 1 września 2023 roku dołączył do Europejskiego Korpusu Astronautów jako astronauta projektowy ESA^[2][9], wtedy też rozpoczęło się jego szkolenie w Europejskim Centrum Astronautów^[11]. 30 września 2023 roku minister rozwoju i technologii Waldemar Buda poinformował, że Uznański może rozpocząć misję już w sierpniu 2024 roku, a oficjalna data lotu powinna być znana w listopadzie^[12].

Przypisy