STS-51-J

STS-51-J
Emblemat STS-51-J
Dane misji
Indeks COSPAR

1985-092A

Zaangażowani

Stany Zjednoczone NASA

Oznaczenie kodowe

STS-51-J

Pojazd
Wahadłowiec

Atlantis

Załoga
Zdjęcie STS-51-J
L-P: Stewart, Hilmers, Bobko, Pailes, Grabe
Dowódca

Karol Joseph Bobko

Start
Miejsce startu

Stany Zjednoczone, KSC, LC39-A

Początek misji

3 października 1985 15:15:30 UTC

Orbita okołoziemska
Apogeum

591 km

Inklinacja orbity

28,5°

Lądowanie
Miejsce lądowania

Edwards AFB

Lądowanie

7 października 1985 17:00:08 UTC

Czas trwania misji

4 dni, 1 godz, 44 min, 38 sek

Przebyta odległość

2 900 000 km

Liczba okrążeń Ziemi

64

Program lotów wahadłowców
Multimedia w Wikimedia Commons

STS-51-J (ang. Space Transportation System) – pierwsza misja wahadłowca kosmicznego Atlantis, dwudziesta pierwsza programu lotów wahadłowców[1].

Załoga

źródło[1][2]
  • Karol J. „Bo” Bobko (3)*, dowódca (CDR)
  • Ronald Grabe (1), pilot (PLT)
  • David Hilmers (1), specjalista misji (MS1)
  • Robert L. Stewart (2), specjalista misji (MS2)
  • William A. Pailes (1), specjalista ładunku (PS)
*(liczba w nawiasie oznacza liczbę lotów odbytych przez każdego z astronautów)

Parametry misji

Odtajnione zdjęcie satelitów komunikacyjnych DSCS-III
  • Masa:
    • startowa orbitera: – kg ?
    • lądującego orbitera: ~ 86 400 kg
    • Ładunku: ~20 600 kg
  • Perygeum: 476 km
  • Apogeum: 486 km
  • Inklinacja: 28,5°
  • Okres orbitalny: 94,2 min

Misja

Druga misja w pełni przygotowana przez Pentagon. Głównym celem było wyniesienie na orbitę dwóch wojskowych satelitów telekomunikacyjnych do łączności wojskowej, odpornych na zakłócenia zewnętrzne: USA-11 i USA-12 typu DSCS-III (Defense Satellite Communications System), wyprodukowanych przez firmę General Electric. Ich masa szacowana była na około 1000 kg. Satelity z ładowni wahadłowca przemieściły się na orbitę geostacjonarną za pomocą stopnia rakietowego IUS. Cała misja objęta była tajemnicą, jednak ogłoszono, że zakończyła się sukcesem[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Tomáš Přibyl: Dzień, w którym nie wróciła COLUMBIA. Bielsko-Biała: Wydawnictwo >DEBIT<, 2003, s. 161.
  2. ↑ Robert Godwin: Space Shuttle. Warszawa: Prószyński Media Sp. z o.o., 2011, s. 56, seria: Historia podboju Kosmosu. ISBN 978-83-7648-973-5.

Bibliografia

  • podsumowanie misji STS-51-J na stronie KSC (ang.)
  • Mark Wade: STS-51-J. Encyclopedia Astronautica. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).
  • Spaceflight mission report: STS-51J. [w:] Spacefacts [on-line]. [dostęp 2017-07-23]. (ang.).