Sam Abal

Sam Abal

Data urodzenia	26 czerwca 1958
Premier Papui-Nowej Gwinei (p.o.)
Okres	od 4 kwietnia 2011 do 2 sierpnia 2011
Przynależność polityczna	Sojusz Narodowy
Poprzednik	Michael Somare
Następca	Peter O’Neill
Premier Papui-Nowej Gwinei (p.o.)
Okres	od 12 grudnia 2010 do 17 stycznia 2011
Poprzednik	Michael Somare
Następca	Michael Somare
Wicepremier Papui-Nowej Gwinei
Okres	od 9 grudnia 2010
Poprzednik	Don Polye
Minister Spraw Zagranicznych
Okres	od 29 sierpnia 2007 do 9 grudnia 2010
Następca	Don Polye
Multimedia w Wikimedia Commons

Sam Abal – papuański polityk, minister spraw zagranicznych w latach 2007–2010, wicepremier od 9 grudnia 2010. Od 13 grudnia 2010 do 17 stycznia 2011 oraz ponownie od 4 kwietnia do 2 sierpnia 2011 pełniący obowiązki premiera.

Życiorys

Sam Abal w 2007 uzyskał mandat deputowanego do Parlamentu Narodowego z okręgu Wabag^[1]. 29 sierpnia 2007 objął stanowisko ministra spraw zagranicznych, handlu i imigracji w gabinecie premiera Michaela Somare^[2]. 9 grudnia 2010 został mianowany przez niego wicepremierem rządu^[3][4].

13 grudnia 2010 przejął obowiązki premiera Papui-Nowej Gwinei po tym, jak Michael Somare ustąpił z powodu rozpoczynającego się postępowania przed trybunałem w sprawie niedopełnienia obowiązków służbowych, tj. niezłożenia wymaganych oświadczeń finansowych w latach 90. XX wieku^[5][6]. 17 stycznia 2011 Somare powrócił do obowiązków szefa rządu po 5-tygodniowej przerwie^[7].

4 kwietnia 2011 wicepremier Abal po raz drugi przejął obowiązki szefa rządu po tym, jak Michael Somare został zwieszony na dwa tygodnie w swoich obowiązkach przez specjalny trybunał z powodu dopuszczenia się w przeszłości nieprawidłowości finansowych^[8]. Choć termin ten mijał 18 kwietnia 2011 Somare nie powrócił na urząd z powodów zdrowotnych. Jego obowiązki nadal wypełniał Sam Abal^[9].

3 sierpnia 2011 część parlamentarzystów koalicji, przy poparciu członków opozycji, przyjęła uchwałę o opróżnieniu urzędu premiera, co spowodowane było przeciągającą się nieobecnością premiera Michaela Somare przebywającego na leczeniu w Singapurze. Nowym szefem rządu został wybrany Peter O’Neill, który uzyskał 70 głosów poparcia i 24 głosy przeciw. Tego samego dnia został zaprzysiężony na stanowisku^[10][11].

Przypisy