Saprofag
 | Zasugerowano, aby zintegrować ten artykuł z artykułem Saprotrof.
|
Saprofag, szczątkojad (gr. sapros – zgniły, phageín – jeść, pożerać) – cudzożywny organizm zwierzęcy odżywiający się martwymi lub rozkładającymi się szczątkami innych organizmów. Są to drobne zwierzęta, głównie bezkręgowce, występujące w wodach i mułach na dnie zbiorników wodnych, w glebie i ściółce leśnej. Saprofagi należą do organizmów saprobiontycznych.
Saprofagi to zwierzęta odżywiające się martwymi szczątkami organicznymi, zarówno pochodzenia roślinnego (fitosaprofagi gr. phytosaprophaga), jak i zwierzęcego (zoosaprofagi gr. zoosaprophaga). Należą do nich również nekrofagi i koprofagi. Saprofagi to duża grupa zwierząt bezkręgowych, która decyduje o procesach dekompozycji i obiegu materii organicznej, rozkładając szczątki organiczne w ekosystemach[1].
Saprofagami są np. dżdżownice, morskie wieloszczety, strzykwy, rureczniki i nicienie.
Do saprofagów należą:
- edafony,
- koprofagi,
- nekrofagi.
Zobacz też
- saprofit
- padlinożercy
Przypisy
- ↑ Polska Czerwona Księka Zwierząt, bezkręgowce, Słownik niektórych pojęć i terminów [1]
Bibliografia
- Biologia. Multimedialna encyklopedia PWN Edycja 2.0. pwn.pl Sp. z o.o., 2008. ISBN 978-83-61492-24-5.
- Encyklopedia Biologia. Greg, 2008. ISBN 978-83-7327-756-4.
- Armand R. Maggenti: Online Dictionary of Invertebrate Zoology: Complete Work. University of Nebraska. [dostęp 2011-05-17]. (ang.).
- Mały słownik biologiczny. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1972.
