Sara Stridsberg

Sara Stridsberg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

29 sierpnia 1972
Solna

Narodowość

szwedzka

Język

szwedzki

Alma Mater

Uniwersytet w Uppsali

Dziedzina sztuki

literatura

Multimedia w Wikimedia Commons

Sara Stridsberg (ur. 29 sierpnia 1972 w Solna) – szwedzka pisarka, dramaturg i tłumaczka. Laureatka m.in. Nagrody literackiej Rady Nordyckiej w 2007 roku za powieść Drömfakulteten. Od 2016 do 2018 roku była członkiem Akademii Szwedzkiej.

Życiorys

Studiowała socjologię, historię idei i prawo na Uniwersytecie w Uppsali oraz w Strasburgu. Studia prawnicze ukończyła w 1998 roku w Uppsali, nigdy jednak nie pracowała w zawodzie prawnika. Zainspirowana twórczością m.in. Elfriede Jelinek, Marguerite Duras, Birgitty Trotzig wybrała karierę literacką. Związała się z feministycznym czasopismem społeczno-kulturalnym Bang, gdzie ukazywały się jej teksty. W 2003 roku, w związku z przeżyciami i obserwacjami związanymi z podróżą do Kambodży, przełożyła na język szwedzki SCUM Manifesto amerykańskiej radykalnej feministki Valerie Solanas[1].

Debiutowała w 2004 roku powieścią Happy Sally. W 2006 roku wydała przełomową w jej karierze powieść Drömfakulteten (przekład polski: Fakultet marzeń, Warszawa 2009), opowiadającą w fikcyjny sposób o życiu Valerie Solanas, autorki SCUM Manifesto. Powieść została wyróżniona w 2007 roku Nagrodą literacką Rady Nordyckiej[2] i nominowana do nagrody literackiej Augustpriset[1].

We wrześniu 2006 roku w Dramaten w Sztokholmie miała miejsce prapremiera debiutanckiej sztuki Valerie Solanas ska bli president i Amerika. W marcu 2009 roku wystawiono kolejną sztukę, Medealand, opartą na klasycznej tragedii Eurypidesa. W styczniu 2012 roku dramaty Sary Stridsberg zostały wydane w zbiorze Medealand och andra pjäser, nominowanym do Augustpriset. Pół roku później miała premierę sztuka Dissekering av ett snöfall, w której znalazły się elementy zaczerpnięte z biografii królowej Krystyny[1].

W 2010 roku wydała powieść Darling River zainspirowaną powieścią Lolita Vladimira Nabokova. Powieść została nominowana do Augustpriset. W 2014 roku Sara Stridsberg została po raz czwarty nominowana do tej nagrody za wydaną we wrześniu tego roku powieść Beckomberga. Ode till min familj[1].

13 maja 2016 roku została wybrana do Akademii Szwedzkiej, gdzie zastąpiła Gunnel Vallquist na krześle nr 13[3]. Z udziału w pracach i spotkaniach Akademii zrezygnowała 28 kwietnia 2018 roku[4].

Twórczość

Powieści

  • 2004: Happy Sally (wyd. pol.: Happy Sally, 2006)
  • 2006: Drömfakulteten (wyd. pol.: Fakultet marzeń, 2009)
  • 2010: Darling River
  • 2014: Beckomberga. Ode till min familj

Sztuki teatralne

  • 2006: Valerie Solanas ska bli president i Amerika
  • 2009: Medealand
  • 2012: Dissekering av ett snöfall
  • 2012: Medealand och andra pjäser (zbiór)
  • 2015: Beckomberga
  • 2015: Konsten att falla
  • 2016: American Hotel

Przekłady na język szwedzki

Inne

  • 1999: Juristutbildningen ur ett genusperspektiv
  • 2002: Det är bara vi som är ute och åker: intervjuer från Fårö och Fårösund
  • 2012: Mamman och havet (ilustracje Anna-Clara Tidholm)

Nagrody i wyróżnienia

Przypisy

  1. a b c d Jan Arnald: Stol nr 13 – Sara Stridsberg. Svenska Akademien. [dostęp 2019-05-08]. (szw.).
  2. 2007 Sara Stridsberg, Sweden: Drömfakulteten. Nordic Council Literature Prize. [dostęp 2016-12-28]. (ang.).
  3. Ny ledamot i Svenska Akademien. Svenska Akademien. [dostęp 2018-04-28]. (szw.).
  4. Sara Stridsberg lämnar Akademien. SVT Nyheter. [dostęp 2018-04-28]. (szw.).
  5. Sveriges Radios Romanpris 2019 till Sara Stridsberg [online], Bonnier Audio [dostęp 2020-05-29] .

Linki zewnętrzne

  • Publikacje w katalogu Libris
  • Sara Stridsberg na stronie wydawnictwa Albert Bonniers Förlag
  • Prezentacja na stronie Stiftelsen Selma Lagerlöfs Litteraturpris. kulturveckanisunne.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-16)].
  • p
  • d
  • e
Obecni członkowie Towarzystwa
  • Fotel #1 – Anna Williams (od 2019)
  • Fotel #2Nina Burton (od 1994)
  • Fotel #3 – Jonas Ellerström (od 2017)
  • Fotel #4Kerstin Ekman (od 1993)
  • Fotel #5 – Gunnar Harding (od 1993)
  • Fotel #6 – Sara Stridsberg (od 2021)
  • Fotel #7 – Niklas Rådström (od 1995)
  • Fotel #8 – Madeleine Gustafsson (od 1999)
  • Fotel #9 – Johan Svedjedal (od 1995)
Byli członkowie Towarzystwa
Fotel #1
  • Viktor Almquist (1913–1949)
  • Eva Andén (1949–1962)
  • Olle Holmberg (1962–1973)
  • Astrid Lindgren (1973–1986)
  • Inge Jonsson (1986–2019)
Fotel #2
Fotel #3
  • Karl Wåhlin (1913–1937)
  • Hjalmar Gullberg (1937–1961)
  • Anders R. Öhman (1962–2017)
Fotel #4
Fotel #5
  • Erik Hedén (1913–1925)
  • Martin Lamm (1926–1950)
  • Algot Werin (1950–1975)
  • Inge Jonsson (1976–1986)
  • Anders Olsson (1986–1993)
Fotel #6
  • Kerstin Hård af Segerstad (1913–1930)
  • Karin Boye (1931–1941)
  • Irja Browallius (1941–1949)
  • Margit Abenius (1949–1969)
  • Gunnel Vallquist (1973–1988)
  • Agneta Pleijel (1988–2015)
  • Anna Williams (2015-2019)
Fotel #7
  • Göran Björkman (1913–1923)
  • Albert Nilsson (1924–1936)
  • Olle Holmberg (1936–1962)
  • Karl Vennberg (1962–1995)
Fotel #8
Fotel #9
  • ISNI: 0000000109238072
  • VIAF: 90788332
  • LCCN: no2011006148
  • GND: 136354734
  • LIBRIS: vs69d2pd0dhvd42
  • BnF: 160841137
  • SUDOC: 136876099
  • NKC: xx0203979
  • BNE: XX5032330
  • NTA: 301241937
  • BIBSYS: 6039803
  • PLWABN: 9810640497605606
  • NUKAT: n2006083771
  • J9U: 987007414733005171
  • CONOR: 135317091
  • NE.se: sara-stridsberg
  • SNL: Sara_Stridsberg
  • DSDE: Sara_Stridsberg