Siergiej Chorużyj

Siergiej Siergiejewicz Chorużyj (w piśmiennictwie polskim także Sergiusz Chorużyj, ros. Серге́й Сергеевич Хоружий, ur. 5 października 1941 w Skopinie, zm. 22 września 2020[1]) – radziecki i rosyjski fizyk, matematyk, filozof, teolog prawosławny i tłumacz.

Życiorys

Urodzony w Skopinie. Syn zamordowanej w 1942 przez Niemców działaczki komunistycznej Wiery Choruży i Siergieja Gawriłowicza Korniłowa (ros. Сергей Гаврилович Корнилов) – pilota, który zginął w 1941[2]. Został wychowany przez krewnych swojej matki. W 1958 roku, po ukończeniu szkoły średniej w Moskwie, wstąpił na wydział fizyki Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. W 1964 roku ukończył studia na Wydziale Teorii Kwantowej i Fizyki Statystycznej. W 1967 roku ukończył studia podyplomowe w Instytucie Matematycznym Stiekłowa (MIAN). Temat jego pracy doktorskiej to „Problemy aksjomatycznej teorii dyspersji”. Prawował w MIAN (od 1967 roku). Doktor nauk fizycznych i matematycznych (1976). Temat pracy doktorskiej – „Algebraiczna kwantowa teoria pola z regułami superotrotropicznymi”.

Od 1993 roku był członkiem Rosyjskiej Akademii Nauk Przyrodniczych. Profesor filozofii, Instytut Filozofii Rosyjskiej Akademii Nauk. Profesor filozofii na Uniwersytecie Państwowym im. Jarosława Mądrego w Nowogrodzie Wielkim. Założyciel i dyrektor Instytutu Antropologii Synergicznej (2005). Członek rady redakcyjnej czasopisma „Visual Theology”. Był członkiem Synodalnej Biblijnej Komisji Teologicznej Rosyjskiego Kościoła Prawosławnego. Jego ambicje wykraczały poza akademicko pojętą historię filozofii – nie tylko badał on przeszłość rosyjskiej myśli, ale i chciał zaprojektować jej przyszłość[3].

Redaktor wydań dzieł Pawła Fłorienskiego, Siergieja Bułgakowa, Lwa Karsawiny, przewodniczący Komisji Upowszechniania Dziedzictwa Filozoficznego P. Fłorienskiego, L. Karsawiny, Aleksieja Łosiewa; członek rady redakcyjnej czasopisma „Dzieła teologiczne” (prace teoretyczne).

Był znany jako tłumacz i komentator wielu dzieł irlandzkiego pisarza Jamesa Joyce'a.

Pochowany na Cmentarzu Mitińskim w Moskwie[4].

Przypisy

  1. Умер переводчик “Улисса” и физик-теоретик Сергей Хоружий, „BBC News Русская служба”, 22 września 2020 [dostęp 2020-09-23]  (ros.).
  2. Корнилов Сергей Гаврилович // Пинчуки и пинчане. 17 апреля 2018.
  3. Mazurek 2008 ↓, s. 14.
  4. Могилы знаменитостей. Московский некрополь. ХОРУЖИЙ Сергей Сергеевич (1941 – 2020)

Bibliografia

  • S. Chorużyj, Filozofia i teologia: Stare i nowe paradygmaty relacji, Elpis 12/21-22 (2010), s. 221–244.
  • Ł. Leonkiewicz, Antropologia synergiczna w ujęciu S.S. Chorużyja, praca magisterska, Warszawa 2009.
  • Sławomir Mazurek: Rosyjski renesans religijno-filozoficzny. Warszawa: Wydawnictwo IFiS PAN, 2008. ISBN 978-83-7388-161-7.
  • ISNI: 0000000111034503
  • VIAF: 53214250
  • LCCN: n87854743
  • GND: 103625836
  • BnF: 13479248f
  • SUDOC: 035298278
  • NKC: js20241213723
  • NTA: 082518467
  • PLWABN: 9810548623005606
  • NUKAT: n97060105
  • J9U: 987007303226705171
  • WorldCat: lccn-n87854743