Siergiej Tkaczenko

Siergiej Tkaczenko
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

8 czerwca 1999
Leninogorsk[1]

Klub

Ski Club VKO[2]

Wzrost

167 cm[3]

Debiut w PŚ indywidualnie

4 stycznia 2019 w Innsbrucku (47. miejsce)

Debiut w PŚ drużynowo

21 stycznia 2017 w Zakopanem (11. miejsce)

Pierwsze punkty w PŚ

22 grudnia 2019 w Engelbergu (24. miejsce)

Rekord życiowy

199,5 m na Vikersundbakken w Vikersund (15 marca 2019)

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Kazachstan
Mistrzostwa świata juniorów
brąz Lahti 2019 indywidualnie
Uniwersjada
srebro Lake Placid 2023 drużynowo
Igrzyska azjatyckie
srebro Sapporo 2017 drużynowo
brąz Sapporo 2017 normalna
Puchar Karpat
srebro 2. miejsce
2017/2018
Multimedia w Wikimedia Commons

Siergiej Wiktorowicz Tkaczenko (ros. Сергей Викторович Ткаченко[4], ur. 8 czerwca 1999 w Leninogorsku[1]) – kazachski skoczek narciarski. Brązowy medalista mistrzostw świata juniorów (2019), medalista zimowych igrzysk azjatyckich (2017). Olimpijczyk (2018, 2022), uczestnik mistrzostw świata seniorów (2015, 2019, 2021 i 2023) oraz juniorów (2015, 2016, 2018 i 2019), brał też udział w zimowej uniwersjadzie (2017 i 2023). Wielokrotny mistrz kraju i rekordzista Kazachstanu w długości lotu narciarskiego.

Przebieg kariery

Początki (do 2016)

Początkowo uprawiał judo, w którym odnosił sukcesy na arenie krajowej. W wieku 12 lat zaczął trenować skoki narciarskie, a trzy lata później po raz pierwszy włączono go do reprezentacji Kazachstanu w tej dyscyplinie sportu[5].

We wrześniu 2014 zadebiutował w cyklu FIS Cup, w konkursach w Szczyrku zajmując odpowiednio 74. i 86. miejsce. Pierwsze punkty tego cyklu zdobył w tym samym miejscu rok później, w sierpniu 2015, gdy był 17. Tkaczenko punktował także w Pucharze Karpat[6].

Brał udział w Mistrzostwach Świata w Narciarstwie Klasycznym 2015 w Falun, gdzie w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego na skoczni normalnej zajął 56. miejsce, wyprzedzając 3 rywali (gorsi od niego byli Kristaps Nežborts, Stepan Pasicznyk i Péter Kelemen)[7]. W zawodach tych był najmłodszym spośród startujących w nich skoczków[8]. Startował także w mistrzostwach świata juniorów – w 2015 w Ałmaty, gdzie został zdyskwalifikowany w konkursie indywidualnym, a w rywalizacji drużynowej mężczyzn zajął 13. miejsce, i w 2016 w Râșnovie, gdzie indywidualnie był 48. W 2016 wziął też udział w zimowych igrzyskach olimpijskich młodzieży w Lillehammer, gdzie w konkursie indywidualnym chłopców zajął 14. pozycję[6].

W październiku 2015 zadebiutował w konkursach rangi Pucharu Kontynentalnego (w ramach letniej odmiany tego cyklu)[2].

Regularne starty (od 2016)

Latem 2016 po raz pierwszy wystartował w Letnim Grand Prix, biorąc udział w konkursie drużynowym w Wiśle, gdzie, wraz z reprezentacją Kazachstanu, zajął 10. miejsce[6]. 9 grudnia 2016 w Vikersund po raz pierwszy punktował w Pucharze Kontynentalnym, plasując się na 30. lokacie. 13 stycznia 2017 zadebiutował w Pucharze Świata, odpadając w kwalifikacjach do konkursu indywidualnego w Wiśle[2]. W lutym 2017 wziął udział w uniwersjadzie, gdzie zajął 12. miejsce w konkursie indywidualnym, a także 8. pozycję zarówno w konkursie drużynowym mężczyzn, jak i konkursie drużyn mieszanych[6]. W tym samym miesiącu zdobył brązowy medal zimowych igrzysk azjatyckich w konkursie indywidualnym na skoczni normalnej[9] oraz srebrny w konkursie drużynowym na skoczni dużej[10], a w konkursie indywidualnym na dużym obiekcie uplasował się na 6. miejscu[11].

W sezonie 2017/2018 Tkaczenko startował głównie w konkursach niższej rangi. W sierpniu 2017 wygrał dwa konkursy Pucharu Karpat w Planicy[6], dzięki czemu zajął 2. lokatę w klasyfikacji generalnej tego cyklu w sezonie 2017/2018, przegrywając tylko z Sorinem Mitrofanem[12]. Latem 2017 zajął 18. miejsce w konkursie Letniego Grand Prix w Hakubie, zdobywając debiutanckie punkty w zawodach najwyższej rangi. Punktował również w Letnim Pucharze Kontynentalnym, plasując się w Râșnovie na 28. lokacie. Zimą cztery razy przystąpił do kwalifikacji w Pucharze Świata, ani razu nie awansując do głównej części zmagań. Jako jedyny reprezentant Kazachstanu wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2018 w Pjongczangu, gdzie zakwalifikował się do konkursu na skoczni dużej, osiągając w nim 49. miejsce. Sezon Pucharu Kontynentalnego 2017/2018 zakończył z dorobkiem 47 punktów, punktując dwukrotnie w Zakopanem (9. i 16. lokata). Ostatnim międzynarodowym występem Tkaczenki w sezonie był start w konkursie FIS Cup w szwedzkim Falun, gdzie osiągnął 6. miejsce[2], tym samym zapewniając reprezentacji Kazachstanu dodatkową kwotę na 1. period Letniego Pucharu Kontynentalnego 2018[13].

W lipcu 2018, podczas otwarcia skoczni Burabaj w Szczuczyńsku oddał skok na odległość 151 metrów, co jest najdalszą ustaną próbą na tym obiekcie[14]. 4 stycznia 2019 w Innsbrucku, w ramach 67. Turnieju Czterech Skoczni, zadebiutował w głównej części zmagań w konkursie indywidualnym Pucharu Świata, zajmując 47. lokatę; dzień wcześniej po raz pierwszy po 17 nieudanych próbach przeszedł kwalifikacje. 9 dni później, podczas zawodów w Val di Fiemme/Predazzo, w zawodach tej rangi zajął 33. miejsce[2], tracąc do 30. po 1. serii Jakuba Wolnego 3 punkty[15]. W tym samym miesiącu po raz ostatni w karierze wziął udział w mistrzostwach świata juniorów[2] – w konkursie indywidualnym prowadził po 1. serii, a ostatecznie zajął 3. lokatę, zdobywając brązowy medal[16], a drużynowo zajął miejsca 14. (mężczyźni) i 11. (mikst). Na przełomie lutego i marca 2019 wystartował w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie był 36. na skoczni dużej, a na obiekcie normalnym odpadł w kwalifikacjach, z kolei drużynowo był 12. (mężczyźni) i 13. (mikst)[2]. 15 marca 2019 na Vikersundbakken w Vikersund, debiutując na skoczni mamuciej, o 3 metry poprawił 12-letni rekord Kazachstanu w długości skoku narciarskiego mężczyzn Radika Żaparowa, uzyskując w kwalifikacjach do konkursu Raw Air odległość 199,5 metra[17].

13 lipca 2019, w ramach letniej edycji cyklu, po raz pierwszy stanął na podium zawodów Pucharu Kontynentalnego, zajmując w Szczuczyńsku 3. pozycję. W Letnim Grand Prix punktował dwukrotnie, zarówno w Hinterzarten (24.), jak i Courchevel (30. po dyskwalifikacji w 2. serii) plasując się w trzeciej dziesiątce. W sezonie zimowym 2019/2020 na arenie międzynarodowej występował wyłącznie w zawodach najwyższej rangi[2]. 22 grudnia 2019 po raz pierwszy w karierze zapunktował w zawodach Pucharu Świata, zajmując 24. miejsce w drugim konkursie w Engelbergu (po 1. serii plasował się na 11. pozycji, będącej równowartością najlepszego wyniku osiągniętego przez Kazacha w zawodach tej rangi). Były to pierwsze punkty reprezentanta Kazachstanu w tym cyklu od ponad 9 lat[18] (6 lutego 2010 w Willingen Aleksiej Korolow był 29[19].). W całym sezonie 2019/2020 Tkaczenko punktował jeszcze dwukrotnie – w 2. konkursie w Predazzo był 29., a w Lillehammer 27. Z dorobkiem 13 punktów w klasyfikacji generalnej cyklu zajął 56. pozycję[2].

Ze względu na wybuch pandemii COVID-19 reprezentacja Kazachstanu przez większość sezonu letniego 2020 nie trenowała na skoczniach, rozpoczynając przygotowania do sezonu 2020/2021 dopiero we wrześniu 2020, a następnie rezygnując z przylotu do Europy także na początku sezonu zimowego[20]. W efekcie Tkaczenko starty w zawodach FIS rozpoczął dopiero w lutym 2021. W Pucharze Świata w głównej części zmagań wystąpił tylko trzykrotnie, plasując się każdorazowo pod koniec piątej dziesiątki, nie punktował także w Pucharze Kontynentalnym. Na przełomie lutego i marca 2021 w Oberstdorfie wystąpił w mistrzostwach świata seniorów – indywidualnie na obu skoczniach był 40., a drużynowo zajął z Kazachami ostatnią, 14. lokatę[2].

W ramach Letniego Grand Prix 2021 czterokrotnie zdobywał punkty, w zawodach w Szczuczyńsku dwukrotnie plasując się w czołowej dziesiątce (6. i 10. lokata). W sezonie 2021/2022 Pucharu Świata cztery razy wystąpił w konkursie głównym. Najwyżej klasyfikowany był na 31. miejscu, 12 grudnia 2021 w Klingenthal – w konkursie tym awansował do drugiej serii, ale wzięło w niej udział 31 zawodników, a Tkaczenko zajął wśród nich ostatnią pozycję. Wystąpił na Zimowych Igrzyskach Olimpijskich 2022. W zawodach na skoczni normalnej zajął 41. miejsce, a na dużej odpadł w kwalifikacjach[2].

Wielokrotnie triumfował w mistrzostwach Kazachstanu w skokach narciarskich – w 2016 zdobył 2 złote medale, zwyciężając w konkursach indywidualnych na skoczniach: dużej (samodzielnie) i normalnej (ex aequo z Maratem Żaparowem)[21], w 2017 wygrał rywalizację na obiekcie normalnym[22], w 2018 na skoczni średniej[23], w maju 2019 na obiekcie normalnym[24] i w październiku 2019 także na skoczni normalnej. W ostatniej z tych imprez zdobył także brąz na skoczni dużej, przegrywając z Daniłem Wasiljewem i Nurszatem Tursunżanowem[25].

Igrzyska olimpijskie

Indywidualnie

2018 Korea Południowa Pjongczang – nie zakwalifikował się (K-98), 49. miejsce (K-125)
2022 Pekin/Zhangjiakou – 41. miejsce (K-95), nie zakwalifikował się (K-125)

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach olimpijskich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 10 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-98 HS-109 indywid. 84,0 m 83,7 pkt Nie zakwalifikował się
49. 17 lutego 2018 Korea Południowa Pjongczang Alpensia Jumping Park K-125 HS-142 indywid. 107,5 m – 73,5 pkt 212,2 pkt Kamil Stoch
41. 6 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-95 HS-106 indywid. 95,0 m – 110,3 pkt 164,7 pkt Ryōyū Kobayashi
NQ 12 lutego 2022 Zhangjiakou Snow Ruyi K-125 HS-140 indywid. 103,0 m 60,7 pkt Nie zakwalifikował się.

Mistrzostwa świata

Indywidualnie

2015 Szwecja Falun – nie zakwalifikował się (K-90)
2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 36. miejsce (K-120), nie zakwalifikował się (K-99)
2021 Niemcy Oberstdorf – 40. miejsce (K-95), 40. miejsce (K-120)
2023 Słowenia Planica – nie zakwalifikował się (K-95), nie zakwalifikował się (K-125)

Drużynowo

2019 Austria Seefeld/Innsbruck – 12. miejsce (K-120)[a], 13. miejsce (drużyna mieszana/K-99)[b]
2021 Niemcy Oberstdorf – 14. miejsce (K-120)[c]
2023 Słowenia Planica – 11. miejsce (K-125)[d]

Starty S. Tkaczenki na mistrzostwach świata – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
NQ 20 lutego 2015 Szwecja Falun Lugnet K-90 HS-100 indywid. 69,0 m 58,0 pkt Nie zakwalifikował się
36. 23 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 indywid. 115,5 m – 99,2 pkt 180,2 pkt Markus Eisenbichler
12. 24 lutego 2019 Austria Innsbruck Bergisel K-120 HS-130 druż.[a] 116,0 m – 214,6 pkt (96,3 pkt) 772,9 pkt Niemcy
NQ 1 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 indywid. 86,0 m 78,1 pkt Nie zakwalifikował się.
13. 2 marca 2019 Austria Seefeld Toni-Seelos-Olympiaschanze K-99 HS-109 druż. mix.[b] 96,0 m – 256,8 pkt (101,4 pkt) 755,4 pkt Niemcy
40. 27 lutego 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-95 HS-106 indywid. 93,5 m – 105,4 pkt 163,4 pkt Piotr Żyła
40. 5 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 indywid. 103,0 m – 69,2 pkt 207,3 pkt Stefan Kraft
14. 6 marca 2021 Niemcy Oberstdorf Schattenbergschanze K-120 HS-137 druż.[c] 95,5 m – 189,5 pkt (42,6 pkt) 857,1 pkt Niemcy
NQ 25 lutego 2023 Słowenia Planica Srednja skakalnica K-95 HS-102 indywid. 86,0 m 101,7 pkt Nie zakwalifikował się.
NQ 3 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 indywid. 111,0 m 79,2 pkt Nie zakwalifikował się.
11. 4 marca 2023 Słowenia Planica Bloudkova velikanka K-125 HS-138 druż.[d] 105,0 m – 298,9 pkt (89,0 pkt) 880,0 pkt Słowenia

Mistrzostwa świata juniorów

Indywidualnie

2015 Kazachstan Ałmaty – zdyskwalifikowany
2016 Rumunia Râșnov – 48. miejsce
2018 Szwajcaria Kandersteg – 27. miejsce
2019 Finlandia Lahti – brązowy medal

Drużynowo

2015 Kazachstan Ałmaty – 13. miejsce[e]
2019 Finlandia Lahti – 14. miejsce[f], 11. miejsce (drużyna mieszana)[g]

Starty S. Tkaczenki na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
— 5 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. DSQ Johann André Forfang
13. 7 lutego 2015 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[e] 69,0 m – 187,6 pkt (34,5 pkt) 705,7 pkt Norwegia
48. 23 lutego 2016 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 indywid. 80,0 m – 87,5 pkt 161,5 pkt David Siegel
27. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 96,0 m 86,0 m 227,4 pkt 64,0 pkt Marius Lindvik
3.brąz 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 96,5 m 94,5 m 248,9 pkt 3,2 pkt Thomas Aasen Markeng
14. 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[f] 90,0 m – 257,3 pkt (122,9 pkt) 722,4 pkt Niemcy
11. 28 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[g] 93,5 m – 397,0 pkt (126,4 pkt) 587,4 pkt Rosja

Igrzyska olimpijskie młodzieży

Indywidualnie

2016 Norwegia Lillehammer – 14. miejsce

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach olimpijskich młodzieży – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
14. 16 lutego 2016 Norwegia Lillehammer Lysgårdsbakken K-90 HS-100 indywid. 85,0 m 82,5 m 186,3 pkt 76,5 pkt Bor Pavlovčič

Uniwersjada

Indywidualnie

2017 Kazachstan Ałmaty – 12. miejsce
2023 Stany Zjednoczone Lake Placid – 7. miejsce

Drużynowo

2017 Kazachstan Ałmaty – 8. miejsce (drużyna mieszana)[h], 8. miejsce[i]
2023 Stany Zjednoczone Lake Placid – srebrny medal[j]

Starty S. Tkaczenki na uniwersjadzie – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
12. 1 lutego 2017 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 indywid. 94,0 m 96,5 m 248,5 pkt 17,3 pkt Naoki Nakamura
8. 4 lutego 2017 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż. mix.[h] 99,0 m DNS 153,4 pkt (115,2 pkt) 291,7 pkt Japonia
8. 5 lutego 2017 Kazachstan Ałmaty Gornyj Gigant K-95 HS-106 druż.[i] 96,5 m 99,0 m 687,2 pkt (254,7 pkt) 102,7 pkt Rosja
7. 16 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 indywid. 86,0 m 91,0 m 220,9 pkt 36,4 pkt Danił Wasiljew
2.srebro 20 stycznia 2023 Stany Zjednoczone Lake Placid MacKenzie Intervale K-90 HS-100 druż.[j] 90,0 m 91,0 m 470,3 pkt (224,6 pkt) 0,2 pkt Austria I

Igrzyska azjatyckie

Indywidualnie

2017 Japonia Sapporo – brązowy medal (K-90), 6. miejsce (K-123)

Drużynowo

2017 Japonia Sapporo – srebrny medal[k]

Starty S. Tkaczenki na igrzyskach azjatyckich – szczegółowo

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
3. 22 lutego 2017 Japonia Sapporo Miyanomori K-90 HS-100 indywid. 93,5 m 93,5 m 238,0 pkt 16,0 pkt Yukiya Satō
6. 24 lutego 2017 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 indywid. 129,0 m 122,0 m 228,0 pkt 27,3 pkt Naoki Nakamura
2. 25 lutego 2017 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 druż.[k] 118,5 m 121,0 m 771,0 pkt (205,5 pkt) 204,6 pkt Japonia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2019/2020 56.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - q q q - - - - - q q q - - - - 0
Sezon 2017/2018
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Bad Mitterndorf HS235 Zakopane HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Lahti HS130 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q q - - - q q - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2018/2019
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS135 Predazzo HS135 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Willingen HS145 Willingen HS145 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Trondheim HS138 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
q - - q q q q q q 47 q q 33 40 - - - - - - - - 47 q 41 35 q - 0
Sezon 2019/2020
Wisła HS134 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS142 Predazzo HS104 Predazzo HS104 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS145 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 punkty
q - 39 46 q 32 24 35 q q 35 41 29 37 35 42 - - - - - 32 41 40 40 q 27 13
Sezon 2020/2021
Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Râșnov HS97 Planica HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - 50 48 q 47 - q - - 0
Sezon 2021/2022
Niżny Tagił HS134 Niżny Tagił HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Willingen HS147 Willingen HS147 Lahti HS130 Lahti HS130 Lillehammer HS140 Oslo HS134 Oslo HS134 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - q 49 31 q 46 q q q q q q - - - - 48 q q q - - - - - 0
Sezon 2022/2023
Wisła HS134 Wisła HS134 Ruka HS142 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bad Mitterndorf HS235 Bad Mitterndorf HS235 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Râșnov HS97 Oslo HS134 Oslo HS134 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Lahti HS130 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - q q q q - - 45 - - - - - - q - - 0
Sezon 2023/2024
Ruka HS142 Ruka HS142 Lillehammer HS98 Lillehammer HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Bischofshofen HS142 Wisła HS134 Zakopane HS140 Willingen HS147 Willingen HS147 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Oberstdorf HS235 Oberstdorf HS235 Lahti HS130 Lahti HS130 Oslo HS134 Oslo HS134 Trondheim HS105 Trondheim HS140 Vikersund HS240 Vikersund HS240 Planica HS240 Planica HS240 punkty
- - q - - - - - - - - - - - - - - - - - - - q q - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych Pucharu Świata

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon
2016/2017 		Klingenthal HS140 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS225 Planica HS225
- 11 - 12 - -
Sezon
2017/2018 		Wisła HS134 Ruka HS142 Titisee-Neustadt HS142 Zakopane HS140 Lahti HS130 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
12 12 - - - - - -
Sezon
2018/2019 		Wisła HS134 Zakopane HS140 Lahti HS130 Willingen HS145 Oslo HS134 Vikersund HS240 Planica HS240
11 - - - - - -
Sezon
2021/2022 		Wisła HS134 Bischofshofen HS142 Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lahti HS130 Oslo HS134 (mikst) Planica HS240
- 8 9 - 9 - -
Sezon
2022/2023 		Titisee-Neustadt HS142 (mikst) Zakopane HS140 Willingen HS147 (mikst) Lake Placid HS128 (duety) Râșnov HS97 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - 14 10 -
Sezon
2023/2024 		Wisła HS134 (duety) Zakopane HS140 Lake Placid HS128 (duety) Oberstdorf HS235 (duety) Lahti HS130 Planica HS240
- - - - 10 9
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

(Duety: 1 2 3 4-12 poniżej 12)
 -  – zawodnik nie wystartował

Turniej Czterech Skoczni

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2018/2019 65.
2019/2020 51.

Raw Air

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[26]
2017 77.
2019 45.
2020 45.
2022 67.

Titisee-Neustadt Five

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2020 38.[27]

Letnie Grand Prix

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[28]
2017 65.
2018 56.
2019 62.
2021 28.

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2017
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS132 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
q q - 34 18 48 34 q - 13
2018
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Einsiedeln HS117 Courchevel HS135 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS94 punkty
q q q q 25 31 22 27 40 19
2019
Wisła HS134 Hinterzarten HS108 Courchevel HS135 Zakopane HS140 Hakuba HS131 Hakuba HS131 Hinzenbach HS94 Klingenthal HS140 punkty
q 24 30 q - - 45 q 8
2021
Wisła HS134 Wisła HS134 Courchevel HS135 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Czajkowskij HS140 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
46 30 33 6 10 26 47 q 72
2023
Courchevel HS132 Courchevel HS132 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Hinzenbach HS90 Hinzenbach HS90 Klingenthal HS140 punkty
q 48 37 dq - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja
 q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach
 q  – zawodnik nie zakwalifikował się
 -  – zawodnik nie wystartował

Miejsca w poszczególnych konkursach drużynowych LGP

stan po zakończeniu LGP 2023

2016 Wisła HS134
10
2017 Wisła HS134
13
2018 Wisła HS134 Czajkowskij HS140 (mikst)
10 8
Legenda
1 2 3 4-8 poniżej 8

 -  – brak startu

Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[29]
2016/2017 140.
2017/2018 69.

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2015/2016
Rena HS111 Rena HS111 Rena HS139 Rovaniemi HS100 Rovaniemi HS100 Engelberg HS137 Engelberg HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Willingen HS145 Willingen HS145 Sapporo HS100 Sapporo HS134 Sapporo HS134 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Planica HS139 Planica HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
66 66 62 47 49 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 0
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
30 55 43 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 34 33 1
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - 54 41 - - - - - - - - - - - - - - - 9 16 - 44
Sezon 2020/2021
Ruka HS142 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Willingen HS147 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - 57 62 - - 0
Sezon 2022/2023
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Planica HS138 Planica HS138 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Eisenerz HS109 Eisenerz HS109 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Lahti HS130 Lahti HS130 punkty
42 51 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 48 40 34 43 0
Sezon 2023/2024
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Garmisch-Partenkirchen HS142 Garmisch-Partenkirchen HS142 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Willingen HS147 Willingen HS147 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Kranj HS109 Kranj HS109 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
42 45 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 35 41 52 46 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[29]
2017 104.
2018 97.
2019 43.
2023 55.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Letniego Pucharu Kontynentalnego chronologicznie

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 13 lipca 2019 Kazachstan Szczuczyńsk Burabaj K-125 HS-140 133,0 m 135,0 m 260,5 pkt 3. 9,6 pkt Maximilian Lienher

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego

stan po zakończeniu LPK 2023

2015
Kranj HS109 Kranj HS109 Wisła HS134 Wisła HS134 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - 63 63 0
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
56 dq - 46 40 43 - - - - 50 46 - - 0
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 38 31 - - - - - - 28 - - 3
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
41 28 - - - - - - - - - - - 3
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 3 15 - - - - - - - - - - - - 76
2023
Oslo HS106 Oslo HS106 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 Lake Placid HS128 punkty
- - 42 40 47 53 29 30 26 8
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Puchar Beskidów

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce
2017 63.

FIS Cup

Miejsca w klasyfikacji generalnej

Sezon Miejsce[30]
2015/2016 163.
2016/2017 36.
2017/2018 50.
2019/2020 60.
2022/2023 82.
2023/2024 88.

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu

stan po zakończeniu sezonu 2023/2024

Sezon 2014/2015
Villach HS98 Villach HS98 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Planica HS104 Planica HS104 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrbskie Jezioro HS100 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Kranj HS109 Kranj HS109 Brattleboro HS98 Brattleboro HS98 Lake Placid HS100 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 punkty
- - - - - - - - - - 74 86 46 43 53 50 61 - - 58 71 - - - - - 0
Sezon 2015/2016
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Whistler HS106 Whistler HS106 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Planica HS104 Planica HS104 Harrachov HS100 Harrachov HS100 punkty
dq dq - - 17 45 - - 41 41 50 - 60 50 - - - - - - - - - - 14
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
- 80 59 37 34 66 42 30 16 45 - - 8 8 44 25 - - 17 12 122
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
- - - - - - 22 24 - - - - - - 14 21 - - - - 6 84
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
- - 5 8 - - - - - - - - - - - - - - - - - - 77
Sezon 2022/2023
Frenštát pod Radhoštěm HS106 Frenštát pod Radhoštěm HS106 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Kranj HS109 Kranj HS109 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - 22 27 33 29 - - - - 30 13 36
Sezon 2023/2024
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Villach HS98 Villach HS98 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Falun HS100 Falun HS100 Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Oberhof HS100 Oberhof HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - - - - - - - - - 23 18 - - - - - - 23 42 29
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi

  1. ↑ a b Skład zespołu: Gleb Safonow, Sabirżan Muminow, Siergiej Tkaczenko i Nikita Diewiatkin
  2. ↑ a b Skład zespołu: Walentina Sdierżykowa, Sabirżan Muminow, Wieronika Szyszkina i Siergiej Tkaczenko
  3. ↑ a b Skład zespołu: Nurszat Tursunżanow, Sabirżan Muminow, Danił Wasiljew i Siergiej Tkaczenko
  4. ↑ a b Skład zespołu: Swiatosław Nazarienko, Sabirżan Muminow, Siergiej Tkaczenko i Danił Wasiljew
  5. ↑ a b Skład zespołu: Roman Nogin, Akram Adiłow, Siergiej Tkaczenko i Stanisław Anczugin
  6. ↑ a b Skład zespołu: Nurszat Tursunżanow, Gleb Safonow, Nikita Diewiatkin i Siergiej Tkaczenko
  7. ↑ a b Skład zespołu: Wieronika Szyszkina, Gleb Safonow, Walentina Sdierżykowa, Siergiej Tkaczenko
  8. ↑ a b Skład zespołu: Dajana Achmietwalijewa i Siergiej Tkaczenko
  9. ↑ a b Skład zespołu: Akram Adiłow, Sabirżan Muminow i Siergiej Tkaczenko
  10. ↑ a b Skład zespołu: Siergiej Tkaczenko, Danił Wasiljew
  11. ↑ a b Skład zespołu: Sabirżan Muminow, Konstantin Sokolenko, Marat Żaparow i Siergiej Tkaczenko

Przypisy

  1. ↑ a b РИДДЕРУ НУЖЕН ТРАМПЛИН. ridder-inform.kz, 2016-11-08. [dostęp 2017-01-14]. (ros.).
  2. ↑ a b c d e f g h i j k TKACHENKO Sergey - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
  3. ↑ ATHLETE INFORMATION. wuni2017.sportresult.com. [dostęp 2018-05-24]. (ang.).
  4. ↑ Спортсмены казахстанского ФСО «Динамо» - участники зимних Олимпийских играх в г. Пхенчхан [online], dynamo.kz [dostęp 2018-02-20] [zarchiwizowane z adresu 2018-02-21]  (ros.).
  5. ↑ Adrian Dworakowski: Siergiej Tkaczenko: Nadal nie mogę w to uwierzyć. skijumping.pl, 2019-01-28. [dostęp 2019-11-01].
  6. ↑ a b c d e Adam Kwieciński: TKACHENKO Sergey 1999.06.08 KAZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2016-10-23].
  7. ↑ FIS Nordic World Ski Championships 2015 Falun (SWE) Ski Jumping Men Normal Hill Individual Results Qualification. fis-ski.com, 2015-02-20. [dostęp 2016-10-23]. (ang.).
  8. ↑ Paweł Borkowski: Peter KELEMEN. skijumping.pl, 2016-05-31. [dostęp 2016-12-10].
  9. ↑ Piotr Bąk: Zimowe Igrzyska Azjatyckie: Sato triumfuje na skoczni normalnej. skijumping.pl, 2017-02-22. [dostęp 2017-02-22].
  10. ↑ SKI JUMPING MEN'S LARGE HILL TEAM RESULTS. sapporo2017.org, 2017-02-25. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  11. ↑ SKI JUMPING MEN'S LARGE HILL INDIVIDUAL RESULTS. sapporo2017.org, 2017-02-24. [dostęp 2017-02-25]. (ang.).
  12. ↑ FIS Carpath Cup (Puchar Karpat) 2017/2018. skokipolska.pl. [dostęp 2019-11-01].
  13. ↑ AdamA. Bucholz AdamA., Limity startowe na 1. period LGP i LPK 2018 [online], skijumping.pl, 27 marca 2018 [dostęp 2018-05-24]  (pol.).
  14. ↑ Shchuchinsk Щучинск National Ski Center. skisprungschanzen.com. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  15. ↑ VIESSMANN FIS SKI JUMPING WORLD CUP 16th World Cup Competition Large Hill Individual. fis-ski.com, 2019-01-13. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  16. ↑ FIS Nordic Junior World Ski Championships Ski Jumping Men Lahti (FIN) NORMAL HILL INDIVIDUAL OFFICIAL RESULTS. fis-ski.com. [dostęp 2019-11-01]. (ang.).
  17. ↑ Andrzej Mysiak: Piątek w Vikersund: Piętnastu skoczków z życiówkami, nowy rekord Kazachstanu. skokinarciarskie.pl, 2019-03-15. [dostęp 2019-11-01].
  18. ↑ Marcin Górczyński: Skoki narciarskie. Puchar Świata Engelberg 2019. Cierpliwość popłaca. Pierwsze punkty Kazachów od 9 lat. sportowefakty.wp.pl, 2019-12-22. [dostęp 2020-03-12].
  19. ↑ World Cup Willingen (GER). fis-ski.com. [dostęp 2020-03-12]. (ang.).
  20. ↑ Adrian Dworakowski: Kazachowie planują powrót do Pucharu Świata. skijumping.pl, 2021-01-07. [dostęp 2021-10-10].
  21. ↑ Dominik Formela i Adam Bucholz: Tkaczenko i Żaparow mistrzami Kazachstanu. skijumping.pl, 2016-10-23. [dostęp 2016-10-23].
  22. ↑ Dominik Formela, Piotr Bąk: Tkaczenko i Żaparow mistrzami Kazachstanu, W. Pasicznyk i Kaliniczenko górą na Ukrainie. skijumping.pl, 2017-10-18. [dostęp 2018-07-05].
  23. ↑ Чемпионат РК и Молодежный Чемпионат РК, посвященный Дню Победы. skisport.kz, 2018-05-09. [dostęp 2018-07-05]. (kaz.).
  24. ↑ ЧРК и МЧРК посвященный дню Победы. skisport.kz. [dostęp 2020-03-12]. (ros.).
  25. ↑ Dominik Formela: Podsumowanie mistrzostw Estonii, Kazachstanu, Rumunii oraz Ukrainy. skijumping.pl, 2019-10-22. [dostęp 2019-11-01].
  26. ↑ a b c TKACHENKO Sergey - Athlete Information - World Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
  27. ↑ Season 2019/2020 - Titisee - Neustadt 5. fis-ski.com, 2020-01-19. [dostęp 2023-04-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-10-04)]. (ang.).
  28. ↑ TKACHENKO Sergey - Athlete Information - Grand Prix Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
  29. ↑ a b TKACHENKO Sergey - Athlete Information - Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-04-07]. (ang.).
  30. ↑ TKACHENKO Sergey - Athlete Information - FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2024-03-15]. (ang.).

Bibliografia

  • TKACHENKO Sergey - Athlete Information. fis-ski.com. [dostęp 2022-07-30]. (ang.).
  • Adam Kwieciński: TKACHENKO Sergey 1999.06.08 KAZ. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2022-07-30].