Slovenska Vojska

Ten artykuł od 2016-11 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Slovenska Vojska

Historia
Państwo	Słowenia
Sformowanie	1991
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych	wojska lądowe
Podległość	ministerstwo obrony Słowenii

Slovenska Vojska – główny komponent Słoweńskich Sił Zbrojnych.

Obecne słoweńskie wojska lądowe są spadkobiercą paramilitarnej formacji Obrona Terytorialna Republiki Słowenii (Teritorialna Obramba Republike Slovenije w skrócie TORS), która powstała w roku 1968 jako uzupełnienie regularnej armii byłej Jugosławii na terytorium Słowenii. Głównymi zadaniami TORS było wspieranie Jugosłowiańskiej Armii Ludowej (JNA) i prowadzenie działań partyzanckich w przypadku inwazji.

Gdy Słowenia ogłosiła niepodległość na początku procesu rozpadu Jugosławii w roku 1991, TORS i policja Słowenii zjednoczyły swe siły przeciwko JNA w czasie wojny dziesięciodniowej. W roku 1993, po rozformowaniu TORS utworzone zostały Słoweńskie Siły Zbrojne.

Wyposażenie

Piechota

Broń strzelecka

• karabin automatyczny FN F2000 (standard)  Belgia
• pistolet pistolet Beretta 92 (standard)  Włochy
• karabin maszynowy FN Minimi  Belgia
• karabin wyborowy FN PGM Ultima Ratio Commando I  Francja
• karabin wyborowy FN PGM Mini Hecate  Francja
• karabin wyborowy FN PGM Hecate II  Francja

Broń przeciwpancerna

• przeciwpancerny pocisk kierowany Spike MR, LR  Izrael
• granatnik przeciwpancerny RGW 90  Singapur /  Izrael

Artyleria

• haubica TN90 155 mm  Izrael (18 sztuk)
• moździerz MN 9120 mm  Izrael (36 sztuk)

Czołgi i bojowe wozy piechoty

• M-84  Jugosławia (54, 13 w aktywnej służbie)
• M-55 S  ZSRR (30 w rezerwie)
• M-80A  Jugosławia (52, 13 w aktywnej służbie)
• Valuk 6x6  Słowenia (85 sztuk)
• Svarun 8x8  Finlandia 30^[1][2]
• Otokar Cobra LAV  Turcja (10 sztuk)

Inne pojazdy

• MMV Survivor 4x4  Austria 0/70^[3]
• HMMWV  Stany Zjednoczone (30 w wersji M1114, 12 w wersji M1151)
• JVBT55  ZSRR (7 sztuk)
• VT55  ZSRR (2 sztuki)
• MT-55  ZSRR (4 sztuki)

Obecnie

Słoweńskie Siły Zbrojne przechodzą obecnie gruntowną restrukturyzację, w celu przekształcenia ich z sił obrony terytorialnej w pełni rozwiniętych sił, przeznaczonych w pierwszej mierze do udziału w misjach pokojowych.

Od roku 1993 Słoweńskie Siły Zbrojne opierały się na obowiązkowej służbie wojskowej, podczas której poborowi odbywali 6–7-miesięczne szkolenie. W 2003 roku rząd słoweński zniósł pobór do wojska i od lipca 2004 roku Słoweńskie Siły Zbrojne niemal całkowicie przekształciły się w armię zawodową składającą się z ochotników.

Wojska lądowe składają się obecnie z około 7600 żołnierzy na służbie i około 1700 rezerwie. Dla porównania w czasach armii z poboru służyło w nich 55 000 ludzi. Siły operacyjne składają się z trzech brygad: 1 Brygady, 72 Brygady oraz Brygady Lotnictwa i Obrony Powietrznej; wszystkie trzy podlegają Dowództwu Sił Zbrojnych.

Podczas konferencji prasowej w dniu 18 lipca 2008 roku^[4], słoweński minister obrony potwierdził plan pozyskania z Rosji okrętu patrolowego projektu 10412. 355-tonowy okręt o wymiarach 49,5 × 9,2 x 2,6 m osiąga prędkość 30 w., a załoga liczy 24 ludzi. Na uzbrojenie składa się 30mm działko AK-630, dwa montowane na nadburciach karabiny maszynowe kal. 14,5 mm i 16 przeciwlotniczych pocisków rakietowych typu Igła. Okręt został zbudowany przez Ałmaz Shipbuilding Company z Petersburga; i dostarczony latem 2010 roku. Wszedł do służby w Słoweńskiej Marynarce jako HPL-11 "Triglav". Pełny koszt zakupu wyniósł 39,4 milionów USD, z czego dwie trzecie pokrył niespłacony rosyjski dług.

Misje pokojowe

• II wojna w Zatoce Perskiej
• Wojna w Afganistanie (2001–2021)

Przypisy