Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego w Kiszyniowie

Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego
Catedrala Înălțarea Domnului
sobór parafialny
Ilustracja
Widok ogólny (wrzesień 2016)
Państwo

 Mołdawia

Miejscowość

Kiszyniów

Wyznanie

prawosławne

Kościół

Mołdawski Kościół Prawosławny

Eparchia

kiszyniowska

Wezwanie

Wniebowstąpienia Pańskiego

Wspomnienie liturgiczne

40. dzień po Passze

Historia
Data rozpoczęcia budowy

1827

Data zakończenia budowy

1830

Data poświęcenia

1830

Aktualne przeznaczenie

czynna świątynia prawosławna

Dane świątyni
Styl

eklektyczny

Świątynia
• materiał bud.


• cegła

Wieża kościelna
• liczba wież


1

Kopuła
• liczba kopuł


2

Liczba ikonostasów

1

Ołtarz
• liczba ołtarzy


1

Liczba naw

1

Położenie na mapie Kiszyniowa
Mapa konturowa Kiszyniowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego”
Położenie na mapie Mołdawii
Mapa konturowa Mołdawii, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego”
Ziemia47°01′37,6″N 28°50′53,4″E/47,027111 28,848167
Multimedia w Wikimedia Commons

Sobór Wniebowstąpienia Pańskiego – prawosławny sobór parafialny w Kiszyniowie, w jurysdykcji eparchii kiszyniowskiej Mołdawskiego Kościoła Prawosławnego.

Historia

Sobór został wzniesiony na potrzeby kiszyniowskiej społeczności bułgarskiej na miejscu starszej, drewnianej cerkwi św. Mikołaja, która również należała do Bułgarów, od 1815 posiadała status soboru, lecz uległa zniszczeniu wskutek pożaru w 1823[1]. Prace budowlane nad nowym obiektem trwały w latach 1827–1830[1]. Gotową świątynię konsekrował wówczas arcybiskup kiszyniowski Dymitr[1].

Sobór nazywany jest wymiennie cerkwią Wniebowstąpienia Pańskiego (takie jest święto patronalne głównego ołtarza) i cerkwią św. Paraskiewy, gdyż w jego przednawiu znajdowała się kaplica św. Paraskiewy, w której wystawiona dla kultu była uważana za cudotwórczą kopia ikony Matki Bożej „Wszystkich Strapionych Radość”[1]. W okresie międzywojennym freski w stylu neobizantyńskim wykonali w niej m.in. Alexandru Plămădeală i P. Piskariow (ten ostatni malował również freski w nawie obiektu). Kaplica zawaliła się podczas trzęsienia ziemi w 1940. Uratowaną ikonę przeniesiono do głównej nawy cerkwi[1].

Cerkiew wpisana jest do rejestru zabytków Mołdawii[2].

Architektura

Wnętrze świątyni (wrzesień 2016)

Pierwotnie budowla nie przylegała do ulicy, lecz była otoczona ciasną zabudową. Obiekty te zostały wyburzone podczas poszerzania dzisiejszej ul. Vasile Alecsandriego[2].

Cerkiew została wzniesiona w stylu bliskim barokowi, z wyraźnymi wpływami bałkańskiej architektury sakralnej. Zbudowana jest na planie wydłużonego wieloboku, z szerszą środkową częścią nawy i zamkniętym półkolistą absydą pomieszczeniem ołtarzowym. Budynek posiada dwie kopuły: nad środkową częścią nawy oraz na wieży nad przedsionkiem. Z zewnątrz budowla zdobiona jest trzema portykami oraz pilastrami[2].

Przypisy

  1. a b c d e Biserica „Înălţarea Domnului”- „Sfânta Vinere”, or. Chişinău [online], 31 października 2012 [dostęp 2016-09-17]  (rum.).
  2. a b c Grigore Ureche, 58 (colţ str. Hînceşti) – Catedrala Înălţarea Domnului [online], www.monument.sit.md [dostęp 2016-09-17]  (rum.).