Sojuz 7

Sojuz 7
Dane misji
Indeks COSPAR

1969-86A

Zaangażowani

 ZSRR

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-OK

Masa pojazdu

6 570 kg

Rakieta nośna

Sojuz

Załoga
Załoga

Anatolij Filipczenko (1)
Władisław Wołkow (1)
Wiktor Gorbatko (1)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

12 października 1969 (10:44:42 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

223 km

Perygeum

210 km

Okres orbitalny

88,8 min

Inklinacja orbity

51,7°

Lądowanie
Lądowanie

17 października 1969 (09:25:05 UTC)

Czas trwania misji

4 d, 22 h, 40 min, 23 s

Liczba okrążeń Ziemi

80

Program Sojuz

Sojuz 7 (kod wywoławczy Буран - Buran, "Burza śnieżna") stanowił część wspólnej misji, wraz ze statkami Sojuz 6 i Sojuz 8, w ramach której trzy pojazdy i siedmiu kosmonautów przebywało na orbicie jednocześnie.

Załoga

Podstawowa

  • Anatolij Filipczenko (1) - dowódca
  • Władisław Wołkow (1) - inżynier lotu
  • Wiktor Gorbatko (1) - specjalista misji

Rezerwowa

Druga rezerwowa

Opis misji

Głównym celem misji było połączenie się z kapsułą Sojuz 8 i przeniesienie załogi na jej pokład, tak jak to miało miejsce w wypadku kapsuł Sojuz 4 i Sojuz 5. Załoga Sojuza 6 miała filmować operację.

Misji nie wykonano, przez awarie sprzętu. Źródła radzieckie utrzymywały potem, że nie planowano w ogóle manewru dokowania - wydaje się to jednak mało prawdopodobne - pojazdy były wyposażone w węzły cumownicze, a załoga Sojuza 8 składała się z weteranów wcześniejszego udanego dokowania. Misja ta stanowiła ostatni orbitalny test radzieckiej technologii lotów na Księżyc, i jej niepowodzenie mogło przesądzić o niepowodzeniu całego programu.

Zobacz też

Linki zewnętrzne

  • Sojuz 7 na stronie Spacefacts (ang.)
  • p
  • d
  • e
Sojuz 7K-OK (1966–1971)
Sojuz 7KT-OK (1971)
Sojuz 7K-T (1973–1981)
Sojuz 7K-TM (1975–1976)
Sojuz-T (1976–1986)
Sojuz-TM (1986–2003)
Sojuz-TMA (2003–2012)
Sojuz-TMA-M (2010–2016)
Sojuz-MS (2016–trwa)
Loty planowane
Loty bezzałogowe
Rakiety nośne