Speedway of Nations 2020

Speedway of Nations 2020

2019 2021
Dyscyplina	żużel
Organizator	FIM
Szczegóły turnieju
Gospodarz	Lublin
I miejsce	Rosja
II miejsce	Polska
III miejsce	Dania

Speedway of Nations 2020 – 3. edycja Speedway of Nations – zawodów żużlowych organizowanych przez Międzynarodową Federację Motocyklową. Turniej jest kontynuacją Drużynowych mistrzostw świata. Z powodu pandemii covid-19 odwołane zostały półfinały, a do finału zaproszono siedem najlepszych zespołów z poprzedniej edycji. Z turnieju wycofała się jednak reprezentacja Niemiec, którą zastąpiła reprezentacja Czech. Początkowo zawody miały odbyć się 24 i 25 października w Manchesterze, zostały jednak przeniesione do Lublina na 16 i 17 października^[1].

Aby nie dochodziło do remisów w pojedynczych biegach, zmienione zostały zasady punktacji. Za pierwsze miejsce zawodnika w danym wyścigu przyznawano 4 punkty, za drugie miejsce 3, za trzecie miejsce 2. Czwarty zawodnik tak jak do tej pory kończył wyścig bez punktów^[2]. Pozostałe zasady były takie same jak w poprzednich edycjach.

Złoto po raz trzeci z kolei zdobyła reprezentacja Rosji, srebro reprezentacja Polski, a brąz reprezentacja Danii.

Finał

Runda pierwsza

• Lublin (Stadion MOSiR Bystrzyca w Lublinie), 16 października 2020

Pierwszy finał został odwołany z powodu niekorzystnych warunków pogodowych^[3]. Nie przełożono go na inny termin, zatem mistrza świata wyłoniono podczas jednodniowej rywalizacji 17 października.

Runda druga

• Lublin (Stadion MOSiR Bystrzyca w Lublinie), 17 października 2020

Początkowo organizacja zawodów również stała pod znakiem zapytania, ostatecznie doszły jednak do skutku. Po upadku z udziałem Fredrika Lindgrena, Szymona Woźniaka i Olivera Berntzona w 15. biegu zdecydowano się przerwać zawody. Wyniki 15. biegu anulowano, natomiast pozostałe zaliczono i na ich podstawie stworzono klasyfikację końcową.

Miejsce	Kraj	Suma	Zawodnicy	Pkt.	Pkt bieg.
1.	Rosja	23	1) Emil Sajfutdinow (2) Artiom Łaguta (3) Jewgienij Sajdullin	15 8 –	(4,4,3,4) (3,3,2,0) ns
2.	Polska	23	(1) Bartosz Zmarzlik (2) Szymon Woźniak (3) Dominik Kubera	15 8 –	(4,3,4,4) (2,4,0,2) ns
3.	Dania	19	(1) Leon Madsen (2) Anders Thomsen (3) Marcus Birkemose	10 4 5	(0,4,2,4) (2,2,-,-) (3,2)
4.	Szwecja	19	(1) Fredrik Lindgren (2) Oliver Berntzon (3) Alexander Woentin	14 5 –	(3,3,4,4) (0,2,0,3) ns
5.	Australia	17	(1) Jason Doyle (2) Max Fricke (3) Jaimon Lidsey	5 12 0	(2,t,-,3) (4,3,3,2) (0)
6.	Wielka Brytania	12	(1) Robert Lambert (2) Drew Kemp (3) Daniel Bewley	6 0 6	(t,2,4,t) (-,-,-,-) (3,0,3,w)
7.	Czechy	11	(1) Václav Milík (2) Eduard Krčmář (3) Petr Chlupáč	11 0 0	(2,4,2,3) (0,d,-,0) (0)

Kontrowersje

Zaliczenie wyników w sytuacji, w której każda reprezentacja nie startowała przeciw każdej oraz samo rozgrywanie zawodów w trudnych warunkach, było szeroko krytykowane przez ekspertów, zwłaszcza w Polsce^[4][5].

Przypisy