Stanisław Kluk

Kluk Stanisław
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1939
Nisko

Data i miejsce śmierci

2 listopada 2016
Stalowa Wola

Zawód, zajęcie

pilot szybowcowy

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
Multimedia w Wikimedia Commons

Stanisław Kluk (ur. 6 marca 1939 w Nisku, zm. 2 listopada 2016 w Stalowej Woli) – szybownik, pilot PLL LOT, modelarz.

Życiorys

W 1957 roku wziął udział w kursie szybowcowym zorganizowanym przez Ligę Przyjaciół Żołnierza. Latając na szybowcach IS-3 ABC oraz IS-2 Mucha ter zdobył uprawnienia pilota trzeciej klasy[1]. W 1958 roku zdobył srebrną odznakę szybowcową, w następnych latach złotą.

Był jednym z czołowych polskich pilotów szybowcowych. Instruktor szybowcowy i samolotowy, modelarz. Emerytowany pilot zawodowy w PLL LOT. Wielokrotny reprezentant Polski w zawodach szybowcowych międzynarodowych i mistrzostwach świata. Posiadał diamentową odznakę szybowcową. W 1964 r. Stanisław Kluk z pasażerem na szybowcu Bocian ustanawia rekord świata na trasie trójkąta 100 km uzyskując V=107,8 km/h[2].

W latach 1957-1977 związany był z Aeroklubem Stalowowolskim, gdzie ukończył kurs szybowcowy i zdobył srebrną odznakę szybowcową a później pracował zawodowo, był szefem modelarstwa, instruktorem lotniczym, szefem wyszkolenia.

Za całokształt osiągnięć otrzymał w 1977 r. od tygodnika Skrzydlata Polska indywidualne wyróżnienie „Złotego Cumulusa”.

W 1980 roku ustanowił rekord odległości w przelocie po trasie trójkąta wynoszący ponad 893 km.

Do śmierci współpracował z Aeroklubem Stalowowolskim jako szkoleniowiec. Był traktowany przez młodych adeptów szybownictwa jako wzór do naśladowania. Był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, z okazji Czterdziestolecia Aeroklubu Stalowowolskiego odznaczony został Złotą Odznaką Zasłużony dla Aeroklubu Polskiego.

Zmarł 2 listopada 2016 r. w Stalowej Woli[3].

Osiągnięcia

  • ośmiokrotny szybowcowy mistrz Polski,
  • trzykrotny wicemistrz i dwukrotny II wicemistrz.
  • brązowy medalista mistrzostw świata w klasie otwartej i zdobywca pucharu za najlepszy wynik na szybowcu 19-metrowym (1972).
  • szybowcowy wicemistrz Czechosłowacji (1968) i państw socjalistycznych (1981).

Ustanowił 7 rekordów krajowych, w tym jeden świata. Dwukrotnie zwyciężył w Całorocznych Zawodach Szybowcowych im. Ryszarda Bitnera[4]. Laureat Medalu Czesława Tańskiego (1972) i Błękitnych Skrzydeł. Zasłużony Działacz Kultury Fizycznej i Lotnictwa Sportowego.

Linki zewnętrzne

  • Aeroklub Stalowowolski
  • Wywiad ze Stanisławem Klukiem
  • Stanisław KLUK. [dostęp 2024-01-23].

Przypisy

  1. Stanisław Kluk, legendarny polski szybownik i pilot od lat mieszkający w Stalowej Woli, bez tajemnic. [dostęp 2019-01-17].
  2. Bilans najpopularniejszych zawodów. „Skrzydlata Polska”. 07/1966, s. 8-9, 13 lutego 1966. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności. ISSN 0137-866X. OCLC 839207783. 
  3. Stanisław Kluk nie żyje. sztafeta.pl, 2016-11-03. [dostęp 2016-11-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-11-04)].
  4. Stanisław KLUK. [dostęp 2024-01-23].
  • p
  • d
  • e
1956–1970
1971–1990
  • 1971: Henryk Muszczyński
  • 1972: Stanisław Kluk
  • 1973: Adam Kurbiel
  • 1974: Jerzy Śmielkiewicz
  • 1975: Janusz Centka
  • 1976: Tadeusz Rejniak
  • 1977: Julian Ziobro
  • 1978: Janusz Becker
  • 1979: Walenty Hardt
  • 1980: Roman Gajos
  • 1981: Urszula Śliwiak
  • 1982: Janusz Gogała
  • 1983–1989: nie przyznano
  • 1990: Janusz Trzeciak
od 1990
  • 1991: Henryk Sienkiewicz
  • 1992: Waldemar Ratajczak
  • 1993: Jerzy Makula i Winfrid Schleicher
  • 1994: Bożena Demczenko-Grzelak
  • 1995: Fred Windholz
  • 1996: Jan Gawęcki
  • 1997–1998: nie przyznano
  • 1999: Jerzy Kolasiński
  • 2000–2007: nie przyznano
  • 2008: Bogumił Bereś
  • 2009: Sebastian Kawa
  • 2010: Zbigniew Nieradka
  • 2011: Karol Staryszak
  • 2012: Jacek Dankowski
  • 2013: nie przyznano
  • 2014: Łukasz Wójcik
  • 2015: Adam Czeladzki
  • 2016: Krzysztof Kubryński
  • 2017: L.O. im. Czesława Tańskiego
  • 2018: Medal Okolicznościowy na 100 lecie Aeroklubu Polskiego, przyznano: Aadela Dankowska, Janusz Centka, Sebastian Kawa
  • 2019: Tomasz Rubaj
  • 2020: Tomasz Kawa