Stożkówka gnojowa

Stożkówka gnojowa

Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	grzyby
Typ	podstawczaki
Klasa	pieczarniaki
Rząd	pieczarkowce
Rodzina	gnojankowate
Rodzaj	stożkówka
Gatunek	stożkówka gnojowa
Nazwa systematyczna
Conocybe rickenii (Jul. Schäff.) Kühner Encyclop. Mycol. 7: 115 (1935)
Multimedia w Wikimedia Commons

Stożkówka gnojowa (Conocybe rickenii (Jul. Schäff.) Kühner) – gatunek grzybów z rodziny gnojankowatych (Bolbitiaceae)^[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Conocybe, Bolbitiaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi^[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go w 1930 r. Julius Schäffer nadając mu nazwę Galera rickenii. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Robert Kühner w 1935 r.^[1]

Synonimy:

• Conocybe siliginea f. rickenii (Jul. Schäff.) Arnolds 2003
• Galera rickenii Jul. Schäff. 1930^[2].

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 r.^[3]

Morfologia

Kapelusz

Średnica 1–2,5 cm, kształt dzwonkowaty lub stożkowaty. Powierzchnia gładka, matowa, jasnoochrowa, czasami w środku bardziej szara^[4].

Blaszki

Przyrośnięte, początkowo ochrowe, potem od zarodników ciemniejące do rdzawoochrowych^[4].

Trzon

Wysokość 4–7 cm, grubość do 2 mm. Powierzchnia gładka, początkowo kremowa, potem brudnobrązowa^[4].

Cechy mikroskopowe

Zarodniki o kształcie od elipsoidalnego do owalnego i rozmiarach 0–20 × 6–12 μm. Podstawki 2-zarodnikowe^[4].

Występowanie i siedlisko

Znane jest występowanie stożkówki gnojowej w Ameryce Północnej, Europie, Australii, Nowej Zelandii i Maroku^[5]. W Polsce rozprzestrzenienie i częstość występowania nie są znane, w piśmiennictwie naukowym do 2003 r. podano 7 stanowisk^[3].

Występuje w lasach, parkach, ogrodach, na łąkach, pastwiskach, przy drogach. Owocniki wytwarza od lipca do listopada^[3]. Rozwija się na odchodach, zwłaszcza końskich, oraz w kompoście^[4].

Saprotrof, grzyb koprofilny, grzyb niejadalny.

Przypisy