Suchotki

Suchotki
Ilustracja
Suchotki drobne
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

astropodobne

Rząd

astrowce

Rodzina

astrowate

Podrodzina

Asteroideae

Rodzaj

suchotki

Nazwa systematyczna
Logfia Cassini
Bull. Sci. Soc. Philom. Paris 1819: 143 (1819)[3]
Typ nomenklatoryczny

L. gallica (Linnaeus) Cosson et Germain[4]

Synonimy
  • Xerotium Bluff & Fingerh.[3]
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Suchotki[5] (Logfia Cass.) – rodzaj roślin z rodziny astrowatych. Należą do niego cztery gatunki[3]. Zasięg rodzaju obejmuje niemal całą Europę, Bliski Wschód i północną Afrykę[3]. Centrum zróżnicowania stanowi obszar śródziemnomorski[6]. W Polsce rośnie jeden gatunek tu zaliczany – suchotki drobne L. minima[5]. Są to niewielkie rośliny siedlisk suchych[6].

Morfologia

Pokrój
Drobne, filcowato owłosione[5][6].
Liście
Skrętoległe, owłosione, wąskie[6].
Kwiaty
Zebrane w koszyczki pojedyncze lub skupione po kilka w luźnych pęczkach[5][6]. Koszyczki są 5-kanciaste. Listki okrywy są tępe, w czasie owocowania rozpostarte. W obrębie koszyczków kwiaty żeńskie znajdują się na zewnątrz (są nitkowato-rurkowate), a kwiaty obupłciowe wewnątrz koszyczków. Dno koszyczków jest nagie w środkowej części, na zewnątrz z plewinkami[5].
Owoce
Niełupki nagie i brązowe. Zewnętrzne w koszyczku odmiennego kształtu od wewnętrznych, przy tym pozbawione puchu kielichowego, który na owockach wewnątrz koszyczka składa się z kilkunastu włosków[6].

Systematyka

Pozycja systematyczna

Rodzaj z plemienia Gnaphalieae z podrodziny Asteroideae z rodziny astrowatych[7]. W obrębie plemienia należy do podplemienia Filagininae Benth. & Hook. f. obejmującego poza tym łączone lub rozłączane w różnych ujęciach rodzaje: nicennica Filago, nieczaj Evax, Bombycilaena, Cymbolaena i Micropus[8]. O ile niektóre z drobnych rodzajów w obrębie grupy Filago włączane są do rodzaju Filago, o tyle odrębność rodzaju Logfia (podobnie jak Bombycilaena) potwierdzają analizy m.in. morfologiczne, filogenetyczne bazujące na badaniach molekularnych oraz rozmiary genomu[9]. Rodzaj wskazywany jest jako bazalny w obrębie Filagininae[6].

Część zaliczanych tu czasem gatunków lub wyodrębnianych jako rodzaj Oglifa (Cassini) Cassini[6] okazała się zagnieżdżona w obrębie Filago i tam została przeniesiona jako podrodzaj Oglifa (w tym m.in. nicennica polna Filago arvensis)[9].

W niektórych ujęciach systematycznych wciąż tradycyjnie rodzaj Filago bywa ujmowany szeroko obejmując także gatunki z rodzaju Logfia[10].

Wykaz gatunków[3]
  • Logfia clementei (Willk.) Holub
  • Logfia gallica (L.) Coss. & Germ.
  • Logfia heterantha (Raf.) Holub
  • Logfia minima (Sm.) Dumort. – suchotki drobne[5], nicennica drobna[10]

Przypisy

  1. ↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2022-10-18]  (ang.).
  2. ↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2022-10-18]  (ang.).
  3. ↑ a b c d e Logfia Cass.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-10-18].
  4. ↑ Logfia Cassini. [w:] Index Nominum Genericorum [on-line]. [dostęp 2009-01-30].
  5. ↑ a b c d e f LucjanL. Rutkowski LucjanL., Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, wyd. 2 popr. i unowocześnione, 2 dodruk, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007, s. 467, ISBN 83-01-14342-8 .
  6. ↑ a b c d e f g h James D. Morefield: Logfia Cassini. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-10-18].
  7. ↑ Genus Logfia Cass.. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-10-18].
  8. ↑ Peter Davis: Flora of Turkey, Volume 5. Edinburgh University Press, 2019, s. 101-102.
  9. ↑ a b Andrés-Sánchez i inni, Systematic significance and evolutionary dynamics of the achene twin hairs in Filago (Asteraceae, Gnaphalieae) and related genera: further evidence of morphological homoplasy, „Plant Systematics and Evolution”, 301 (6), 2014, s. 1653–1668, DOI: 10.1007/s00606-014-1185-7 .
  10. ↑ a b ZbigniewZ. Mirek ZbigniewZ. i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 84, ISBN 978-83-62975-45-7 .