Suillia laevifrons

Suillia laevifrons – gatunek muchówki z rodziny błotniszkowatych.

Gatunek ten opisany został w 1862 roku przez F. Hermanna Loewa jako Helomyza laevifrons^[1].

Muchówka o ciele długości od 4 do 5 mm i błyszczącym czole. Czułki jej mają pierzasto owłosioną aristę, przy czym długość włosków jest znacznie mniejsza niż szerokość trzeciego członu czułków, ale wyraźnie większa niż szerokość nabrzmiałej nasady samej aristy^[2]. Tułów jej cechują: brak szczecinek barkowych^[3], nagie pteropleury i mezopleury, obecność włosków zatarczkowych^[3] oraz cienko owłosiona dolna część tarczki i szeroki, łysy pas na jej dysku. Skrzydła odznaczają się przyciemnionymi żyłkami poprzecznymi oraz wierzchołkami żyłek podłużnych. Przednia para odnóży samca ma trzy początkowe człony stóp pozbawione długich włosków na zewnętrznych powierzchniach^[2]. Piąty człon przednich stóp jest węższy i krótszy niż dwa poprzednie razem wzięte^[3]. Narządy rozrodcze samca charakteryzuje prawe edyt o przednim płacie nagim i szerszym niż płat tylny^[2].

Owad znany z Hiszpanii, Andory, Irlandii, Wielkiej Brytanii, Francji, Niemiec, Danii, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Austrii, Włoch, Polski, Litwy, Łotwy, Estonii, Czech, Słowacji, Węgier, Białorusi, Ukrainy, Rumunii, Bułgarii, Turcji, europejskiej części Rosji^[1] i Syberii^[2].

Przypisy