Szczepan Mikołajski
 Szczepan Mikołajski (przed 1912) | |||
| Data i miejsce urodzenia | 25 grudnia 1861 | ||
|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci | 27 listopada 1929 | ||
| Zawód, zajęcie | lekarz | ||
| Odznaczenia | |||
 | |||
| |||
Szczepan Jan Mikołajski (ur. 25 grudnia 1861 w Krakowie, zm. 27 listopada 1929 we Lwowie) – lekarz, działacz Stronnictwa Ludowego, dziennikarz, naczelnik Wydziału Zdrowia we Lwowie[1].
Życiorys
Studiował medycynę na Uniwersytecie Jagiellońskim. Studia ukończył w 1888[2]. Uzyskał stopień doktora. Należał do Polskiego Stronnictwa Ludowego[3], w 1896 pełnił funkcje skarbnika[4]. Kandydował z ramienia tej partii w wyborach do Rady Państwa w 1897 z V kurii[5], ale przegrał z Ignacym Daszyńskim[6]. Został kierownikiem szpitala tyfusowego w Zagórzu, gdzie zakaził się durem plamistym. Potem pracował w Dobczycach, a w 1902 przeniósł się do Lwowa. Od 1910 pełnił funkcję radnego miejskiego[7]. W 1902 przesłał wniosek na Walne Zgromadzenie Towarzystwa Samopomocy Lekarzy, aby utworzyć pismo dla lekarzy[8]. Wniosek został zrealizowany w 1903, a Mikołajski został redaktorem naczelnym Głosu Lekarzy wydawanego początkowo jako "Organ lekarzy Galicyi, Śląska i Bukowiny Subwencjonowany przez Galicyjskie Izby Lekarskie i przez Towarzystwo „Samopomocy Lekarzy”[9]. Funkcję redaktora pełnił do 1914, czyli do momentu gdy pismo przestało wychodzić[10][11].
Był esperantystą. Gdy po przeprowadzeniu ankiety wśród lekarzy 1 marca 1908 ukazał się dodatek do Głosu w języku esperanto Mikołajski zobowiązał się pokryć koszt jego wydawania do końca roku. Jednak zainteresowania pismem, także za granicą było tak duże, że już w połowie miesiąca podjęto decyzję o wydawaniu samodzielnego pisma Vocho de Kuracistoj (Głos lekarzy)[12]. Pismo wychodziło do 1911[13]. W 1912 podczas VIII Światowego Kongresu Esperanto w Krakowie został wybrany jego przewodniczącym[14].
31 grudnia 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski[15].
W pogrzebie, który odbył się 30 listopada 1929 udział wzięli: wojewoda Gołuchowski jako przedstawiciel Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, naczelnik wydziału Ministerstwa dr Jarmiński, przedstawiciele Izby lekarskiej lwowskiej, Towarzystwa Lekarskiego Lwowskiego, Polskiego Towarzystwa Higienicznego we Lwowie[16]. Został pochowany na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie[17].
Przypisy
- ↑ SzczepanS. Mikołajski SzczepanS., Walka z Gruźlicą [online] [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ Doktoraty, „Kurier Lwowski” (73), anno.onb.ac.at, 12 marca 1888, s. 2 [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ Wybory do Sejmu. Stróże., „Kurier Lwowski” (239), anno.onb.ac.at, 29 sierpnia 1895, s. 2 [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ Z ruchu ludowego, „Dziennik Krakowski” (270), anno.onb.ac.at, 22 listopada 1896, s. 4 [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ Wybory do Rady Państwa, „Kurier Lwowski” (64), anno.onb.ac.at, 5 marca 1897, s. 1 [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ Wybory z piątej kurii. Kraków., „Kurier Lwowski” (72), anno.onb.ac.at, 13 marca 1897, s. 1 [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ LeopoldL. Schellenberg LeopoldL., Edward GerardE.G. Festenburg Edward GerardE.G., Wybory do lwowskiej Rady miejskiej., „Głos Lekarzy” (2), 15 stycznia 2013, s. 18 .
- ↑ Towarzystwo samopomocy lekarzy, „Kurier Lwowski” (354), anno.onb.ac.at, 22 grudnia 1902, s. 2 [dostęp 2021-07-28] .
- ↑ Nasz program, „Głos Lekarzy”, 15 lipca 1903 .
- ↑ Głos lekarzy Nr 15—16 z roku 1914, „Przegląd Lekarski” (2), 1914, s. 56 .
- ↑ Wydawnictwa, „Kurier Lwowski” (306), anno.onb.ac.at, 20 lipca 1914, s. 3 [dostęp 2021-07-28] .
- ↑ Dodatek esperancki, „Głos Lekarzy” (7), 1 kwietnia 1908, s. 7 .
- ↑ Dro. Stefan Mikołajski, „Pola Esperantisto”, anno.onb.ac.at, 1929, s. 163-164 [dostęp 2021-07-30] .
- ↑ Kongres esperantystów, „Czas” (nr 365), 12 sierpnia 1912, s. 2 .
- ↑ Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 27.
- ↑ Z kroniki żalobnej, „Polska Gazeta Lekarska” (49), 1929, s. 20 .
- ↑ Stanisław Nicieja: Cmentarz Łyczakowski we Lwowie w latach 1786–1986. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1988, s. 199. ISBN 83-04-02817-4.
