Szerszeń azjatycki

Szerszeń azjatycki
Vespa mandarinia
Smith, 1852
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

błonkoskrzydłe

Rodzina

osowate

Podrodzina

Vespinae

Rodzaj

Vespa

Gatunek

szerszeń azjatycki

Synonimy
  • Vespa magnifica Smith, 1852
  • Vespa mandarina Dalla Torre, 1894
  • Vespa japonica Radoszkowski, 1857
  • Vespa bellona Smith, 1871
  • Vespa latilineata Cameron, 1903
  • Vespa sonani Matsumura, 1930
Systematyka w Wikispecies
Multimedia w Wikimedia Commons

Szerszeń azjatycki (Vespa mandarinia) – gatunek owada z rodziny osowatych (Vespidae), największy przedstawiciel rodzaju Vespa.

Występowanie

Występują we wschodniej Rosji (Kraj Nadmorski), Azji Południowej i Południowo-Wschodniej. Są często spotykane w Japonii, występują także w Chinach i na Tajwanie[1].

Budowa

Długość ciała wynosi od 2,5 do 4,5 cm (królowe)[2], rozpiętość skrzydeł sięga 7,6 cm[3]. Ubarwienie czarne z pomarańczowo-żółtymi pasami.

Biologia i ekologia

Owad wszystkożerny. Larwy karmione są przez robotnice upolowanymi owadami lub pajęczakami. Ze względu na swe duże rozmiary, robotnice atakują nawet tak niebezpieczne ofiary jak modliszki i inne osy. Same żywią się ponadto pokarmem roślinnym w postaci owoców oraz nektaru kwiatowego. Szerszenie azjatyckie ze względu na swój odstraszający wygląd nie mają wielu naturalnych wrogów, poza dużymi owadami drapieżnymi i pająkami.

Roje liczą do kilkuset osobników i mieszkają w gniazdach, które mogą osiągnąć średnicę 1 m.

Zagrożenia dla ludzi i innych zwierząt

Gatunek ten jest agresywniejszy niż inne osy. Jego użądlenia zabijają co roku w samej Japonii około 40 osób, przeważnie w wyniku reakcji alergicznej na jad owada (najaktywniejszą substancją jest mastoparan)[3]. Użądlenie człowieka z alergią jest zabójcze, jednak nawet zdrowy człowiek może zginąć z powodu działania neurotoksyny zwanej mandarotoksyną (MDTX), jeżeli ilość wstrzykniętego jadu jest wystarczająca. Entomolog Masato Ono z uniwersytetu w Tamagawie porównał użądlenie do gorącego gwoździa wbijanego w nogę[4].

Szerszenie azjatyckie znane są z niszczenia pszczelich rojów. Kilkadziesiąt szerszeni potrafi wybić całkowicie kilkudziesięciotysięczny rój w ciągu kilku godzin. Celem ataków szerszeni na ule jest pozyskanie pszczelich larw oraz miodu.

Głowa

Podgatunki

  • Vespa mandarinia bellona Smith, 1871
  • Vespa mandarinia mandarinia Smith, 1852
  • Vespa mandarinia japonica Radoszkowski, 1857
  • Vespa mandarinia magnifica Smith, 1852
  • Vespa mandarinia nobilis Sonan, 1929

Życie w gnieździe

Szerszenie azjatyckie budują gniazda pod ziemią, na nizinach i z dala od miast, jednak niektóre królowe wolą budować gniazdo pod dachami, co stwarza niebezpieczeństwo dla ludzi.

Królowe zaczynają budować gniazda od kwietnia. Początkowo robią niewielkie gniazdo mieszczące około 30 robotnic i zawierające 100 miejsc przeznaczonych dla nowych osobników. Królowe pozostają w gnieździe do lipca, po czym opuszczają je. W przypadku, gdy królowa wróci po kilku miesiącach do starego gniazda, zostaje zaatakowana przez pozostałe szerszenie, ponieważ już nie jest im potrzebna.

Przypisy

  1. J. M. Carpenter, J. Kojima. Checklist of the species in the subfamily Vespinae (Insecta: Hymenoptera: Vespidae). „Natural history bulletin of Ibaraki University”. 1, s. 51–92, 1997. ISSN 1343-0955. (ang.).  (pdf)
  2. Nguyen et al. Vespidae of Viet Nam (Insecta: Hymenoptera) 2. Taxonomic Notes on Vespinae. „Zoological Science”. 23, s. 95–104, 2006. (ang.). 
  3. a b Brian Handwerk: "Hornets From Hell" Offer Real-Life Fright. National Geographic News, 2002-10-25. [dostęp 2008-11-30].
  4. Handwerk, Brian (October 25, 2002). ""Hornets From Hell" Offer Real-Life Fright". National Geographic News. Archived from the original on 25 January 2010. Retrieved January 2010.

Bibliografia

  • The Asian Giant Hornet (en.)
  • Handwerk, Brian (October 25, 2002). ""Hornets From Hell" Offer Real-Life Fright". National Geographic News. Archived from the original on 25 January 2010. Retrieved January 2010.
Identyfikatory zewnętrzne (takson):
  • BioLib: 230730
  • EoL: 259331
  • GBIF: 5871429, 1311383
  • identyfikator iNaturalist: 322284
  • NCBI: 7446
  • identyfikator taksonu Fossilworks: 346277