Tôn Đức Thắng

To jest biografia osoby noszącej wietnamskie nazwisko Tôn.
Tôn Đức Thắng
Ilustracja
Tôn Đức Thắng (1955)
Data i miejsce urodzenia

19 sierpnia 1888
Long Xuyên

Data i miejsce śmierci

30 marca 1980
Hanoi

Prezydent Wietnamu
Okres

od 2 września 1969
do 30 marca 1980

Przynależność polityczna

Komunistyczna Partia Wietnamu

Poprzednik

Hồ Chí Minh

Następca

Nguyễn Hữu Thọ

Odznaczenia
Międzynarodowa Stalinowska Nagroda Pokoju
Multimedia w Wikimedia Commons

Tôn Đức Thắng (ur. 19 sierpnia 1888 w Long Xuyên, zm. 30 marca 1980 w Hanoi) – polityk wietnamski, członek Komunistycznej Partii Wietnamu, prezydent Demokratycznej Republiki Wietnamu w latach 19691976. Od 1976 do 1980 prezydent zjednoczonego Wietnamu.

Już w młodości był entuzjastycznym zwolennikiem komunizmu. W 1912 roku wstąpił do francuskiej marynarki wojennej. W latach 1918-1919 służył na krążowniku krążowniku pancernym „Waldeck Rousseau”, który został wysłany do Rosji, aby przeciwdziałać działaniom rewolucyjnym. Tôn Đức Thắng brał wówczas udział w nieudanym spisku, którego celem było przekazanie okrętu bolszewikom[1].

W 1925 roku brał udział w protestach przeciwko francuskiej interwencji w Chinach. W 1929 roku został aresztowany perz władze francuskie i wysłany do więzienia na wyspie Côn Sơn, gdzie przebywał do 1945 roku[1].

W 1946 roku Tôn Đức Thắng powrócił do aktywności politycznej, po objęciu władzy przez Hồ Chí Minh, został przewodniczącym stałego komitetu rządu rewolucyjnego przy Zgromadzeniu Narodowym. W czasie I wojny indochińskiej kierował Narodowym Frontem Ludowym (Viet Lien), a po konferencji genewskiej, w wyniku której Wietnam został podzielony, Wietnamskim Frontem Ojczyźnianym[1].

W 1960 roku został wiceprezydentem Demokratycznej Republiki Wietnamu, a w 1969 roku, po śmierci Hồ Chí Minha - prezydentem. Po zakończeniu wojny wietnamskiej i powstaniu Socjalistycznej Republiki Wietnamu nadal pełnił urząd prezydenta[1]. Zmarł 30 marca 1980, mając 91 lat, był wówczas najstarszym żyjącym przywódcą komunistycznym[2]. Po jego śmierci tymczasową funkcję prezydenta objął Nguyễn Hữu Thọ[3].

W roku 1967 został laureatem Międzynarodowej Leninowskiej Nagrody Pokoju[1].

Przypisy

  1. a b c d e Ton Duc Thang, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-09-23]  (ang.).
  2. Ton Duc Thang, Leader In Vietnam Since 1969. [w:] The New York Times [on-line]. 1980-03-30. [dostęp 2020-09-24]. (ang.).
  3. Nguyen Huu Tho, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2020-09-21]  (ang.).
Kontrola autorytatywna (osoba):
  • ISNI: 0000000086370141
  • VIAF: 10918244
  • LCCN: n79027761
  • GND: 129201057
  • BnF: 123145115
  • SUDOC: 117587818
  • NTA: 276864816
  • Open Library: OL6474644A
  • J9U: 987007311727105171
  • WorldCat: lccn-n79027761
Encyklopedia internetowa:
  • Britannica: biography/Ton-Duc-Thang
  • Universalis: ton-duc-thang
  • NE.se: ton-duc-thang
  • DSDE: Ton_Duc_Thang