Tadeusz Chełmecki
Komisarz Straży Granicznej II RP | |
Data i miejsce urodzenia | 27 sierpnia 1886 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 1940 |
Przebieg służby | |
Lata służby | 1918–1940 |
Siły zbrojne | Wojsko Polskie |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
|
Tadeusz Franciszek Chełmecki (ur. 27 sierpnia 1896 w Szczawnicy, zm. 1940 w Kalininie) – kapitan artylerii rezerwy Wojska Polskiego, komisarz Straży Granicznej II RP, ofiara zbrodni katyńskiej.
Życiorys
Syn Jana i Marii ze Studnickich. Absolwent gimnazjum w Krakowie[1]. Żołnierz 3 plutonu 1 kompanii Legionów Polskich. Ranny[2]. W latach 1918–1921 w Wojsku Polskim, uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Na kapitana został mianowany ze starszeństwem 19 marca 1939 i 20. lokatą w korpusie oficerów rezerwy artylerii[3].
Od sierpnia 1928 roku w Straży Granicznej. Przydzielony do Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego Służby Granicznej w Czersku. Od 8 sierpnia 1928 został mianowany kierownikiem Komisariatu Sierakowice, Inspektoratu Granicznego Tczew Pomorskiego Inspektoratu Okręgowego[1]. W styczniu 1929 zdał egzamin przed komisją z przepisów obowiązujących w SG. służył m.in. w Kościerzynie (1929) i Gniewie (1931, 1933). W 1935 został członkiem Komisji Dyscyplinarnej przy Wschodnio-Małopolskim IOSG we Lwowie. Od 1937 roku do września 1939 roku oficer wywiadowczy[4] i zastępca naczelnika w Inspektoracie Straży Granicznej w Łomży.
Po agresji ZSRR na Polskę w 1939 roku znalazł się w niewoli radzieckiej w specjalnym obozie NKWD w Ostaszkowie. Zamordowany przez NKWD wiosną 1940 roku w Kalininie jako jedna z ofiar zbrodni katyńskiej. Pochowany w Miednoje.
Ostatnią wiadomość rodzina otrzymała 5 lutego 1940, wynikało z niej że znajduje się na terenie. Rodzina złożyła wniosek w 1949 do Sądu Grodzkiego w Łomży o uznaniu Tadeusza Chełmeckiego zaginionym[5].
Autor wielu publikacji w Czasopiśmie Straży Granicznej „Czata”[1].
W 1933 wydał Wspomnienie Rarańczy: (gawędy harcerskie osnute na tle życia legjonowego) II-giej Żelaznej Brygady. Gniew 1933.
Tadeusza Chełmeckiego upamiętniono posadzeniem Dębu Pamięci na ul. Spacerowa 14 w Sierakowicach, drzewo posadzone przez miejscowe Gimnazjum.
Życie prywatne
W lutym 1920 ożenił się z Marią Amelią Szczygielską. Miał dwie córki (Amelię i Marię) i syna Jaromira[1]
Mieszkaniec Łomży.
Awanse
- podkomisarz – 1928
- komisarz – 1936
Awans pośmiertny i upamiętnienie
18 września 1976 roku Maria Chełmecka, wdowa po Tadeuszu Chełmeckim, dokonała odsłonięcia Pomnika Katyńskiego w Londynie[6]. Została odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi[7]. Miejsce zamieszkania w akcie nadania podano Anglia, by uniknąć represji aparatu komunistycznego.
26 października 2007 roku Tadeusz Chełmecki został pośmiertnie awansowany na stopień nadkomisarza Straży Granicznej[8][9][10].
W 2009 roku przy Gimnazjum im. Józefa Piłsudskiego na ul. Spacerowej 14 w Sierakowicach posadzono Dąb Pamięci przez miejscowe Gimnazjum, poświęcony Tadeuszowi Chełmeckiemu[11]. Certyfikat nr 000726/004302/WE/2009[12].
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Niepodległości
- Srebrny Krzyż Zasługi
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
- Brązowy Medal za Długoletnią Służbę
- Krzyż Legionowy[13]
- Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r. – 1 stycznia 1986 (pośmiertnie)[14]
Przypisy
- ↑ a b c d PiotrP. Kozłowski PiotrP., Zapomniani obrońcy granic południowo-wschodnich II Rzeczypospolitej 1922-1939, 2015, s. 65 .
- ↑ Lista chorych, rannych, i zaginionych Legionistów do kwietnia 1915, 1915, s. 7 .
- ↑ Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 610.
- ↑ Księga kancelaryjna KOSG „Łomża” w 1938
- ↑ Akta Sądu Grodzkiego wA.S.G. Łomży Akta Sądu Grodzkiego wA.S.G., Zgłoszenie 61/1949, 1949 .
- ↑ AndrzejA. Przewoźnik AndrzejA., JolantaJ. Adamska JolantaJ., Katyń. Zbrodnia, prawda, pamięć, Warszawa: Świat Książki, 2010, s. 414, ISBN 978-83-247-2036-1, OCLC 750956033 .
- ↑ Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej nr 7, 1979, 31 grudnia 1979 .
- ↑ Funkcjonariusze Straży Granicznej – Uroczysty Apel Pamięci 9 listopada 2007 roku, plac marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie polskieradio.pl [dostęp 2012-03-28].
- ↑ Bożena Łojek: Pośmiertne awansowanie żołnierzy i funkcjonariuszy Rzeczypospolitej Polskiej zamordowanych w 1940 r. w ZSRR w wyniku zbrodni katyńskiej, [w:] Zeszyty Katyńskie (nr 23), Warszawa 2008, s. 204–230. ISBN 978-83-917780-5-0.
- ↑ LISTA OSÓB ZAMORDOWANYCH W KATYNIU, CHARKOWIE, TWERZE I MIEDNOJE MIANOWANYCH POŚMIERTNIE NA KOLEJNE STOPNIE. katedrapolowa.pl. s. 128. [dostęp 2015-12-21]. (pol.).
- ↑ Chełmecki, Tadeusz Franciszek katyn-pamietam.pl [dostęp 2012-03-28].
- ↑ TomaszT. Lewandowski TomaszT., AdamA. Nielski AdamA., Katyń - strona główna [online], www.katyn-pamietam.pl [dostęp 2017-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-04] (ang.).
- ↑ Na podstawie zdjęcia.
- ↑ Zarządzenie Nr 1/86 Ministra Spraw Wojskowych z 1 stycznia 1986 r. w sprawie nadania odznaki pamiątkowej „Krzyż Kampanii Wrześniowej 1939 r.” Dziennik Ustaw RP Nr 2 z 10 kwietnia 1986 r., s. 30.
Bibliografia
- Miednoje. Księga Cmentarna Polskiego Cmentarza Wojennego, tom I, Warszawa 2005, s. 93. radaopwim.gov.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)].. ISBN 83-89474-06-9.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2003. ISBN 83-7188-691-8.
Linki zewnętrzne
- Tadeusz Chełmecki – publikacje w bibliotece Polona