Tadeusz Lewaszkiewicz

Tadeusz Jan Lewaszkiewicz (ur. 22 stycznia 1950 w Słońsku) – polski językoznawca specjalizujący się w sorabistyce, polonistyce i w wybranych problemach językoznawstwa ogólnosłowiańskiego, profesor nauk humanistycznych^[1].

Życiorys

Studiował filologię polską na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu w latach 1967–1972. W 1972 uzyskał tytuł magistra filologii polskiej na podstawie pracy pt. Poprawki i uzupełnienia w drugim wydaniu Słownika Lindego (promotorem był prof. Władysław Kuraszkiewicz). W 1976 uzyskał stopień doktora na podstawie pracy pt. Problematyka slawistyczna w Słowniku Lindego (promotor: prof. Władysław Kuraszkiewicz). Habilitację uzyskał na Uniwersytecie Warszawskim na podstawie rozprawy pt. Słowotwórstwo apelatywnych nazw miejsc w języku górnołużyckim^[1].

Profesor Lewaszkiewicz jest członkiem Komitetu Słowianoznawstwa PAN^[2][3].

Wybrane publikacje

• Panslawistyczne osobliwości leksykalne S. B. Lindego i jego projekt stworzenia wspólnego języka słowiańskiego, Ossolineum, Wrocław 1980
• Słowotwórstwo apelatywnych nazw miejsc w języku górnołużyckim, Ossolineum, Wrocław 1988
• Łużyckie przekłady Biblii. Przewodnik bibliograficzny, Instytut Slawistyki PAN, Warszawa 1995
• Język powojennych przesiedleńców z Nowogródka i okolicy, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2017.

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Tadeusz Lewaszkiewicz na stronie Pracowni Dialektologicznej Instytutu Filologii Polskiej UAM
• Profil Tadeusza Lewaszkiewicza w serwisie LinkedIn
• Prof. dr hab. Tadeusz Jan Lewaszkiewicz, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2020-03-24] .