Tadeusz Wielecki

Tadeusz Wielecki

Data i miejsce urodzenia	5 lipca 1954 Warszawa
Instrumenty	kontrabas
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	kompozytor, kontrabasista
Powiązania	Kawalerowie Błotni, Laterna
Cytaty w Wikicytatach

Tadeusz Wielecki (ur. 5 lipca 1954 w Warszawie) – polski kompozytor i kontrabasista, popularyzator muzyki, w latach 1999–2016 dyrektor festiwalu „Warszawska Jesień”.

Działalność artystyczna

W latach 1974–1979 studiował w Akademii Muzycznej w Warszawie grę na kontrabasie u Alfreda Wieczorka i Andrzeja Mysińskiego, w latach 1978–1982 kompozycję u Włodzimierza Kotońskiego^[1][2].

W 1984 roku zadebiutował na festiwalu „Warszawska Jesień” z utworem Melodia z akompaniamentem^[2].

W 1986 roku otrzymał stypendium Witolda Lutosławskiego, dzięki któremu w latach 1986–1987 studiował w Berlinie Zachodnim u Isanga Yuna i w Fryburgu u Klausa Hubera^[3].

W 2004 roku był wykładowcą na Międzynarodowych Wakacyjnych Kursach Nowej Muzyki w Darmstadcie^[4].

Jako kontrabasista koncertował na całym świecie ze współczesnym repertuarem solowym. Występował z zespołami Kawalerowie Błotni (założonym przez Jerzego Kornowicza) i Laterna (Ryszarda Lateckiego), z którymi wykonywał muzykę improwizowaną^[3].

Znakiem rozpoznawczym twórczości Wieleckiego są mocne kontrasty (wyrazowe i fakturalne), dysonansowość i ważna rola kolorystyki^[5]. Kompozycje Wieleckiego charakteryzuje również m.in. absurdalne poczucie humoru, stosowanie gier i skojarzeń językowych. Wykorzystuje swoje doświadczenie kontrabasisty, proponując np. technikę ślizgową, polegającą na permanentnym glissando^[5]. Według Jana Topolskiego zalicza to go do najbardziej oryginalnych współczesnych twórców polskich^[6]. Według Macieja Jabłońskiego niektóre dzieła Wieleckiego mają charakter „na poły filozoficznych traktatów dotykających kwestii tożsamości artysty w dzisiejszym świecie”^[7]. Charakterystyczna dla techniki kompozytorskiej Wieleckiego jest też koncepcja „gestów muzycznych”^[4][5]. Gesty takie „stanowią desygnaty rozmaitych jakości ekspresyjnych czy narracyjnych występujących w toku dźwiękowego dyskursu”^[5].

Jego utwory zamawiały m.in. Wakacyjne Kursy Nowej Muzyki, Warszawska Jesień, Polskie Radio, Filharmonia Poznańska, Orkest De Ereprijs, festiwal Klangspuren(inne języki), Klangforum Wien(inne języki), Orkiestra symfoniczna w Hiroshimie(inne języki)^[1][4].

W 2014 roku nakładem Polskiego Radia ukazała się płyta Wieleckiego w serii „Muzyka polska dzisiaj - Portrety współczesnych kompozytorów polskich”^[8].

Działalność popularyzacyjna

Wielecki działa również jako popularyzator muzyki, szczególnie współczesnej. W 1992 roku był dyrektorem artystycznym festiwalu Światowe Dni Muzyki w Warszawie. Zainspirowało go to do rozpoczęcia pracy z młodzieżą^[9].

W Polskim Radiu prowadził w latach 1993–1999 audycje dla dzieci i młodzieży, np. Przeboje muzyki współczesnej, Coś z niczego i Dźwiękowdzięki^[2][3].

W latach 1999–2016 był dyrektorem festiwalu „Warszawska Jesień”^[3].

Nagrody i wyróżnienia

• Historia bardzo prawdziwa na taśmę zdobyła II nagrodę (pierwszej nie przyznano) w konkursie radiowym EAR w Budapeszcie w 1995^[4][5].
• Z kolei Koncert à rebours na skrzypce i orkiestrę (1998) otrzymał rekomendację Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu w 1999, a według komentarza Związku Kompozytorów Polskich z 2002, stanowił „najwybitniejsze osiągnięcie tego gatunku w nowej muzyce polskiej”^[6].
• Otrzymał doroczną Nagrodę Związku Kompozytorów Polskich za rok 2008^[10].
• Utwór Liczne odnogi rozgałęzionych splotów (1988) znalazł się wśród stu kompozycji w projekcie 100 na 100. Muzyczne dekady wolności z 2019^[5].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Biogram w serwisie Map of Composers
• Tadeusz Wielecki w bazie Discogs.com (ang.)